
សិស្សមកពីមជ្ឈមណ្ឌលសិក្សាទំនើបមួយកំពុងទស្សនាសារមន្ទីរជាតិ។ MLC
បន្ទាប់ពីបានបើកដំណើរការជាង ១ឆ្នាំ មជ្ឈមណ្ឌលសិក្សាទំនើបទាំង១២កន្លែងដែលបានបើកនៅសាលារដ្ឋចំនួន ១២ នៅរាជធានីភ្នំពេញ ត្រូវបានលោក នាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន ម៉ាណែត ប្រកាសឲ្យបិទវិញនៅពេលឆ្នាំសិក្សាបច្ចុប្បន្នបានបញ្ចប់។
ការបិទមជ្ឈមណ្ឌលសិក្សាទំនើបនេះ លោក ហ៊ុន ម៉ាណែត លើកហេតុផលថា វាបានធ្វើឲ្យមានស្តង់ដារពីរនៅក្នុងសាលាតែមួយ ហើយក្រសួងអប់រំបាត់ភាពម្ចាស់ការក្នុងការគ្រប់គ្រងមូលដ្ឋានរបស់ខ្លួន១០០ភាគរយ ហើយប្រព័ន្ធនេះបានផលមួយផ្នែកប៉ុណ្ណោះ។
មជ្ឈមណ្ឌលសិក្សាទំនើបមានចំនួន ១៨ ប៉ុន្តែ លោកបញ្ជាឲ្យផ្អាកចំនួន១២ដែលបើកក្រោយ ចំណែកចំនួន ៦ ទៀតដែលបើកយូរហើយត្រូវចរចាជាមួយស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធ។
លោកថ្លែងដូច្នេះថា៖ «ព្រោះមិនអាចបង្កើតស្តង់ដារពីរក្នុងសាលាមួយបានទេ។ អាហ្នឹងគឺត្រូវឲ្យច្បាស់»។
លោកបន្តថា ភាពជាដៃគូរវាងរដ្ឋនិងឯកជនមិនអាចធ្វើឡើងក្នុងរូបមន្តដែលរដ្ឋបាត់ភាពជាម្ចាស់ការនោះទេ ហើយថា ការផ្អាកនេះគឺដើម្បីពង្រឹងវិស័យអប់រំ។
លោកស្រី ឃួន វិច្ឆិកា អ្នកនាំពាក្យក្រសួងអប់រំ យុវជន និង កីឡា បានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍ថា មជ្ឈមណ្ឌលសិក្សាទំនើប គឺជាការអនុវត្តកម្មវិធីក្រៅម៉ោងសិក្សាដែលអនុវត្តនៅសាលាបឋមសិក្សារបស់រដ្ឋ។ មជ្ឈមណ្ឌលនេះមិនមែនជាសាលាជំនាន់ថ្មីរបស់រដ្ឋនោះទេ ប៉ុន្តែ មានកម្មវិធីប្រហាក់ប្រហែលគ្នា។
លោកស្រីពន្យល់ថា៖ «មជ្ឈមណ្ឌលសិក្សាទំនើប គឺជាករអនុវត្តកម្មវិធីក្រៅម៉ោងសិក្សាដើម្បីជំរុញលើកកម្ពស់បំណិនសតវត្សរ៍ទី២១ នៅក្នុងនោះមានដូចជាភាសាបរទេស ការប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធ ICT ការរៀនសរសេរកូដ និងមុខវិជ្ជាដទៃទៀតដែលជាតម្រូវការរបស់ប្អូនៗសិស្សានុសិស្ស និងមាតាបិតានៅតាមសាលាដែលមានកម្មវិធីនោះ»។
