លោក ណាក់ ណាង និងស្នាដៃរចនាគំនូរឡូហ្គោ ជាមួយព្យញ្ជនៈ និងស្រៈខ្មែរដោយដៃរបស់លោក។ រូបថត សហការី
ភ្នំពេញ : នៅក្នុងការបង្ហាញស្នាដៃសិល្បៈដ៏គួរឱ្យចាប់អារម្មណ៍ លោក ណាក់ ណាង វិចិត្រករ វ័យ ៣៨ ឆ្នាំ បានរចនាគំនូរឡូហ្គោ ជាមួយព្យញ្ជនៈ និងស្រៈខ្មែរដោយដៃ ប្រកបដោយភាពស្រស់ស្អាត។
រៀងចលនាគូសវាសជក់របស់អ្នកសរសេរអក្សរឆ្លាក់រូបនេះ បានបង្កើតភាពស្រស់បំព្រងទៅដល់អក្សរខ្មែរបុរាណ ដោយប្រែក្លាយវាទៅជាស្នាដៃសិល្បៈដ៏ស័ក្តិសមជាមួយនឹងមរតកវប្បធម៌ និងវិចិត្រសិល្បៈ។
លោក ណាង បាននិយាយថា៖ «នៅក្នុងយុគសម័យឌីជីថល ដែលអ្វីៗត្រូវបានរចនាឡើងដោយបច្ចេកវិទ្យាកុំព្យូទ័រ រួមទាំងការសរសេរអក្សរឆ្លាក់បែបសិល្បៈខ្មែរ នៅតែទទួលបានការគាំទ្រពីសំណាក់អ្នកស្រឡាញ់សិល្បៈដោយដៃចំពោះភាពវិសេសរបស់វា»។
ជាមួយបទពិសោធន៍ការសិក្សាផ្នែកគំនូរសម័យ នៅភូមិន្ទវិចិត្រសិល្បៈ និងបានបន្ដការសិក្សានៅវិទ្យាស្ថានជាតិអប់រំ ១ ឆ្នាំទៀត ក្នុងឆ្នាំ ២០០៩ លោក ណាង បានចំណាយពេលវេលាជាច្រើនទៅលើការងារសិល្បៈគំនូរ និងអក្សរឆ្លាក់។
ក្រៅពីបម្រើការងារនៅមជ្ឈមណ្ឌលគរុកោសល្យភូមិភាគហ៊ុនសែនតាខ្មៅ រហូតដល់ពេលបច្ចុប្បន្ន លោកបានបង្កើតរោងសិប្បកម្មផ្ទាល់ខ្លួន ដោយទទួលធ្វើការងារសិល្បៈមួយចំនួន ដូចជា ចម្លាក់ គំនូរ និងឌីហ្សាញស្លាកសញ្ញាទៅតាមតម្រូវការរបស់អតិថិជន រួមទាំងគំនូរនៅតាមជញ្ជាំងព្រះវិហារ ហាងកាហ្វេ និងហាងគុយទាវជាដើម។
ប៉ុន្ដែអ្វីដែលធ្វើឱ្យលោក ណាង មានភាពវិសេសនោះ គឺចេះសរសេរអក្សរឆ្លាក់ខ្មែរ ដោយប្រែក្លាយជាអក្សរសាស្ដ្រទៅជាស្នាដៃសិល្បៈដ៏គួរឱ្យទាក់ទាញ។
លោក ណាង បានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្ដិ៍ថា៖ «ការសរសេរអក្សរឆ្លាក់អាចជាចំណូលចិត្ដផង និងដុងពីកំណើតមកផងដែរ។ ដំបូងឡើយ ខ្ញុំសរសេរអក្សរធម្មតា មិនចេះឆ្លាក់ស្អាតទេ ប៉ុន្ដែពេលចូលសាលារៀន ខ្ញុំឃើញអក្សររបស់លោកគ្រូស្អាត ក៏ចាប់ផ្ដើមចង់ដឹងចង់រៀន»។
លោកបានបន្ដថា គ្រូបង្រៀនប្រាប់លោកថា បើចង់សរសេរអក្សរឆ្លាក់ស្អាត ទាល់តែរកគំរូអក្សរណាដែលគេសរសេរស្អាត ដើម្បីយកមករៀនសរសេរតាម។
លោកបានរំឭកថា លោកព្យាយាមរៀនសរសេរអក្សរឆ្លាក់នីមួយៗរហូតដល់ចប់ទាំង ៣៣តួអក្សរ ប៉ុន្ដែការសរសេរអក្សរឆ្លាក់ខ្មែរ ត្រូវគោរពទៅតាមក្បួនខ្នាតត្រឹមត្រូវ ដោយផ្អែកលើអក្សរពុម្ពមូល។
