សកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃកុមារអូទីសឹម នៅសាលាអប់រំពិសេសនៃការលូតលាស់ នៅរាជធានីភ្នំពេញ។ រូបថត GSES
ភ្នំពេញ៖ កុមារដែលមានពិការភាពមានសិទ្ធិទទួលបានការអប់រំប្រកបដោយគុណភាព ដោយផ្អែកលើមូលដ្ឋានស្មើរភាពជាមួយអ្នកដទៃ ដូចដែលបានបញ្ជាក់ក្នុងក្របខណ្ឌអន្តរជាតិ ដូចជា អនុសញ្ញាអង្គការសហប្រជាជាតិស្តីពីសិទ្ធិជនពិការ (CRPD) និងអនុសញ្ញាស្តីពីសិទ្ធិកុមារ (កាកបាទក្រហមកម្ពុជា)។
ក្របខណ្ឌទាំងនេះធានាថា កុមារពិការមិនត្រូវបានរើសអើង និងអាចចូលរួមយ៉ាងពេញលេញនៅក្នុងប្រព័ន្ធអប់រំ។
យោងតាមសៀវភៅណែនាំសម្រាប់ការបណ្ដុះបណ្ដាលអំពីបរិយាបន្នពិការភាពបានឱ្យដឹងថា៖ «ការសិក្សាបានបង្ហាញថា ១៥ភាគរយនៃប្រជាជនក្នុងពិភពលោកគឺជាជនមានពិការភាពហើយចំនួននេះស្មើរនឹងមនុស្សមួយពាន់លាននាក់នៅទូទាំងពិភពលោក»។
សៀវភៅបានបន្ដថា៖ «ភាសា មិនទុកនរណាម្នាក់ចោល គឺងាយនិយាយទេ ប៉ុន្តែយើងត្រូវការការយល់ដឹងបន្ថែមទៀតអំពីរចនាសម្ព័ន្ធជាប្រព័ន្ធ និងជាស្ថាប័ន ដែលបង្កប់នូវភាពមើលមិនឃើញរបស់ជនងាយរងគ្រោះ»។
ការអប់រំនៅកម្ពុជាកំពុងដំណើរការកំណែទម្រង់សំខាន់ៗ ដោយរាជរដ្ឋាភិបាលបានដាក់ចេញនូវផែនការសកម្មភាពអប់រំបរិយាបន្ន ឆ្នាំ២០២៤-២០២៨ ដែលគាំទ្រដោយក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា និងអង្គការយូនីសេហ្វ។
ផែនការនេះផ្តោតលើការផ្តល់ការអប់រំប្រកបដោយគុណភាពដល់កុមារទាំងអស់ រួមទាំងជនពិការ និងមានគោលបំណងផ្លាស់ប្តូរអាកប្បកិរិយាក្នុងសង្គម និងការគាំទ្រចាំបាច់ ក៏ដូចជាជំរុញកិច្ចសហប្រតិបត្តិការក្នុងចំណោមភាគីពាក់ព័ន្ធផ្សេងៗ។
លោក Koen Everaert អនុប្រធានកិច្ចសហប្រតិបត្តិការនៃគណៈប្រតិភូសហភាពអឺរ៉ុបប្រចាំកម្ពុជា បានឱ្យដឹងថា៖ «ការអប់រំបរិយាប័ន្នសម្រាប់ជនពិការផ្តល់ឱកាសស្មើៗគ្នា និងទទួលស្គាល់ពីសារៈសំខាន់នៃការរួមចំណែករបស់ពួកគេចំពោះការអភិវឌ្ឍន៍ប្រកបដោយចីរភាពរបស់ប្រទេស»។
លោក អ៊ុង បូរ៉ាត់ រដ្ឋលេខាធិការក្រសួងបានសង្កត់ធ្ងន់លើការយកចិត្តទុកដាក់របស់រដ្ឋាភិបាលចំពោះការអប់រំបរិយាប័ន្ន ដែលផ្តល់នូវការអប់រំប្រកបដោយគុណភាពសម្រាប់កុមារទាំងអស់។