លោកស្រីបន្តថា៖ «កម្មវិធីនេះខុសពីសាលាជំនាន់ថ្មី ដែលក្រសួងអប់រំយុវជននិងកីឡា បានដាក់ចេញ ដែលមកទល់បច្ចុប្បន្ននេះមានសាលារៀនចំនួន ១៣ ដែលអនុវត្តកម្មវិធីនេះពីកម្រិតបឋមសិក្សារហូតដល់មធ្យមសិក្សា។ សាលាកម្មវិធីថ្មីគឺជាកម្មវិធីដែលសាលារៀនមានឯករាជ្យភាពក្នុងកម្មវិធីសិក្សាដើម្បីជំរុញបំណិនសតវត្សរ៍ទី១ របស់ប្អូនៗសិស្សានុសិស្សក្នុងការប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធ ICT និងការសិក្សាស្ទឹម (STEM)»។
សាលាបឋមសិក្សាភ្នំពេញថ្មី គឺជាសាលាមួយដែលមានវត្តមានមជ្ឈមណ្ឌលសិក្សាទំនើប ចាប់ពីថ្នាក់មត្តេយ្យ រហូតដល់ថ្នាក់ទី៤ នៅក្នុងឆ្នាំសិក្សាថ្មីនេះ។ ការចុះឈ្មោះចូលរៀននៅសាលានេះ ត្រូវធ្វើឡើងជាមួយនាយកសាលាផ្ទាល់។
វេនសិក្សានៅមជ្ឈមណ្ឌលនេះបែងចែកជាពីរ គឺកម្មវិធីសិក្សារបស់សាលារដ្ឋដែលបង្រៀនដោយគ្រូនៃសាលារដ្ឋពាក់កណ្ដាលថ្ងៃ និងកម្មវិធីបន្ថែមរបស់មជ្ឈមណ្ឌលដែលមានដូចជា ថ្នាក់រ៉ូបូទិក ថ្នាក់ភាសាអង់គ្លេសសម្រាប់គណិតវិទ្យា វិទ្យាសាស្ត្រ ថ្នាក់កុំព្យូទ័រ និងភាសាចិន និងកីឡា។
សម្រាប់ការចំណាយរបស់ឪពុកម្ដាយ គឺ ៤៥០ដុល្លារក្នុងមួយឆ្នាំ ដោយមិនទាន់បញ្ចូលតម្លៃចុះឈ្មោះ និង សម្ភារៈសិក្សា។
លោក ប៉ា ច័ន្ទរឿន ប្រធានវិទ្យាស្ថានប្រជាធិបតេយ្យកម្ពុជា ថ្លែងថា តាមអ្វីដែលលោកដឹង មជ្ឈមណ្ឌលសិក្សាទំនើបគឺស្ថិតនៅក្នុងដំណាក់កាលសាកល្បង ដើម្បីឲ្យសិស្សអាចសិក្សាបានពេញមួយថ្ងៃ។
លោកថា ការបង់ថ្លៃសិក្សានិងកម្មវិធីបន្ថែមនេះហើយដែលធ្វើឲ្យមានវិសមភាពរវាងឪពុកម្ដាយដែលមានលទ្ធភាព និង ឪពុកម្ដាយដែលគ្មានលទ្ធភាព ដែលជាស្តង់ដារពីរនៅក្នុងសាលារដ្ឋ ដែលអាចមានការតវ៉ាពីឪពុកម្ដាយដែលគ្មានលទ្ធភាព។
លោកថ្លែងថា បើតាមការសាកសួររបស់លោកទៅឪពុកម្ដាយមួយចំនួន ពួកគេពេញចិត្តឲ្យកូនបន្តនៅសាលាពេញមួយថ្ងៃ ដោយសារតែមជ្ឈមណ្ឌលមានបង្រៀនភាសា ជំនាញទន់ និង កុំព្យូទ័រ។ ដូច្នេះការបិទធ្វើឲ្យបាត់បង់ឱកាសសម្រាប់សិស្សដែលចង់រៀន។
ប៉ុន្តែ លោកថា ការធ្វើបែបនេះនាំឲ្យមានភាពអយុត្តិធម៌សម្រាប់សិស្សដទៃទៀតដែលឪពុកម្ដាយគ្មានលទ្ធភាព។
លោកបន្តថា ជាដំណោះស្រាយ ការបន្ថែមម៉ោងឲ្យសិស្សបានរៀននៅសាលាពេញមួយថ្ងៃចាប់ពីថ្នាក់បឋម រហូតដល់វិទ្យាល័យគឺជារឿងល្អ សម្រាប់ទាំងសិស្សនិងគ្រូដែលបង្រៀនបានច្រើនជាងមុន ដោយមានមុខវិជ្ជាបន្ថែម។
