.jpg)
ការប្រកួតប្រដាល់គុនខ្មែរ នាពេលកន្លងទៅ។ រូបថត សហការី
ភ្នំពេញៈ គណៈកម្មាធិការជាតិ CAMSOC ព្រមទាំងសហព័ន្ធកីឡាគុនខ្មែរអន្តរជាតិ និងសហព័ន្ធកីឡាប្រដាល់គុនខ្មែរ បានទទួលជោគជ័យសម្រាប់ការដាក់ប្រភេទកីឡា «គុនខ្មែរ ឬ Kun Khmer» ទៅក្នុងការប្រកួតស៊ីហ្គេមលើកទី៣២ លើទឹកដីខ្លួនឯង ជាមួយគ្នានឹងមហិច្ឆតាពង្រីកវិសាលភាពគុនខ្មែរ ទៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍ប្រកួតកីឡានៅលើពិភពលោកផ្សេងទៀត ខណៈថៃក៏សម្រេចចូលរួមប្រកួតវិញ បន្ទាប់ពីបដិសេធថ្មីៗនេះ។
តាមខ្លឹមសារសម្រេចបានក្នុងកិច្ចប្រជុំពិសេសថ្នាក់ដឹកនាំកីឡាគុនខ្មែរអន្តរជាតិ ជាមួយបណ្តាប្រទេសផ្សេងៗនៅសណ្ឋាគារហ្គាឌិនស៊ីធីពីថ្ងៃទី ២៦ ខែមករា គឺមានប្រទេសវៀតណាម ហ្វីលីពីន ឡាវ មីយ៉ាន់ម៉ា ម៉ាឡេស៊ី ឥណ្ឌនេស៊ី នៅតែបន្តគាំទ្រ និងចូលរួមការប្រកួតគុនខ្មែរនៅស៊ីហ្គេម លើកនេះ ចំណែកប្រទេសថៃក៏បានសម្រេចថានឹងបញ្ជូនប្រតិភូប្រដាល់របស់ខ្លួនឱ្យមកប្រកួតនៅស៊ីហ្គេម លើកនេះវិញផងដែរ បន្ទាប់ពីថ្មីៗនេះ បានសម្រេចដកខ្លួន ក្រោយពេលកម្ពុជាប្រើពាក្យ «Kun Khmer» ដោយលុបពាក្យ «Muay» ចោល។
លោក វ៉ាត់ ចំរើន អគ្គលេខាធិការ CAMSOC បានថ្លែងក្នុងសន្និសីទក្រោយកិច្ចប្រជុំពិសេសនេះថា៖ «ការចូលរួមរបស់ភាគីថៃក្នុងន័យថា គាត់ជាអ្នកស្រឡាញ់ក្បាច់គុនទាំងអស់នៅលើពិភពលោក ទោះគុនខ្មែរ ឬប្រភេទកីឡាអ្វីទៀតក៏ដោយ ហើយគាត់ជាអ្នកបច្ចេកទេសខាងយុទ្ធគុនហ្នឹងដែរ អ៊ីចឹងគាត់មកនេះ ដើម្បីគាំទ្រ និងជួយដល់យើង ព្រោះយើងបើកទ្វារចំហ អត់មានបិទទ្វារទេ»។
លោកថា៖ «កាលណាបិទទ្វារ យើងអត់មានស្មារតីកិច្ចសហប្រតិបត្តិការអន្តរជាតិទូលំទូលាយទេ ដូច្នេះដើម្បីក្លាយជាម្ចាស់ក្បាច់គុន បើកទ្វារទៅពិភពលោក ឱ្យគេចូលមកបាន ទាល់តែយើងមានការទទួលយកគ្រប់ទាំងអស់។ ចំណែកខាងថៃ គាត់ធ្លាប់មានបទពិសោធន៍រៀបចំការប្រកួតធំៗ នៅស្រុកគាត់ ៣០ ទៅ ៤០ ឆ្នាំមកហើយ អ៊ីចឹងគាត់មកគាំទ្រយើង វាជារឿងល្អមួយ ដែលយើងទទួលបាននូវការចូលរួមនេះ»។