លោកត្រូវបានដកស្រង់សម្តីដែលបាននិយាយនៅក្នុងសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានថា៖ «តាមរយៈការដោះស្រាយឧបសគ្គរបស់កុមារពិការ យើងមានបំណងបង្កើតប្រព័ន្ធអប់រំមួយដែលពិតជាបរិយាប័ន្ន និងសមធម៌»។
វិទ្យាល័យអប់រំពិសេសនៅកម្ពុជារបស់ក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា មានចំនួន ៦ ដោយវិទ្យាល័យចំនួន ៥ ធ្វើការលើកុមារ ឬសិស្សគថ្លង់ និងពិការភ្នែក។ ដោយឡែកវិទ្យាល័យអប់រំពិសេសក្រុងតាខ្មៅធ្វើការលើកុមារឬសិស្សអូទីសឹម និងពិការភាពសតិបញ្ញា។
សកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃកុមារអូទីសឹម នៅសាលាអប់រំពិសេសនៃការលូតលាស់ នៅរាជធានីភ្នំពេញ។ រូបថត GSES
ខណៈការអប់រំទូទៅបង្ហាញពីបញ្ហាប្រឈមរបស់ខ្លួន ស្ថានភាពសម្រាប់កុមារដែលមានតម្រូវការពិសេសគឺកាន់តែស្មុគស្មាញ។
សាលាអប់រំពិសេសនៃការលូតលាស់ (GSES) នៅរាជធានីភ្នំពេញ គឺជាសាលាមួយសម្រាប់កុមារអូទីសឹម ដែលបង្កើតឡើងដោយអ្នកស្រី ភោគ ម៉ានី ជាម្តាយមានកូនប្រុសអូទីសឹម ដែលនាំឱ្យអ្នកស្រីបង្កើតកន្លែងមួយសម្រាប់កុមារដែលមានតម្រូវការពិសេសអាចទទួលបានការអប់រំ។
អ្នកស្រី និយាយថា៖ «ពួកគេនឹងត្រូវបញ្ឈប់ បើពួកគេមានអកប្បកិរិយាអវិជ្ជមាន ថ្វីដ្បិតតែសាលាខ្ញុំខិតខំផ្ដល់ការគាំទ្រផ្នែកបច្ចេកទេសក៏ដោយ។ មួយវិញទៀត សាលាឯកជនមានតម្លៃថ្លៃខ្លាំងដែលជាហេតុធ្វើឱ្យកុមារត្រូវឃាំងក្នុងផ្ទះ»។
ស្ថាបនិកសាលា ដែលខិតខំកៀរគរឪពុកម្ដាយកុមារអូទីសឹម និងទទួលការគាំទ្រមួយភាគធំពីព្រះវិហារកាតូលិករូបនេះ បានបន្ដថា ឪពុកម្ដាយកុមារអូទីសឹមនៅមានកម្រិតលើចំណេះដឹងផ្នែកអបរំពិសេសនេះ ដោយអ្នកខ្លះឆ្លេឆ្លាឆាប់ជឿដំណឹងមិនច្បាស់លាស់ ហើយអ្នកខ្លះទៀតខិតខំនាំកូនទៅដល់ស្រុកក្រៅទៀត។
វិសមភាពក្នុងការទទួលបានសេវាកម្មផ្សេងៗ ដោយសារបញ្ហាអវិជ្ជមាននៃអកប្បកិរិយារបស់កុមារអូទីសឹមបានធ្វើឱ្យកន្លែងសាធារណៈមួយចំនួនហាមឃាត់ពួកគេ ហើយជួនកាល អាណាព្យាបាលកុមារធម្មតាខ្លះមិនស្វាគមន៍ការចូលរួមរបស់កុមារពិសេសនៅបរិវេណជាមួយគ្នា។