លោកបាននិយាយថា អក្សរពុម្ពមូល បែងចែកជា ៤ ខ្នាត រួមមាន អក្សរកន្លះខ្នាត ១ ខ្នាត ១ ខ្នាតកន្លះ និង ២ ខ្នាត។ មានតែអក្សរ «រ» មួយប៉ុណ្ណោះ ដែលជាទម្រង់អក្សរកន្លះខ្នាត ខណៈអក្សរ២ខ្នាត មានអក្សរ «ឈ» និង «ណ»។
ចំណែកឯអក្សរ១ខ្នាតកន្លះ មានដូចជា «ឃ» «ញ» «ឍ» «យ» «ល» «ស» «ហ» និង «ឡ» ហើយក្រៅពីនោះ សុទ្ធតែអក្សរ១ខ្នាតទាំងអស់។
ព្រឹទ្ធាចារ្យ ប៊ិន សុង នឹងធ្វើបទបង្ហាញតាមអនឡាញអំពីប្រវត្តិរបស់អង្កួច នារសៀលថ្ងៃនេះ។ រូបថត CLA
លោកបានលើកឡើងថា៖ «ទាល់តែយើងដឹងអំពីក្បួនខ្នាតនេះ ទើបយើងអាចឆ្លាក់អក្សរឆ្លាក់បានស្អាត និងរបៀបរៀបរយនៃអក្សរនីមួយៗ»។
លោកបានឱ្យដឹងថា លោកអាចឆ្លាក់អក្សរពុម្ពមូលជាង ១០ម៉ូដ ហើយចំពោះអក្សរជ្រុង លោកអាចបំបែកទម្រង់ទៅជាច្រើនម៉ូដបន្ថែមទៀត។
លោកបាននិយាយថា៖ «រយៈពេល ៤-៥ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ សូម្បីតែការបោះពុម្ពលើធៀបការ ឬធៀបបុណ្យ ភ្ញៀវចង់ឱ្យយើងឌីហ្សាញម៉ូដអក្សរឆ្លាក់ពីឈ្មោះអក្សរកាត់ ដែលមានលក្ខណៈវិសេសខុសប្លែកពីអ្នកដទៃ។ អ្នកមានធនធានច្រើនតែងបង្កើតអ្វីដែលថ្មីៗសម្រាប់ពួកគាត់»។
ថ្វីដ្បិតតែការឌីហ្សាញព្រីនបិទនៅលើជញ្ជាំង និងបដាផ្សេងៗមានការពេញនិយមយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏លោក ណាង បានអះអាងថា វាសុទ្ធតែកើតចេញពីការឆ្លាក់ឌីហ្សាញជាមុនសិន។
លោកបានឱ្យដឹងថា វាអាស្រ័យលើថវិកា និងពេលវេលារបស់ម្ចាស់ក្រុមហ៊ុន ឬទីកន្លែងនីមួយៗ ដោយពួកគេខ្លះចង់ឱ្យឌីហ្សាញលើកុំព្យូទ័រ រួចព្រីនបិទ ដែលអាចធ្វើឡើងជាច្រើនសន្លឹកលើសពីការគូរដោយដៃ។
អ្នកជំនាញផលិតស្នាដៃឌីជីថលក៏ជាអ្នកគំនូរផងដែរ ទើបអាចធ្វើការឌីហ្សាញបែបនេះបាន ដោយសារអ្នកឌីហ្សាញត្រូវដឹងអំពីរបៀបដាក់ស្រមោល និងពន្លឺ រួមទាំងបច្ចេកទេសផ្សេងៗ។
ជាមួយបទពិសោធន៍ជាច្រើនឆ្នាំ លោក ណាង អាចសរសេរអក្សរឆ្លាក់នៅលើជញ្ជាំងដោយមិនបាច់ព្រាងអក្សរជាមុន គ្រាន់តែផ្ដានបន្ទាត់ឱ្យកោងទៅតាមម៉ូដចង់បានប៉ុណ្ណោះ។
យ៉ាងណាមិញ លោកបានណែនាំសម្រាប់អ្នកឆ្លាក់ថ្មោងថ្មី ដោយចាប់ផ្ដើមពីការសរសេរព្រាងខ្មៅដៃ ឬដីស ទើបអាចឆ្លាក់ជាផ្លូវការតាមក្រោយ។