ទន្ទឹមនឹងនេះ លោក វ៉ាត់ ចំរើន ដែលជាអគ្គលេខាធិការ NOCC ផងនោះ បានចាត់ទុកការសហការ និងចូលរួមប្រកួតគុនខ្មែរ របស់ឥណ្ឌូនេស៊ី វៀតណាម ហ្វីលីពីន ឡាវ មីយ៉ាន់ម៉ា ម៉ាឡេស៊ី និងប្រទសថៃនេះថា ជាកិត្តិយសសម្រាប់គុនខ្មែរ ដែលមានប្រទេសជាសមាជិកនៅអាស៊ាន បានចូលរួមគាំទ្រច្រើន គឺមានន័យថា គុនខ្មែរ ទទួលបានការគាំទ្រ ៨ ប្រទេស ក្នុងចំណោម ១១ ប្រទេស ដែលចូលរួមក្នុងស៊ីហ្គេម ឆ្នាំ ២០២៣ នេះ។
លោក វ៉ាត់ ចំរើន បញ្ជាក់ថា៖ «អ្វីដែលយើងទទួលជាផ្លែផ្លាទៀតនោះ គឺប្រទេសទាំងអស់នោះ បានឯកភាព ទៅលើបទបញ្ជាការប្រកួតរបស់កម្ពុជា ដែលមានលក្ខណពិសេស ដោយបន្ទាប់ពីការប្រកួតគុនខ្មែរ នៅស៊ីហ្គេមនេះទៅ យើងអាចនឹងយកបញ្ជាការប្រកួតនេះ ទៅប្រើប្រាស់សម្រាប់ការប្រកួតនៅប្រទេសផ្សេងៗទៀតបាន»។
បើតាមលោក វ៉ាត់ ចំរើន ប្រទេសដែលបានចូលរួមទាំង ៨ បានឯកភាពគ្នារួចហើយនូវចំនួនវិញ្ញាសា ហើយដើម្បីជាការលើកចិត្តទៅដល់កីឡាគុនខ្មែរ ជាអត្តសញ្ញាណជាតិរបស់បុព្វបុរស កម្ពុជាបានបញ្ចូលឱ្យមានការប្រកួត លើវិញ្ញាសាគុណគ្រូ ទាំងឯកត្តជនបុរស និងនារី ផងដែរ។ «ប្រទេសទាំងអស់ បានឯកភាពគ្នាថា គាត់នឹងហាត់របៀបគុណគ្រូពីកម្ពុជា ដើម្បីមកប្រកួត ក្នុងស៊ីហ្គេមនេះ ដោយប្រើភាសារបស់យើង និងសិល្បៈរបស់យើង»។
បន្ថែមលើនេះ កម្ពុជាបានកំណត់ចំណុចពិសេសទៅលើសម្លៀកបំពាក់ និងការតុបតែងខ្លួនរបស់កីឡាប្រដាល់គុនខ្មែរ ដើម្បីបញ្ជាក់អត្តសញ្ញាណជាតិ ពីឥឡូវទៅ ក្នុងនោះកម្ពុជាបានកំណត់ប្រើក្រមាជួតក្បាល ដោយមានរូបទង់ជាតិតំណាងរបស់ប្រទេសនីមួយៗនៅចំពីមុខ។
ជាមួយការកំណត់នេះ លោក ចំរើន បានបញ្ជាក់ថា៖ «គ្រប់ទូរទស្សន៍ និងគ្រប់ការប្រកួតទាំងអស់ នៅក្នុងស្រុក យើងនឹងធ្វើគំរូតុបតែងខ្លួនរបស់កីឡាករនេះឱ្យដូចៗគ្នា ហើយអនុវត្តឱ្យបានដូចគ្នា និងគ្រប់គ្នាទាំងអស់ គឺគំរូពុម្ពតែ ១ សម្លៀកបំពាក់តែ ១ ការតុបតែងតែ ១»។