អ្នកស្រី បានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្ដិ៍ថា៖ «គ្រាន់តែឃើញកុមារពិសេសចូល ពួកគេនាំកូនគេចេញភ្លាម។ ពេលខ្លះពួកយើងត្រូវគេពេបជ្រាយ និយាយពីក្រោយ ក្នុងពេលទៅទទួលសេវាកម្មនៅពេទ្យរដ្ឋ ឯកជន ដោយចោទថា យើងបណ្ដោយកូនមើលទូរស័ព្ទច្រើន។ ការស្ដីបន្ទោសពេលខ្លះបានប៉ះពាល់ខ្លាំងដល់ផ្លូវចិត្តអាណាព្យាបាលកុមារពិសេសខ្លាំង និយាយរួមហត់ទាំងកាយ និងចិត្ត»។
អ្នកស្រី ម៉ានី បានបន្ដថា អ្នកអប់រំពិសេសមានតួនាទីបំពេញចំណុចដែលកុមារខ្វះខាតទៅតាមជំនាញ និងគាំទ្រទាំងអាណាព្យាបាលចំពោះកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងផ្ដល់ការអប់រំដល់កូន និងទទួលនូវបញ្ហាដែលកុមារមានពីអាណាព្យាបាល ហើយអន្ដរាគមន៍ជួយដល់ពួកគាត់ ការតស៊ូមតិក្នុងការទទួលនូវសេវាកម្មផ្សេងៗ។
លោកស្រី ឃួន វិច្ឆិកា អ្នកនាំពាក្យក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា បានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្ដិ៍ថា៖ «ចំពោះប្អូនៗមានពិការភាព និងមានតម្រូវការពិសេស ដូចជា គថ្លង់ ឬខ្សោយសតិបញ្ញា ក្រសួងអប់រំ យុវជន និងកីឡា បានរៀបចំឱ្យមានកម្មវិធី ៣ ដើម្បីទទួលប្អូនៗបានចូលរៀននៅទូទាំងប្រទេស»។
កម្មវិធីទីមួយ គឺជាសាលាអប់រំពិសេស ដែលបច្ចុប្បន្ននេះ ក្រសួងមានសាលាអប់រំពិសេសចំនួន ៦ ដោយសាលាចំនួន ៥ ផ្ដោតលើពិការភាពគថ្លង់ និងពិការភ្នែក និងមួយទៀតជាសាលាសម្រាប់កុមារខ្សោយសតិបញ្ញា ឬ (អូទីសឹម)។
កម្មវិធីទីពីរ ជាកម្មវិធីបរិយាប័ន្ន និងកម្មវិធីទីបី ជាកម្មវិធីសមាហរណកម្ម ដែលកម្មវិធីទាំងពីរនេះ ជាប្រភេទសាលាដែលបញ្ចូលកម្មវិធីពិសេសទៅក្នុងសាលារៀនធម្មតា ដោយត្រូវបានអនុវត្ដនៅទូទាំងប្រទេសសម្រាប់កុមារពិការអវៈយវៈ គថ្លង់ ពិការភ្នែក និងខ្សោយសតិបញ្ញា។
សកម្មភាពរៀនរបាំរបស់កុមារអូទីសឹម នៅសាលាអប់រំពិសេសនៃការលូតលាស់ នៅរាជធានីភ្នំពេញ។ រូបថត GSES
លោកស្រីបានបញ្ជាក់ថា៖ «ដើម្បីធានាថាមានគ្រូបង្រៀនប្រកបដោយជំនាញសម្រាប់ប្អូនៗមានតម្រូវការពិសេសនេះ ក្រសួងរៀបចំឱ្យមានវិទ្យាស្ថានជាតិអប់រំពិសេសដែលមានតួនាទីបណ្ដុះបណ្ដាលគ្រូបង្រៀន ដែលនៅក្នុងបន្ទប់ថ្នាក់របស់គាត់មានសិស្សមានពិការភាពរយៈពេលមួយឆ្នាំ»។
ទោះបីជាមានការខិតខំប្រឹងប្រែងទាំងនេះក៏ដោយ លទ្ធភាពទទួលបានសេវាអប់រំពិសេសនៅតែមានកម្រិត ហើយកុមារពិការជាច្រើននៅតែបន្តប្រឈមមុខនឹងឧបសគ្គសំខាន់ៗក្នុងការទទួលបានការអប់រំប្រកបដោយគុណភាព។