លោកបានអះអាងថា ការសិល្បៈដោយដៃផ្ទាល់មានភាពទាក់ទាញជាឌីជីថល ដែលប្រជាជនកម្ពុជាបច្ចុប្បន្នផ្ដល់តម្លៃខ្ពស់ចំពោះស្នាដៃបែបបុរាណ។
លោក ណាង បានបង្ហើបថា លោកមានគម្រោងបង្កើតហ្វុនអក្សរថ្មីសម្រាប់ដាក់ឱ្យប្រើប្រាស់ក្នុងប្រតិបត្ដិការយូនីកូដ ដែលតួអក្សរនីមួយៗត្រូវបានរចនាជាចម្លាក់ក្បាច់បុរាណខ្មែរ។
លោកបាននិយាយថា៖ «មានបងប្អូនបង្កើតហ្វុនអក្សរយូនីកូដ ស្នើសុំឱ្យខ្ញុំបង្កើតជាពុម្ពអក្សរមួយដែលបំពាក់ដោយក្បាច់បុរាណខ្មែរ។ ការបំពាក់ក្បាច់នេះ មាន ៤ប្រភេទ ដូចជា ក្បាច់ភ្ញីទេស ភ្ញីអង្គរ ក្បាច់វល្លិ៍ និងក្បាច់ភ្ញីភ្លើង»។
លោកបានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្ដិ៍ថា៖ «យើងចង់បង្កើតជាហ្វុនយូនីកូដ ជាអក្សរតំណាងជាតិរបស់យើងតែម្ដង។ នៅពេលយើងវ៉ៃហ្វុនទាំងនេះ វាផុសឡើងដោយការសរសេរអក្សរធម្មតាអ៊ីចឹង»។
លោក នេត្រ ភក្ត្រា (ស្ដាំ) និងមន្ត្រីបរិស្ថានពន្យល់ផែនទីឧទ្យានជាតិព្រះជ័យវរ្ម័ន នរោត្តមភ្នំគូលែន ដល់អ្នកកាសែត។ហ៊ាន រង្សី
ថ្វីដ្បិតតែលោកចំណាយពេលវេលាច្រើនទៅលើការឆ្លាក់ក្បាច់បំពាក់ឱ្យព្យព្ជានៈលើតួអក្សរនីមួយៗដោយ ១អក្សរត្រូវការពេល ៣-៤ម៉ោងចំពោះការឆ្លាក់យ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏លោក ណាង បានបង្ហើយកិច្ចការឆ្លាក់គ្រប់តួអក្សរនូវក្បាច់ភ្ញីទេសរួចរាល់ហើយ។
លោកបន្ថែមថា ចំពោះការឆ្លាក់ក្បាច់ភ្ញីអង្គរ វាត្រូវចំណាយពេលវេលាច្រើនជាងការឆ្លាក់ភ្ញីទេស ដោយសារលោកចង់ឱ្យមានភាពប្រណីតនៅលើតួអក្សរនីមួយៗ។
គ្រូបង្រៀនសិល្បៈចម្លាក់រូបនេះ បាននិយាយទាំងមោទនភាពថា៖ «ការចំណាយពេលវេលាផ្ទាល់ខ្លួនមកបង្កើតហ្វុនអក្សរបំពាក់ក្បាច់ទាំងនេះ នឹងដាក់ឱ្យប្រើប្រាស់ដោយឥតគិតថ្លៃ ពីព្រោះខ្ញុំមិនគិតចង់បានអ្វីមកវិញនោះទេ តែជាការបម្រើឱ្យអក្សរសាស្ដ្រជាតិយើង»។
លោកបានឱ្យដឹងថា អ្នកសិល្បៈដែលចេះឆ្លាក់អក្សរនេះផ្ដល់ភាពងាយស្រួលចំពោះការផ្ដល់សេវាកម្មឆ្លាក់ស្លាកយីហោផ្សេងៗ ដោយសារមិនចាំបាច់ត្រូវគូរផង និងព្រីនអក្សរមកបិទផងទេ។
លោក ណាង បាននិយាយថា៖« មួយរយៈនេះ មានការគាំទ្រពីពុកម៉ែបងប្អូនដែលស្រឡាញ់ខាងអក្សរសាស្ដ្រ និងគំនូរ និងបានផ្ដល់តម្លៃដល់សិល្បករយើង»៕
