ក្រុងអ៊ីស្លាម៉ាបាដ៖ នាឡិកាប៉ោលរាប់រយគ្រឿងនៅពេញទាំងសាលតូចមួយឯភាគនិរតីទីក្រុងឃ្វេតតា ប្រទេសប៉ាគីស្ថាន ជាទីដែលអ្នកប្រមែប្រមូល Gul Kakar បានប្ដេជ្ញាថា លោកនឹងចំណាយពេលវេលាដែលសេសសល់ពេញមួយជីវិត ថែទាំពួកវា។
នាឡិកាដៃ នាឡិកាដាក់ហោប៉ាវ និងនាឡិកាបញ្ឈរលើតុ ដែលត្រូវការការថែទាំទាំងនេះ ត្រូវបានផ្លាស់ប្ដូរកន្លែងតាំងបង្ហាញ ខណៈប្រភេទនាឡិកាព្យួរជញ្ជាំង និងនាឡិកាបន្សល់ពីជីតា ១គ្រឿងទៀត ដែលស្ថិតនៅមួយកន្លែង បន្ដដើរ និងផ្ដល់សញ្ញាម៉ោងគ្រប់ពេលវេលា។
មន្ដ្រីប៉ូលិស Kakar វ័យ ៤៤ឆ្នាំ បានប្រាប់ AFP អំឡុងពេលចូលសាលតាំងនាឡិកាទាំងនោះថា៖ «ខ្ញុំយល់ពីភាសារបស់ពួកវា។ ពួកវាបានប្រាប់ខ្ញុំអំពីបញ្ហារបស់ខ្លួន ហើយខ្ញុំដឹង»។
ការប្រមែប្រមូលរបស់លោក Kakar ដែលនាឡិកាខ្លះសល់តាំងពីជំនាន់ឆ្នាំ១៨៥០ ត្រូវបានរក្សាទុកក្នុងបរិវេណទីស្នាក់ការកណ្ដាលនៃប៉ុស្ដិ៍ប៉ូលិស។ ចំណង់រក្សាទុកនាឡិកាចាស់ទាំងនេះរបស់លោក Kakar ចាប់ផ្ដើមកាលពីប៉ុន្មានទសវត្សរ៍មុន នៅពេលនាឡិកាប្រចាំគ្រួសារ ២គ្រឿងដើរអត់ទៀងម៉ោង និងយកទៅជួសជុល។
លោកបានរំឭកថា៖ «ខ្ញុំចាប់ផ្ដើមជាប់ចិត្ដនឹងនាឡិកា ហើយខ្ញុំមានគំនិតថា ខ្ញុំគួរតែប្រមែប្រមូលនាឡិកាបន្ថែមទៀត»។
មិនយូរប៉ុន្មាន លោកផ្ដើមប្រមែប្រមូលពេញទំហឹងរហូតបង្កើតបានជាសារមន្ទីរនៅថ្ងៃនេះ ដែលជាសមិទ្ធផលរយៈពេល ១៨ឆ្នាំ ក្រោយការស្វះស្វែងរកនាឡិកាបុរាណតាមបណ្ដាញអ៊ីនធឺណិត ក៏ដូចជាបញ្ចុះបញ្ចូលមិត្ដភក្ដិនៅបរទេសឱ្យជួយទិញនាឡិកាជជុះ និងដឹកជញ្ជូនមកប៉ាគីស្ថាន។
លោកមិនចាំថា លោកមាននាឡិកាចំនួនប៉ុន្មានគ្រឿងឡើយ ឬបានចំណាយប្រាក់អស់ប៉ុន្មានក្នុងការទិញនាឡិកាទាំងនោះទេ តែចំណូលរាល់ថ្ងៃដែលបានមកពីការជួលដីរបស់គ្រួសារ មានន័យថា ចំណូល ១ផ្នែកធំពីប្រាក់ខែជាប៉ូលិសធ្លាក់ទៅលើសារមន្ទីរនាឡិកាអស់ហើយ។
ពាក់អាវកាក់ពណ៌ខ្មៅ និងកាន់ឈើច្រត់ លោក Kakar បានបន្ដថា៖ «ដរាបណាខ្ញុំនៅមានជីវិត ខ្ញុំនឹងនៅតែថែទាំពួកវា»។
យ៉ាងណាមិញ លោកបានសារភាពថា គ្មាននរណាម្នាក់ក្នុងគ្រួសារលោកមានចំណង់ចំណូលចិត្ដដូចលោកឡើយ ហើយក្រោយលោកស្លាប់ទៅ វត្ថុប្រមែប្រមូលទាំងនេះប្រហែលជានឹងត្រូវដាក់លក់។
លោកត្រៀមខ្លួនក្នុងការបរិច្ចាគអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង បើមន្ដ្រីណា ឬវិស័យឯកជនណាផ្ដល់មូលនិធិសារមន្ទីរក្រោមឈ្មោះរបស់លោកនេះ។
លោក Kakar បានសារភាពថា៖ «រហូតមកទល់នឹងពេល ខ្ញុំមិនទាន់បានទទួលជំនួយណាមួយឡើយ»៕ AFP/HR