ថ្ងៃទី១០ ខែមីនា គឺជាថ្ងៃ ដែលប្រជាជនកាន់សាសនាអ៊ិស្លាម ទូទាំងសកលលោករៀបចំប្រារព្ធពិធីបុណ្យរ៉ាម៉ាដាន ដែលនេះជាពិធីបុណ្យសាសនាដ៏ធំមួយរបស់ពួកគេ។
ដោយឡែកសម្រាប់ប្រជាជនប៉ាឡេស្ទីនឯណោះវិញក៏នៅតែបន្តរៀបចំប្រារព្ធបើទោះបីជាស្ថានការណ៍សង្គ្រាមនៅមិនទាន់រកចំណុចបញ្ចប់ឃើញក៏ដោយ។
ខុសពីរាល់ឆ្នាំការប្រារព្ធពិធីបុណ្យរ៉ាម៉ាដាន ឆ្នាំនេះ ធ្វើឡើងក្រោមការរឹតបន្តឹងរបស់អាជ្ញាធរអ៊ីស្រាអែលនិងធ្វើឡើងដោយបង្គ្រប់កិច្ចដោយហេតុថាប្រជាជនប៉ាឡេស្ទីនភាគច្រើនកំពុងរស់នៅក្នុងភាពអត់ឃ្លាន។
ប៉ូលិសរាប់ពាន់នាក់ត្រូវបានដាក់ពង្រាយនៅតាមផ្លូវតូចៗពាសពេញទីក្រុងយេរូសាឡឹមជាពិសេសនៅត្រង់បរិវេណវិហារអ៊ិស្លាម Al Aqsa ជាកន្លែងស័ក្តិសិទ្ធិសម្រាប់ប្រជាជនអ៊ិស្លាមរាប់ម៉ឺននាក់ក្នុងការប្រារព្ធពិធីបុណ្យនេះជារៀងរាល់ឆ្នាំ។
សូម្បីតែការតុបតែងធម្មតានៅជុំវិញទីក្រុងក៏មិនត្រូវបានដាក់ឱ្យដំណើរការដែរ ផ្ទុយទៅវិញពិធីបុណ្យនេះពោរពេញទៅដោយភាពសោកសៅដោយប្រជាជនប៉ាឡេស្ទីន ជាច្រើននាក់បានស្លាប់បាត់បង់ជីវិតក្នុងសង្គ្រាមអ៊ីស្រាអែល-ហាម៉ាស់។
សម្រាប់អ៊ីស្រាអែលការការពារយ៉ាងតឹងរ៉ឹងនៅក្នុងទីក្រុងយេរូសាឡឹមនិងកន្លែងប្រារព្ធពិធីបុណ្យរ៉ាម៉ាដាននេះគឺដើម្បីការពារការបះបោរណាមួយដែលអាចកើតឡើងជាពិសេសអំពើភេរវកម្មដែលអាចបង្កដោយប្រជាជនប៉ាឡេស្ទីន។
តំបន់នេះមិនត្រឹមតែជាទីកន្លែងសក្ការៈសម្រាប់ប្រជាជនអ៊ិស្លាមប៉ុណ្ណោះទេ តែវាក៏ជាកន្លែងសក្ការៈសម្រាប់អ្នកកាន់សាសនាគ្រិស្តផងដែរ។តំបន់នេះក៏ជាចំណុចចាប់ផ្ដើមនៃភ្លើងសង្គ្រាមរវាងសាសនាទាំង២ ជារឿយៗផងដែរ ដោយសង្គ្រាមចុងក្រោយបង្អស់គឺឈានចូលដល់ខែទី៦ហើយ។
ទន្ទឹមនឹងនេះក្ដីសង្ឃឹមចំពោះបទឈប់បាញ់ក៏ហាក់ធ្លាក់ចុះវិញបន្តិចដោយការចរចានៅជាប់គាំងមិនទាន់មានការសម្រេចជាផ្លូវការណាមួយនៅឡើយ។ដំបូងឡើយគេសង្ឃឹមថាបទឈប់បាញ់នឹងអាចទទួលបានជោគជ័យហើយចំណាប់ខ្មាំងដែលនៅសេសសល់ក៏អាចមានសេរីភាពឡើងវិញដែរ។
មិនត្រឹមតែប៉ុណ្ណោះប្រជាជនរងគ្រោះជាច្រើននាក់ក៏អាចទទួលបានជំនួយនិងជាពិសេសគឺអាចប្រារព្ធពិធីបុណ្យសាសនាដោយស្ងប់សុខ។
ពិធីបុណ្យរ៉ាម៉ាដានគឺជាពេលវេលាដែលប្រជាជនអ៊ិស្លាមត្រូវប្រតិបត្តិការតមអាហារ (បួស) តាំងពីព្រឹកព្រលឹមរហូតដល់ព្រលប់រយៈពេលពេញ១ខែ។ នេះគឺជាពេលវេលាដែលពួកគេត្រូវចូលវិហារអធិដ្ឋានសិក្សាវិន័យនិងធ្វើការងារមនុស្សធម៌ជាដើម។សម្រាប់ប្រជាជនមូស្លីមខែនេះជាខែនៃការភ្ជាប់ឡើងវិញរវាងជំនឿរបស់ពួកគេទៅនឹងព្រះ៕