ភ្នំពេញ: ក្រុមគ្រួសារជនជាតិឥណ្ឌា សមាជិក ៣ នាក់ ដែលបានធ្វើដំណើរតាមរថយន្ដផ្សព្វផ្សាយអំពីសន្ដិភាព និងសាមគ្គីភាពដោយឆ្លងកាត់ប្រទេសចំនួន ១២ បានមកដល់ប្រទេសកម្ពុជាកាលពីសប្ដាហ៍មុន។
ក្រុមនេះមាន លោក ឌីណាម៉ានី ចាយ៉ាគូម៉ា អ្នកស្រី វេជ្ជបណ្ឌិត អាជីហា ស៊ីអេស និងកូនស្រី ល័ក្ខស្មីហាតា ដែលដើរតាមទស្សនវិជ្ជាថា «ពិភពលោកគឺជាគ្រួសារតែមួយ»។
ដោយចាប់ផ្តើមបេសកកម្មក្នុងខែមេសា ស្របពេលជាមួយនឹងពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីនៅប្រទេសឥណ្ឌា អ្នកទាំង៣បានធ្វើដំណើរដោយគ្មានកំណត់ចំណុចបញ្ចប់។
លោក ចាយ៉ាគូម៉ា បានប្រាប់ ភ្នំពេញ ប៉ុស្ដិ៍ថា៖ «យើងបានសម្រេចចិត្តបន្តដរាបណាយើងនៅរស់។ ពិភពលោករបស់យើងគឺធំធេងណាស់»។
ដំណើរពួកគេដែលត្រូវបានបំផុសគំនិតដោយគំនិតឥណ្ឌាបុរាណ និងដំណើរធម្មយាត្រាខាងវិញ្ញាណហៅថា «deshadan» បាននាំពួកគេឆ្លងកាត់បទពិសោធន៍ជាច្រើនទាំងវប្បធម៌ និងទេសភាពផ្សេងៗគ្នា។
គួរកត់សម្គាល់ថា អ្នកទាំង ៣ បានសម្រេចប្រើប្រាស់រថយន្ដក្នុងការធ្វើដំណើរ ដោយសារចង់ភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងកាន់តែស៊ីជម្រៅជាមួយសហគមន៍មូលដ្ឋាន។
បទពិសោធន៍ដ៏គួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍បំផុតមួយរបស់ពួកគេបានកើតឡើងនៅក្នុងប្រទេសម៉ាឡេស៊ី។ ប្រឈមមុខនឹងការសង្គ្រោះបន្ទាន់ផ្នែកវេជ្ជសាស្ត្រ ពួកគេត្រូវបង្ខំចិត្ដទុករថយន្តចោលសិនដើម្បីស្វែងរកជំនួយ។ ក្នុងគ្រានោះ ដារីល ជាកូនចៅចិន ដែលពួកគេទើបទាក់ទងគ្នាបានម្ដងប៉ុណ្ណោះ បានក្លាយជាចន្ទល់ជួយយកអាសាអ្នកទាំង៣។
លោកបានបន្តថា៖ «ដោយមានភាពតានតឹងនៃស្ថានភាព យើងបានសុំជំនួយពីគាត់។ គាត់ពិតជាមនុស្សមានទឹកចិត្ដណាស់ ទោះបីជាគាត់ត្រូវការពេល១ម៉ោងមកកាន់កន្លែងស្នាក់របស់យើងក៏ដោយ»។
ដារីល បានការពាររថយន្តរបស់ពួកគេ ដោយបង្ហាញពីទង្វើនៃសេចក្តីសប្បុរស ហើយចាប់ពីពេលនោះ បុរសម៉ាឡេស៊ីរូបនេះ បានក្លាយជាសមាជិក «គ្រួសារ» ម្នាក់របស់អ្នកទាំង ៣។
ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី ដំណើររបស់ពួកគេមិនទាន់អស់ឧបសគ្គទេ។ នៅបង់ក្លាដែស ពួកគេប្រឈមការលំបាក ដោយសាររថយន្ដរបស់ពួកគេមិនត្រូវបានអនុញ្ញាតឱ្យចូលទឹកដីប្រទេសនេះ។ ប៉ុន្ដែ ពួកគេក៏ត្រូវបានយកអាសាពីសំណាក់មន្ដ្រីជាន់ខ្ពស់របស់បង់ក្លាដែសផងដែរ។
នៅក្នុងប្រទេសនីមួយៗ ពួកគេបានបង្កើតកម្មវិធីបំផុសការរួបរួម និងសន្តិភាព ជាពិសេសផ្តោតលើយុវជន និងទុរគតជន។ ការធ្វើដំណើរនេះក៏ស្របពេលបុណ្យឯករាជ្យជាតិលើកទី៧៥ របស់ប្រទេសឥណ្ឌា ដែលជាវេលាកាន់តែស័ក្ដិសមចំពោះប្រធានបទនៃសន្ដិភាព។
លោក ចាយ៉ាគូម៉ា បាននិយាយថា៖ «យើងនិយាយជាមួយក្មេងៗ បង្កើតកម្មវិធីតូចៗដែលបង្ហាញពីសារៈសំខាន់នៃសាមគ្គីភាព។ យើងជួបមនុស្សដែលជួបការលំបាក ហើយយើងឆ្លៀតពេលនិយាយជាមួយពួកគេ បំផុសគំនិតឱ្យពួកគេស្រឡាញ់ខ្លួនឯងម្តងទៀត»។
