លោក ហួត រស់នៅតោកយ៉ាកក្នុងវ័យ ៨០ ឆ្នាំ។ អតីតគ្រូភាសាបារាំងសម្រាន្តតាមចិញ្ចើមផ្លូវ។ រូបថត ហ្វេសប៊ុក
ភ្នំពេញ: ពេលឃើញទិដ្ឋភាពមនុស្សចាស់ជរាម្នាក់យកកម្រាលឥដ្ឋលើចិញ្ចើមផ្លូវជាពូក យកក្រណាត់ចាស់ៗជាភួយដណ្ដប់ ម្នាក់ៗមានក្ដីអាណិតហុចបាយហុចទឹកក៏ដូចជាថវិកាខ្លះទៅតាមសទ្ធាទឹកចិត្ដ។
ប៉ុន្ដែបើដឹងថា បុគ្គលនោះធ្លាប់ជាអ្នកផ្ដល់ចំណេះដឹង និងដំបូន្មានល្អៗដល់ខ្លួន អារម្មណ៍ក្ដុកក្ដួលសោកសង្វេគច្បាស់ជាផុសឡើងលើសពីការអាណិត។
កំពុងអង្គុយសណ្ដូកជើងដោយដាក់ស្បែកជើងមួយអន្លើ ជាមួយបាយ ១ កញ្ចប់នៅចំពីមុខ បុរសសក់ពណ៌ស ពាក់អាវរងាដៃវែងពណ៌ស្លែ និងខោខ្មៅខ្លី ត្រូវបានលោក ណន ម៉ារ៉ាឌី ជាមិត្តរួមអាជីពស្គាល់ច្បាស់ថាជាលោក អាង ហួត ដែលបានចូលនិវត្ដន៍។
ជំនួបដ៏ភ្ញាក់ផ្អើល និងក្ដុកក្ដួលពេលបានឃើញមិត្ដរួមអាជីពលើវិថីអប់រំក្នុងគ្រាកំពុងជួបការលំបាកខ្លាំង។
ពេលមុន អ្នកទាំង ២ បង្រៀនមុខវិជ្ជាភាសាបារាំងដូចគ្នា។ លោក ម៉ារ៉ាឌី បានឱ្យដឹងថា ដោយខកខានជួបគាត់សម័យកូវីដ ដើម្បីការពារសុវត្ថិភាពរៀងៗខ្លួន លោក ហួត អត់មានកូន មានប្រពន្ធអី និងជាកំលោះចាស់។ លោកប្រហែលជារស់នៅផ្ទះរបស់ប្អូនឯជាន់ទី៣ ម្ដុំដឿងហែមអូរឫស្សី។
កាលពីថ្ងៃទី ១៤ ខែកុម្ភៈ ជាឱកាសទិវានៃក្ដីស្រឡាញ់ រូបភាពដ៏គួរឱ្យស្លុតចិត្ដមួយសម្រាប់មិត្ដភក្ដិរួមអាជីព និងអតីតកូនសិស្សរាប់ពាន់នាក់ ដែលបានឃើញជីវិតរស់នៅដ៏សែនតោកយ៉ាករបស់អតីតលោកគ្រូបង្រៀនភាសាបារាំងនៅវិទ្យាល័យទួលទំពូង។
លោកគ្រូ ម៉ារ៉ាឌី បានបង្ហោះរូបភាពប៉ុន្មានសន្លឹកស្ដីពីបុរសចំណាស់ម្នាក់អង្គុយដេកដួលលើចិញ្ចើមផ្លូវជាមួយអាហារកញ្ចប់លើដីអមដោយសំណេរថា៖ «វាសនាគ្រូនៅចុងបញ្ចប់នៃជីវិត! លោកគ្រូ អាង ហួត កំលោះចាស់ គាត់ជាគ្រូភាសាបារាំង បង្រៀននៅវិទ្យាល័យទួលទំពូងជាមួយខ្ញុំ។ ១ ជីវិតគាត់ជិះតែកង់មកបង្រៀនប៉ុណ្ណោះ»។
