កុមារី បា​ហា​រ៉ា រុ​ស្ថា​ម (Bahara Rustam) ដែលមាន​អាយុ ១៣ ឆ្នាំ បាន​ចូលរៀន​ថ្នាក់​ចុងក្រោយ​របស់​នាង​នៅ​សាលា​រី​ប៊ី រ៉ា​ហ្ស៊ា (Bibi Razia) នុង​ទីក្រុង​កា​ប៊ុល (Kabul) ប្រទេស​អា​ហ្វ​ហ្គានី​ស្ថាន កាលពី​ថ្ងៃទី១១ ខែធ្នូ ដោយ​ដឹង​យ៉ាងច្បាស់​ថា វា​គឺជា​ថ្ងៃ​ចុងក្រោយ​នៃ​ការអប់រំ​របស់​នាង ដោយសារតែ​ប្រទេស​កំពុងស្ថិត​នៅក្រោម​ការ​គ្រប់គ្រង​របស់​ពួក​តា​លី​បង់ ដូច្នេះហើយ នាង​ទំនងជា​មិន​ហ៊ាន​ចូល​ថ្នាក់រៀន​ម្តងទៀត​នោះទេ។

កាលពី​ខែកញ្ញា​ឆ្នាំ២០២១ បន្ទាប់ពី​កងទ័ព​អាមេរិក និង​សម្ព័ន្ធមិត្ត​អង្គការ​ណា​តូ​ បាន​ចាក​ចេញពី​ទឹកដី​អា​ហ្វ​ហ្គា​នី​ស្ថាន ក្រោយពី​សង្គ្រាម​រយៈពេល ២០ឆ្នាំ ពួក​តា​លី​បង់​ដែល​ចូល​ដឹកនាំ​ប្រទេស​អា​ហ្វ​ហ្គានី​ស្ថាន​ថ្មី បានប្រកាសថា ក្មេងស្រី​មិនអាច​ទៅ​រៀន​នៅ​សាលា​លើសពី​ថ្នាក់​ទី ៦ នោះទេ។

កាលពី​ខែធ្នូ ឆ្នាំ២០២២ពួក​តា​លី​បង់​បាន​ហាមឃាត់​មិនឱ្យ​មាន​សិទ្ធិ​ទទួលបាន​ការអប់រំរ​ហូត​ដល់​សាកលវិទ្យាល័យ បើទោះបីជា​ពួកគេ​ទទួលរង​ការរិះគន់ និង​ការ​ថ្កោលទោស​យ៉ាងខ្លាំង​សហគមន៍​អន្តរជាតិ​និង​ការព្រមាន​ថា​ការធ្វើ​បែបនេះ នឹង​រារាំង​ការទទួលស្គាល់​របស់​ពួកគេ​ថា​ជា​រដ្ឋាភិបាល​ដឹកនាំ​ស្របច្បាប់​របស់​ប្រទេស​អា​ហ្វ​ហ្គានី​ស្ថាន​ក៏ដោយ។

កាលពី​សប្តាហ៍​មុន បេសកជន​ពិសេស​របស់​អង្គការសហប្រជាជាតិ លោកស្រី រ៉ូ​ហ្សា អូ​ធុន​បា​យ៉េ​វ៉ា (Roza Otunbayeva) បាន​សម្តែង​ការព្រួយបារម្ភ​ថា ពីមួយថ្ងៃ​ទៅមួយថ្ងៃ ក្មេងស្រី​អា​ហ្វ​ហ្គានី​ស្ថាន​ជាច្រើន​កំពុង​ឃ្លាតឆ្ងាយ​ពី​ការសិក្សា​ពីមួយ​ជំនាន់​ទៅមួយ​ជំនាន់។

កាលពី​សប្តាហ៍​មុន មន្ត្រី​នៅ​ក្រសួង​អប់រំ​មួយរូប​បាន​និយាយថា ក្មេងស្រី​អា​ហ្វ​ហ្គានី​ស្ថាន​គ្រប់គ្នា​ទាំងអស់ ត្រូវបាន​អនុញ្ញាតឱ្យ​សិក្សា​នៅក្នុង​សាលា​សាសនា​មួយ​ដែល​គេ​ហៅថា ម៉ា​ដ្រា​សាស (Madrassas) ដែល​តាម​ប្រពៃណី​កន្លងមក គឺ​មានតែ​ក្មេងប្រុស​ប៉ុណ្ណោះ។