បន្ថែមលើនេះ អត្តពលិកទាំងអស់ ក៏ត្រូវមានទ្រនាប់រុំដៃ ដោយកម្ពុជានឹងប្រើអំបោះសរបស់ខ្លួន រីឯប្រទេសផ្សេង អាចប្រើពណ៌ផ្សេងតាមជំនឿរៀងៗខ្លួនបាន។
លោក ចំរើន បានសង្កត់ធ្ងន់ថា៖ «យើងបានឯកភាព ក្នុងការប្រើប្រាស់បទបញ្ជាប្រកួត ក្នុងទម្រង់ល្អប្រសើរមួយ ហើយ CAMSOC ក៏ដូចជាសហព័ន្ធកីឡាប្រដាល់គុនខ្មែរអន្តរជាតិ និងសហព័ន្ធកីឡាប្រដាល់គុនខ្មែរ នឹងរួមគ្នាធ្វើបទបញ្ជាមួយ និងទម្រង់នៃការតុបតែង ដើម្បីបង្ហាញអត្តសញ្ញាណជាតិយើងសម្រាប់ថ្ងៃអនាគតទៀត»។
យ៉ាងណាក៏ដោយ ក្នុងនាមជាម្ចាស់គុនខ្មែរ កម្ពុជានៅមានមហិច្ឆតាដាក់គុនខ្មែរចូលទៅក្នុងការប្រកួតស៊ីហ្គេម នៅតាមបណ្តាប្រទេសផ្សេងទៀត រួមទាំងពង្រីកសក្តានុពលទៅកាន់គ្រប់ការប្រកួតលើពិភពលោក ខណៈពេលនេះ សហព័ន្ធកីឡាគុនខ្មែរអន្តរជាតិមានប្រទេសជាសមាជិកចំនួន២៩ហើយ នៅគ្រប់ទ្វីបទាំងអស់។
លោក ចំរើន ថា៖ «យើងបង្កើតសហព័ន្ធកីឡាប្រដាល់គុនខ្មែរអន្តរជាតិនេះ គឺដើម្បីឆ្ពោះទៅវេទិកាប្រកួតកីឡាអន្តរជាតិទាំងអស់។ គេទទួល ឬមិនទទួល ជារឿងផ្សេងទៀត ប៉ុន្តែជាឆន្ទៈ និងមហិច្ឆតារបស់យើង គឺយើងត្រូវជំរុញដាក់គុនខ្មែរនេះ ទៅគ្រប់ការប្រកួត លើពិភពលោក អ៊ីចឹងស៊ីហ្គេម លើកក្រោយៗទៀត យើងតស៊ូមតិទៀត ទោះស៊ីហ្គេម នៅប្រទេសណាក៏ដោយ ក៏យើងត្រូវតស៊ូមតិ ក្នុងនាមជាម្ចាស់ក្បាច់គុនហ្នឹង»។
លោកបានបញ្ជាក់បន្ថែមថា៖ «យើងឃើញថា Muay Thai គាត់ធ្វើបាន វ៉ូវីណាម គាត់ធ្វើបាន ហើយប្រភេទកីឡារបស់ហ្វីលីពីន និងឥណ្ឌូនេស៊ី ជាដើម ក៏គេធ្វើបាន ចុះហេតុអ្វីយើងធ្វើមិនបាន? យើងធ្វើបានដូចតែគ្នាហ្នឹង ឱ្យតែយើងមានឆន្ទៈធ្វើ អ៊ីចឹងការសម្រេចនៅលើយើងជាម្ចាស់ក្បាច់គុនថា យើងត្រូវពង្រីកវា ដោយរបៀបណា មានយន្តការ យុទ្ធសាស្ត្រ និងវិធីសាស្ត្របែបណា ដើម្បីរុញការផ្សព្វផ្សាយនិងរុញកីឡាអត្តសញ្ញាណរបស់យើងនេះឱ្យជ្រួតជ្រាបទៅលើពិភពលោក...»៕