កាលពីថ្ងៃទី ១៣ ខែកុម្ភៈ លោក គ្រូ ម៉ារ៉ាឌី បានជួបលោកតា អាង ហួត ដោយចៃដន្យ ពេលឃើញអតីតគ្រូបង្រៀនភាសាបារាំងរូបនេះសម្រាន្ដនៅមុខហាងម្ដុំផ្លូវបាក់ទូក រហូតដល់និយាយទាំងភ្ញាក់ថា៖ «ពុកមាត់ដូចមេបក្សស្មូម។ ចុម! គ្នាឯងសោះ»។
លោកបានបន្តថា៖ «ម្សិលមិញ ខ្ញុំទៅរកអស់រយៈពេល ៤ ម៉ោង ដោយមិនដឹងថា គាត់ពនេចរចេញទីកន្លែងនោះទៅកន្លែងផ្សេង។ ឥឡូវខ្ញុំកំពុងតែរកគាត់ដែរ តែមិនទាន់បានជួប»។
លោកគ្រូ ម៉ារ៉ាឌី បានប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្ដិ៍ថា៖ «ក្រោយពេលខ្ញុំបានជួបគាត់ និងបង្ហោះរូបភាព អតីតសិស្សគាត់ សិស្សខ្ញុំ និងសិស្សធ្លាប់ស្គាល់គាត់ រៀនវិទ្យាល័យទួលទំពូង បានស្រាក់ដៃគ្នាជួយ និងសំណូមពរឱ្យខ្ញុំបង្កើតមូលនិធិជួយដល់រូបគាត់»។
គណនី Facebook ឈ្មោះ Lay Outhdom បានសរសេរថា៖ «ប្រែពីបាច់ផ្កាក្នុងថ្ងៃនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់មកជាថវិកាដើម្បីជួយដល់លោកគ្រូ អ្នកគ្រូមាតាបិតាទី២ របស់យើងទាំងអស់គ្នា។ សិស្ស និងអតីតសិស្សគ្រប់ជំនាន់នៃវិទ្យាល័យទួលទំពូង យើងខ្ញុំមានថ្ងៃនេះ គឺសុទ្ធតែលោកគ្រូ អ្នកគ្រូជាអ្នកបង្រៀន ប្រៀនប្រដៅ»។
ក្រុមអតីតសិស្សវិទ្យាល័យទួលទំពូង ជំនាន់ទសវត្សរ៍ ៩០ យកថវិកាជូនលោកគ្រូភាសាបារាំង និងគ្រូកីឡា។ រូបថត ហ្វេសប៊ុក
ម្ចាស់គណនីរូបនេះ ក៏បានទទូចឱ្យលោកគ្រូ ណន ម៉ារ៉ាឌី បង្កើតមូលនិធិ ដែលក្រោយមកប្រើឈ្មោះថា «មូលនិធិសប្បុរសធម៌ទ្រទ្រង់គ្រូជួបការលំបាកវិ.ទួលទំពូង»។
លោក ម៉ារ៉ាឌី បានឱ្យដឹងថា មិនដឹងថា ចាស់ទៅ លោក ហួត ភ្លេចការចងចាំ ឬមានវិបត្ដិផ្លូវចិត្ដអ្វីនោះទេ ប្រហែលជាឆាកជីវិតចុងក្រោយមិនមានអ្នកទីពឹង។ លោកតានៅចងចាំខ្លះៗ ដោយលោកនៅស្គាល់លោកគ្រូ ម៉ារ៉ាឌី ដែលហាក់មានការភ្លេចភ្លាំងច្រើន ដោយសារលោកមានអាយុជាង ៨០ ឆ្នាំទៅហើយ។
លោក ម៉ារ៉ាឌី ដែលអះអាងថា លោកតាដើរសម្រាន្ដនៅតាមចិញ្ចើមផ្លូវ ដោយមានគេជួយយកអាសាបោះលុយបោះកាក់ និងបាយកញ្ចប់ ដូចអ្នកសុំទានអ៊ីចឹង បានលើកឡើងថា៖ «តាមពិតទៅ គាត់ក៏មានលុយសោធននិវត្ដន៍ដែរ តែខ្ញុំភ្លេចទៅ ពីព្រោះគាត់ទំនងជាគ្រូអនុវិទ្យាល័យទេ។ ជំនាន់មុនចំពោះប្រាក់ចូលនិវត្ដន៍ទទួលបានប្រហែលជា ៥០ ទៅ ៦០ ម៉ឺនរៀលទេ ក្នុង ១ ខែ។ បើគ្រូវិទ្យាល័យបច្ចុប្បន្ន សម្ដេចឡើងឱ្យច្រើនទៅ គាត់អាចទទួលបានជាង ១ លានរៀលដែរ»។