ប៉ុន្តែ លោកស្រី អូ​ធុន​បា​យ៉េ​វ៉ា បាន​លើកឡើងថា លោកស្រី​មិន​ច្បាស់​នោះទេ​ថា​តើ​កម្មវិធីសិក្សា​នៅ​ទីនោះ​មាន​ស្តង់ដារ​ដែល​អនុញ្ញាតឱ្យ​មានការ​រៀន​នូវ​មុខវិជ្ជា​ទំនើប​ឬក៏​យ៉ាងណា​នោះទេ។

យ៉ាងណាក៏ដោយ កុមារី បា​ហា​រ៉ា កំពុង​បន្ត​ការសិក្សា​របស់​នាង​នៅ​ក្នុងផ្ទះ​ដោយផ្ទាល់ ដោយ​សិក្សា​តាម​សៀវភៅពុម្ព​របស់​នាង។ នាង​បាន​រៀបរាប់ថា ៖ «ការ​បន្តទៅ​ថ្នាក់​ទី៧ បន្ទាប់ពី​ចប់​ថ្នាក់​ទី៦គឺជា​រឿង​ដែល​មានន័យ​ខ្លាំងណាស់​សម្រាប់​ពួកយើង។

ប៉ុន្តែ​នៅពេលដែល​យើង​ដឹងថា យើង​មិនអាច​រៀន​បន្តបាន ពួកយើង​ទាំងអស់គ្នា​បាននាំគ្នា​យំ ហើយ​មាន​អារម្មណ៍​ថា​ពិតជា​អស់សង្ឃឹម​ខ្លាំងណាស់»។

ក្មេងស្រី​ដែល​រៀន​ចប់​ថ្នាក់​ទី៦ នៅ​សាលា ប៊ី​ប៊ី រ៉ា​ហ្ស៊ា​មិនមាន​រៀបចំ​កម្មវិធី​បញ្ចប់​ការសិក្សា​នោះទេ។ ដោយឡែក នៅក្នុង​តំបន់​មួយ​ផ្សេងទៀត​ក្នុង​ទីក្រុង​កា​ប៊ុល​ដដែល កុមារី សេ​ថា​យ៉េ​ស សា​ហ៊ី​ប​ហ្ស​ដា (Setayesh Sahibzada)អាយុ ១៣ ឆ្នាំ​ដូចគ្នា បានបង្ហាញ​ពី​អារម្មណ៍​មិន​ច្បាស់លាស់​ចំពោះ​អនាគត​របស់​នាង​ទៅខាង​មុខ។ នាង​បាន​សម្ដែង​ការ​តូចចិត្ត​យ៉ាងខ្លាំង ដោយសារតែ​មិនអាច​ចូល​សាលារៀន​បាន​ទៀត ដើម្បី​បន្ត​ក្តី​សុបិន​របស់​នាង។

កុមារី​រូបនេះ​បាន​និយាយថា៖«ខ្ញុំ​មិនអាច​ឈរជើង​បាន​ដោយ​ឯករាជ្យ​ខ្លួនឯង​នោះទេ។ ខ្ញុំ​សុបិន​ចង់​ក្លាយជា​គ្រូបង្រៀន ប៉ុន្តែ​បើ​គ្មាន​ការសិក្សា ឬ​ទៅ​សាលា​ទេ ខ្ញុំ​មិនអាច​ធ្វើ​វា​បានឡើយ»។

លោក មូ​ហា​ម៉ា​ដ សា​លីម ផៃ​ហ្គី (Muhammad Saleem Paigir)ដែលជា​អ្នកវិភាគ​សង្គម បាន​ព្រមាន​ថា ការបង្ខំ​ស្ត្រី​និង​កុមារី​ឱ្យនៅ​ឆ្ងាយ​ពី​ការអប់រំ នឹង​បង្កបញ្ហា​ដ៏​ធំ​សម្រាប់​អា​ហ្វ​ហ្កា​នី​ស្ថាន។ លោក​បាន​និយាយថា ៖ «យើង​ដឹង​ហើយ​ថា​មនុស្ស​ដែល​មិនចេះ​អាន​ឬ​សរសេរ​នឹងមិន​អាចមាន​សេរីភាព​ឬ​ជោគជ័យ​ក្នុង​ជីវិត​បាន​នោះទេ»។

ចាប់តាំងពី​ចូល​ដឹកនាំ​ប្រទេស ពួក​តា​លី​បង់​បាន​រារាំង​ស្ត្រី​មិន​ឱ្យចេញ​នៅតាម​ទីសាធារណៈ និង​មិនឱ្យ​ចេញទៅ​ធ្វើការ​ទៀតផង ពោលគឺ​អនុញ្ញាតឱ្យ​ពួកគេ​ស្ថិត​នៅតែ​ក្នុងផ្ទះ​ប៉ុណ្ណោះ៕