ភ្នំពេញៈ សំរាមជាពិសេសប្លាស្ទិកជាប្រភពបំពុលដ៏គ្រោះថ្នាក់ដោយវាជាប្រភេទសំរាមមិនងាយរលាយហើយវានឹងប៉ះពាល់ដល់ផ្ទៃដីឬទឹកដែលវាស្ថិតនៅនោះហើយនៅក្នុងការរស់នៅប្រចាំថ្ងៃភាគច្រើនត្រូវការប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិកនេះ ដោយចាំបាច់តែម្ដងដូច្នេះហើយបញ្ហាបំពុលគឺនៅតែមាន។
ដូច្នេះហើយ ការចង់លុបបំបាត់ការប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិកពិតជារឿងមួយដែលពិបាកនឹងទៅរួចដោយសារតែប្លាស្ទិកមានតម្លៃទាបហើយងាយស្រួលក្នុងការប្រើប្រាស់ម្យ៉ាងទៀតប្រជាជនក៏មានទម្លាប់ក្នុងការប្រើប្រាស់វាទៅហើយដែរ។មិនតែប៉ុណ្ណោះវត្ថុធាតុដើមផ្សេងទៀតដែលគេចង់យកមកប្រើប្រាស់ជំនួសប្លាស្ទិកក៏មានមិនគ្រប់នឹងតម្រូវការទៅទៀតដូច្នេះតិចឬច្រើនប្លាស្ទិកនៅតែមានវត្តមានក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃ។
ដោយមើលឃើញពីបញ្ហានេះយុវជន២រូបបានសហការគ្នាបង្កើតជាយុទ្ធនាការមួយដោយពួកគេដាក់ឈ្មោះថា«១ជំហានគ្មានប្លាស្ទិក»។យុទ្ធនាការធ្វើឡើងដើម្បីបញ្ជ្រាបការយល់ដឹងពីផលប៉ះពាល់នៃប្លាស្ទិកដែលត្រូវបានបោះចោលនិងរកវិធីកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់តាមដែលអាចធ្វើទៅបាន។
«១ជំហានគ្មានប្លាស្ទិក»សំដៅលើជំហានតូចមួយដើម្បីឈានទៅរកបរិស្ថានដែលមិនមានប្លាស្ទិក។ដោយហេតុថាវាជារឿងលំបាកក្នុងការកាត់បន្ថយប្លាស្ទិកទាំងស្រុងការចាប់ផ្ដើមពីជំហានតូចៗទៅគឺជារឿងល្អបំផុតហើយជាពិសេសអ្នកប្រើប្រាស់ខ្លួនឯងបានយល់ដឹងអំពីផលប៉ះពាល់នៃការចោលសំរាមជាដើម។យុទ្ធនាការនេះផងដែរទទួលបានការគាំទ្រពីក្រុមហ៊ុនAll Dream Cambodia។
កញ្ញា វីរៈ មូនីកា ដែលជាសហស្ថាបនិកយុទ្ធនាការ១ជំហានគ្មានប្លាស្ទិកបានឱ្យដឹងថាយុទ្ធនាការនេះត្រូវបានបង្កើតឡើងកាលពីខែកក្កដាឆ្នាំ២០២២រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន។កន្លងមកយុទ្ធនាការនេះបានបង្កើតជាកម្មវិធីប្រមូលសំរាមនៅតាមខេត្តគោលដៅទេសចរណ៍របស់កម្ពុជាចំនួន៤ខេត្តរួចមកហើយ។
កញ្ញា វីរៈ មូនីកា បានប្រាប់ថា៖«កន្លងមកមានដូចជាខេត្តកែបសៀមរាបក្រចេះនិងរាជធានីភ្នំពេញហើយយើងនឹងមានគោលដៅបន្ទាប់ទៅខេត្តផ្សេងៗទៀត...យើងក៏បានសហការជាមួយក្រុមហ៊ុនមួយចំនួនដើម្បីយកសំរាមដែលប្រមូលបានទៅកែច្នៃដើម្បីប្រើប្រាស់ឡើងវិញផងដែរ»។
ចំណែកឯកញ្ញា ថោង ហុងអ៊ីង ដែលជាសហស្ថានិក១រូបទៀតបានឱ្យដឹងដែរថាក្នុង១យុទ្ធនាការក្រុមកញ្ញាតែងទទួលបានអ្នកចូលរួមកាន់តែច្រើនហើយក៏មានលទ្ធភាពអាចប្រមូលសំរាមបានច្រើនដូចគ្នា។