ក្រោយពីស៊ើបសួរតាមរយៈអតីតសិស្សរបស់លោក និងអតីតសិស្សរបស់លោកតា ហួត លោក ម៉ារ៉ាឌី បានឱ្យដឹងថា មានអតីតសិស្សជំនាន់ ៩៦-៩៧ បានយកគាត់ទៅងូតទឹកសម្អាតកាយ និងព្យាបាល ពីព្រោះគាត់មានរបួសហើមជើងហើមដៃ។
លោកគ្រូ ម៉ារ៉ាឌី បានបន្ដថា៖ «ឥឡូវនេះ អតីតសិស្សជួយតាមរយៈមូលនិធិខ្ញុំបានប្រមាណពី ២ ០០០ ទៅ ៣ ០០០ ដុល្លារហើយ»។
ប៉ុន្ដែលោកអះអាងថា លោកមិនឱ្យប្រាក់ទាំងនោះទៅគាត់នោះផ្ទាល់ទេ ដោយបារម្ភអំពីសុវត្ថិភាព។ លោកបានជំនុំគ្នាជាមួយអតីតសិស្សផ្សេងៗ ដោយអតីតសិស្សម្នាក់ ជាជំទាវចង់យកទៅដាក់នៅមណ្ឌលចាស់ជរា តែមណ្ឌលនោះ ទទួលតែស្ដ្រី។
លោកថា៖ «ចំពោះមូលនិធិរបស់ខ្ញុំ យើងមានបំណងយកគាត់មកនៅវត្ដទួលទំពូង ដោយឱ្យគាត់ស្គាល់ព្រះពុទ្ធ ព្រះធម៌ ព្រះសង្ឃ ហើយចាំមូលនិធិនេះបន្តក់ឱ្យគាត់ ដើម្បីបានរស់ជាមួយព្រះសង្ឃ។ ១ ខែ ខ្ញុំនឹងផ្ដល់ថវិកាជូនគាត់ប៉ុន្មានៗអ៊ីចឹងទៅ»។
លោក ម៉ារ៉ាឌី ក៏បានបម្រុងថវិកាខ្លះទុកលៃលកធ្វើបុណ្យអតីតគ្រូបង្រៀនដ៏កម្សត់នាដង្ហើមចុងក្រោយផងដែរ។
លោកគ្រូបន្ថែមថា៖ «វាជាការរៀបចំទុកជាមុន ដើម្បីកុំឱ្យវាអភ័ព្វពេក ដោយសារកើតមកវាអភ័ព្វទៅហើយ កុំឱ្យស្លាប់ទៅវិញ នៅតែអភ័ព្វទៀត»។
មិត្ដភក្ដិប្រកៀកស្មាផ្ដល់ការអប់រំដល់សិស្សរូបនេះបានឱ្យដឹងថា អ្នករស់នៅជុំវិញស្មានតែតាចំណាស់នេះជាអ្នកសុំទាន ឬអ្នករើសអេតចាយ។
លោក ម៉ារ៉ាឌី បានបញ្ជាក់ថា៖ «ខ្ញុំបានប្រាប់ពួកគេថា យីគាត់និយាយបារាំងរូ អា ពត អត់មានវ៉ៃចោលទេ សល់តាំងពីទសវត្សរ៍ឆ្នាំ ១៩៧០។ អ្នកខ្លះឃើញគាត់ដើរកាន់ស្បោងរើសអេតចាយ ចេះនិយាយភាសាបារាំងយ៉ាងច្បាស់ បែរជាគិតថា គាត់បែកកម្មឋាន មកពីណាពីណី»។
អតីតសិស្ស ឬអ្នកចង់ចូលរួមមូលនិធិរបស់លោក ម៉ារ៉ាឌី សូមទាក់ទងលេខទូរស័ព្ទ ឬគណនី ABA: 078 808 280៕