អ្នកស្រី ម៉ានី បានឱ្យដឹងថា៖ «ខ្ញុំពិតជាចង់ឃើញកុមារពិសេសដែលអាចចូលរៀនជាមួយកុមារធម្មតា ទទួលបាននូវការជួយជ្រោមជ្រែងពីគ្រូស្រមោលពេលពួកគាត់តាមមិនទាន់ ហើយមានគ្រូហ្វឹកហាត់ការងារជួយគាត់ដល់មានការងារធ្វើ»។
អ្នកស្រីបន្ដថា អ្នកស្រីចង់ឱ្យមានថ្នាក់ពិសេសតាមសាលារដ្ឋកាន់តែទូលំទូលាយ មានការផ្សព្វផ្សាយឱ្យច្រើនដើម្បីពួកគេផុតពីការរើសអើង និងទទួលបានការជួយបន្ថែមដល់កុមារពិសេស ពីព្រោះការលេង និងការលើកទឹកចិត្ដ ពិតជាជួយពួកគេក្នុងការបន្ដដំណើរដ៏វែងឆ្ងាយមួយនេះទៀត។
ចំពោះបញ្ហាច្បាប់ អ្នកស្រីអះអាងថា អ្នកស្រីសុំឱ្យមានកិច្ចការពារគ្រប់ស្ថានភាព គ្រប់ទម្រង់ដល់កុមារពិសេស។
អ្នកស្រីទទួលស្គល់ថា ពេលបើកសាលានេះ អ្នកស្រីមានគោលបំណងចង់ជួយកូនខ្លួនឯង និងអ្នកជិតខាងនិងទទួលបុគ្គលិកក្នុងចង្កោមជុំវិញខ្លួនប៉ុណ្ណោះ។
អ្នកស្រី ម៉ានី បានរំឭកថា៖ «ក្រោយមក ខ្ញុំមើលឃើញថា ការធ្វើការជាមួយពួកគាត់ពិតជាចាំបាច់ខ្លាំងណាស់ ហើយក្រៅពីការអាណិតអាសូរគឺការជួយកាត់បន្ថយការចាក់សោរពួកគាត់ឱ្យនៅតែផ្ទះ។ លើសពីនេះ យើងបានបើកទ្វារឱ្យអ្នកដទៃចាប់អារម្មណ៍ និងជួយគាំទ្រ»។
អ្នកស្រី បានបញ្ជាក់ថា៖ «អ្វីដែលខ្ញុំពេញចិត្តខ្លាំងគឺការឱ្យឱកាសដល់កូនពិសេសទទួលបានការអប់រំ គឺជួយបានគ្រួសារទាំងមូល ដោយកូនបានរៀន ប៉ាម៉ាក់អាចធ្វើការ យាយតាអាចសម្រាក ហើយម៉ាក់ៗអាចមានឱកាសបង្កើតកូនបន្ថែមទៀត គ្រួសារឈ្លោះគ្នាមកត្រូវគ្នាវិញ។ យើងចង់ឃើញកុមារអាចទៅរៀនជាមួយកុមារធម្មតាបាន»។
ស្ថាបនិកសាលាអប់រំពិសេសនៃការលូតលាស់ អ្នកស្រី ម៉ានី កំពុងតែកៀរគរថវិកាកសាងសាលារៀនសម្រប់កុមារពិសេស និងកំពុងតែទទួលបានការគាំទ្រយ៉ាងពេញទំហឹងពីសំណាក់ឪពុកម្ដាយ និងអាណាព្យាបាលកុមារពិសេស ដោយទទួលបានជំនួយយ៉ាងពិសេសពីព្រះសហគមន៍កាតូលិកបឹងទំពុន ដែលប្រគល់ដីសម្រាប់កសាងសាលារៀន។
ដោយផ្ដើមនៅឆ្នាំ២០១៧ ក្នុងផ្ទះល្វែងមួយ ក្បែរព្រះសហគមន៍ព្រះកុមារយេស៊ូបឹងពុន ជាមួយកុមារពិសេសតែ ៦នាក់ បច្ចុប្បន្ននេះសាលាបានទទួល កុមាររហូតដល់ ៣១៥ នាក់ ដែលសាលាអប់រំពិសេសនៃការលូតលាស់នឹងត្រូវសាងសង់ឡើងកម្ពស់ ១០ជាន់ដើម្បីបំពេញតម្រូវការអប់រំពិសេសដល់កុមារទាំងនោះ៕