រឿងរបស់អ្នកទាំង ៣ គឺជាសក្ខីភាពមួយចំពោះអំណាចនៃភាពជឿជាក់ ទំនាក់ទំនងរបស់មនុស្ស និងជំនឿដែលស្ថិតស្ថេរដែលថា ទោះបីជាមានភាពខុសប្លែកគ្នាក៏ដោយ ពួកគេទាំងអស់គឺជាផ្នែកនៃគ្រួសារសកលមួយ។
លោកបានឱ្យដឹងថា ទោះបីជាពួកគេមានគម្រោងត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញបន្ទាប់ពីធ្វើដំណើររយៈពេល៣ខែក៏ដោយ ក៏ពួកគេបានសម្រេចចិត្តបន្តដំណើរទៅមុខទៀតដរាបណាពួកគេនៅរស់។
ទំនាក់ទំនងប្រវត្តិសាស្ត្រ បង្កើតសាមគ្គីភាពជាមួយព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជាពេលមកដល់កម្ពុជា ជាប្រទេសទី៩របស់ពួកគេ ពួកគេបានទៅទស្សនាសារមន្ទីរប្រល័យពូជសាសន៍ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ ជាបទពិសោធន៍ដ៏អាក្រក់ដែលធ្វើឱ្យពួកគេមានការតាំងចិត្តយ៉ាងស៊ីជម្រៅក្នុងការលើកកម្ពស់សន្តិភាព។
លោក ចាយ៉ាគូម៉ា បាននិយាយថា ពួកគេមានការតក់ស្លុត និងរន្ធត់ចិត្ដយ៉ាងខ្លាំងដែលបានឃើញស្លាកស្នាមសោកនាដកម្មសង្គ្រាមនៅកម្ពុជា។
ពួកគេបានប្តេជ្ញាចិត្តចំពោះខ្លួនឯងក្នុងការតស៊ូមតិដើម្បីសន្តិភាព ទោះក្នុងកាលៈទេសៈណាក៏ដោយ ក៏សន្ដិភាពពិតជាមានតម្លៃ។
ក្នុងពេលជាមួយគ្នានោះ អ្នកទាំង៣បានឃើញរូបចម្លាក់អាទិទេពឥណ្ឌាជាច្រើននៅសារមន្ទីរជាតិ ដែលភ្ជាប់យើងទៅនឹងអតីតកាលធម្មតាដែលយើងចែករំលែក។ ភាពស្រដៀងគ្នានៃវប្បធម៌ប្រទេសទាំង២នេះពិតជាមានគុណតម្លៃណាស់។
លោក ចាយ៉ាគូម៉ា បានចែករំលែកថា ដំណើររបស់ពួកគេពោរពេញទៅដោយបទពិសោធន៍ដ៏កក់ក្តៅជាច្រើន។ ពួកគេបានជ្រើសរើសចូលតាមខេត្ដកោះកុង ដោយសារតែពួកគេចូលចិត្តទិដ្ឋភាពជនបទ និងសមុទ្រ។
លោកបានបន្ដថា៖ «យើងចូលមកកម្ពុជាពីព្រំដែនខេត្តកោះកុង ៥ថ្ងៃមុន ហើយបើកឡានមកភ្នំពេញ។ ពីទីនេះ យើងនឹងធ្វើដំណើរឆ្ពោះទៅប្រទេសវៀតណាម ហើយត្រឡប់មកខេត្តសៀមរាបវិញម្តង»។
នៅពេលពួកគេធ្វើដំណើរឆ្ពោះទៅរាជធានី ពួកគេជាប់ចិត្ដទេសភាពតាមដងផ្លូវ ហើយរីករាយនឹងការប្រស្រ័យទាក់ទងជាមួយអ្នកស្រុកដោយប្រើភាសាសញ្ញា និងកាយវិការ ថែមទាំងបានភ្លក្សទឹកដូងនៅតាមផ្លូវទៀតផង។
គ្រួសារដ៏តូចដែលខំស្កាត់ទាំងពីចម្ងាយទាំងនេះ រក្សាបាននូវសុខុមាលភាពផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្តរបស់ពួកគេ ដោយទទួលយកភាពរីករាយនៃជីវិតតាមផ្លូវ ចម្អិនអាហាររបស់ពួកគេ និងទទួលទានអាហារ និងផ្លែឈើក្នុងស្រុក។
ពួកគេទាំង ៣ នាក់គ្រោងនឹងត្រឡប់មកកម្ពុជាវិញតាមខេត្តសៀមរាប បន្ទាប់ពីបានទៅលេងប្រទេសវៀតណាម។ ទន្ទឹមនឹងការធ្វើដំណើរនេះ ពួកគេកំពុងចងក្រងសៀវភៅ១ក្បាលដែលមានចំណងជើងថា «មហាវឌ្ឍាម» ដែលរៀបរាប់អំពីជីវិតអ្នកជំនឿលើដួងព្រលឹងដែលត្រាស់ដឹងចំនួន ២១ រូប មកពីពេលវេលា និងវប្បធម៌ផ្សេងៗ ក្នុងគោលបំណងរួមចំណែកដល់ការលើកតម្កើងខាងវិញ្ញាណ៕