លោកថា៖ «ខ្ញុំគាំទ្រឲ្យមានកម្មវិធីសិក្សាបន្ថែមម៉ោង ដោយផ្ដល់ឱកាសឲ្យសិស្សយើងរៀនជំនាញទន់ រៀបបែបស្វ័យសិក្សាបន្ថែម ឬរៀនបំប៉ន ដោយមិនបាច់ទៅរៀនគួរនៅក្រៅទេ និងរៀនជំនាញកុំព្យូទ័រជាដើម។ ប៉ុន្តែ វាទាមទារឲ្យរដ្ឋាភិបាលមានធនធានគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីយកទៅប្រើប្រាស់ក្នុងការបង្កើនម៉ោងរៀននិងបង្រៀនបន្ថែម។ នេះជាអ្វីដែលរដ្ឋាភិបាលត្រូវដោះស្រាយ។ បើធ្វើបាន វានឹងជួយពង្រឹងគុណភាពអប់រំបានមួយកម្រិត»។
លោក ឈត ប៊ុនថង អ្នកជំនាញផ្នែកអប់រំនៅរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា បានថ្លែងថា បច្ចុប្បន្ននេះ សាលាឯកជនបានជួយបំពេញបន្ថែមដល់ការខ្វះចន្លោះក្នុងសាលារដ្ឋ ដូចជាការខ្វះខាតបុគ្គលិក គ្រូ សាស្ត្រាចារ្យ អាគាររដ្ឋ ថវិកានិងមូលនិធិរបស់រដ្ឋសម្រាប់ការបណ្ដុះបណ្ដាល។
លោកថា បច្ចុប្បន្ននេះមានសាលាឯកជនដែលនៅដាច់ដោយឡែក និងមានសាលាឯកជនជាប់នឹងរដ្ឋ ជាពិសេសនៅកម្រិតសាកលវិទ្យាល័យ។
លោកថា សូម្បីសាលាជំនាន់ថ្មីដែលមានបដិភាគពីឪពុកម្ដាយក៏នៅសុខដុមជាមួយគ្នា ដែលយើងឃើញមកមួយរយៈហើយ។
លោកថ្លែងថា៖ «ជាធម្មតា នាយករដ្ឋមន្ត្រី ឬ ក្រសួងអប់រំមានឆន្ទានុសិទ្ធិសម្រេចធ្វើបែបណាមួយ។ ប៉ុន្តែ ការសម្រេចមិនគួរសម្រេចមួយករណីៗ ប៉ុន្តែជាការសម្រេចមានលក្ខណៈជាទូទៅ។ គួរតែមានការស្រាវជ្រាវមួយថាតើវាយ៉ាងម៉េច។ វានាំឲ្យមានបញ្ហាអ្វីកើតឡើងសម្រាប់កូនអ្នកដែលអត់មានលុយឬយ៉ាងម៉េច ឬក៏មានបាតុភាព ឬ ប្រតិកម្មអ្វីមួយដែលឮទៅដល់ថ្នាក់ដឹកនាំដែលចេញសេចក្ដីសម្រេចនេះ»។
លោកថា នៅកម្ពុជាមានសាលាឯកជននៅគ្រប់កម្រិត រួមមានទាំងសាលាអន្តរជាតិទៀត ប៉ុន្តែមិនដឹងថា ក្រសួងគ្រប់គ្រងសាលាទាំងនោះយ៉ាងដូច្នេះទេ។
ការលុបតែសាលាខ្លះ ហើយទុកសាលាខ្លះ នាំឲ្យមានការប្រៀបធៀប។ ដូច្នេះគួរតែមានការសិក្សាទូទាំងប្រទេសនិងគ្រប់កម្រិតថាតើត្រូវលុបចោលទាំងអស់ ឬលុបតែកន្លែងមានបញ្ហា ឬត្រូវកែតម្រូវហើយបើកឡើងវិញ ដើម្បីឲ្យសាលាមានការគ្រប់គ្រង ឬ ស្តង់ដារតែមួយ»៕