កញ្ញា ថោង ហុងអ៊ីង បានបញ្ជាក់ថា៖«យុទ្ធនាការយើងធ្វើនៅកែបលើកទី១យើងរើសបាន៥០០គីឡូក្រាមហើយយុទ្ធនាការទី២ដែលយើងធ្វើនៅខេត្តសៀមរាបពួកយើងប្រមូលបាន១២០០គីឡូយុទ្ធនាការទី៣ធ្វើឡើងនៅខេត្តក្រចេះពួកយើងរើសបាន៥០០គីឡូហើយយុទ្ធនាការទី៤គឺមានអ្នកចូលរួមរហូតទៅដល់៧០០នាក់និងប្រមូលបានសំរាម១ម៉ឺនតោន»។
សម្រាប់អ្នកចូលរួមវិញកញ្ញាបានកត់សម្គាល់ឃើញពីការប្រែប្រួលឥរិយាបថរបស់ពួកគេដោយមួយភាគធំបានទៅឃើញផ្ទាល់នូវសំរាមជាច្រើនប្រភេទហើយដែលទាំងអស់នោះគឺចេញពីការប្រើប្រាស់ប្រចាំថ្ងៃហ្នឹងឯង។
សហស្ថាបនិករូបនេះបានបន្តថា៖«អ្នកចូលរួមមួយចំនួនបានចាប់អារម្មណ៍និងសួរយោបល់ពីពួកយើងថាតើពួកគេអាចធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីអាចកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិកបានហើយអ្វីដែលពួកយើងណែនាំគឺឱ្យប្រើប្រាស់ដបទឹកកាបូបបរិស្ថានទុយោទឹកបរិស្ថានជាដើម»។
តាមរយៈសកម្មភាពទាំង៤លើកនេះកញ្ញាសង្ឃឹមថាគ្រប់គ្នាអាចចូលរួមជាចំណែកតូចៗមួយដែលដូចទៅនឹងឈ្មោះរបស់យុទ្ធនាការគឺ«១ជំហានគ្មានប្លាស្ទិក»។១ជំហាននេះអាចជាការកាត់បន្ថយដោយនិយាយថាទេចំពោះការប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិកហើយអាចប្រាប់ទៅមិត្តភក្កិដោយណែនាំជាហាងដែលពួកគេអាចទិញសម្ភារបរិស្ថានបាន។
ថ្វីបើសកម្មភាពទាំងនេះមិនបានកាត់បន្ថយឬរើសសំរាមបានទាំងអស់មែនប៉ុន្តែយ៉ាងហោចណាស់យុវជនទាំង២រូបនេះបានរួមចំណែកមួយក្នុងការបញ្ជ្រាបចំណេះដឹងទាក់ទងនឹងការទទួលខុសត្រូវលើការប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិកដែលយូរៗទៅឥរិយាបថរបស់ប្រជាជនអាចនឹងមានការផ្លាស់ប្ដូរបន្តិចម្ដងៗប្រៀបបានទៅនឹងការចាក់ទឹកលើថ្មដែលយូរទៅថ្មគង់តែសឹកហ្នឹងឯង។
យោងតាមរបាយការណ៍របស់ក្រសួងបរិស្ថានបានឱ្យដឹងថានៅឆ្នាំ២០២២សំរាមដែលបានបង្កើតឡើងនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាបានកើនឡើងជាង៤លានតោននៅក្នុង១ឆ្នាំៗហើយក្នុង១ថ្ងៃសំរាមមានជាង១ម៉ឺនតោនហើយកម្រិតនៃការកើនឡើងនៃកាកសំណល់រឹងនៅប្រទេសកម្ពុជាគឺមានចន្លោះពី១០ទៅ១៥ភាគរយក្នុង១ឆ្នាំ។
រដ្ឋលេខាធិការ និងជាអ្នកនាំពាក្យក្រសួងបរិស្ថានលោកនេត្រភក្ត្រាធ្លាប់បានប្រាប់ឱ្យដឹងថាក្នុងចំណោមសំរាម១០០ភាគរយគឺមានតែសំរាម៦៤ភាគរយប៉ុណ្ណោះដែលត្រូវបានយកទៅចាក់នៅលើទីលានចោលសំរាមក្រៅពីនោះសំរាម៣៦ភាគរយទៀតគឺនៅរាយប៉ាយតាមទៅតាំងផ្សេងៗ ឬនៅក្នុងប្រភពទឹកឬនៅតាមសាធារណៈដែលនេះជាកិច្ចការងារដែលយើងត្រូវបន្ត។
លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ក្នុងនាមក្រសួងបរិស្ថាន យើងបានរៀបចំគោលនយោបាយនិងជំរុញបន្ថែមនូវកិច្ចសហការជាមួយអាជ្ញាធរថ្នាក់ក្រោមជាតិដែលទទួលភារកិច្ចក្នុងការគ្រប់គ្រងសំណល់សំរាមរឹងធ្វើម៉េចឱ្យមានការរៀបចំទីលានចាក់សំរាមឱ្យបានត្រឹមត្រូវបន្ថែមទៀត»៕