លោក មុយ ចំរើនអាចលក់កណ្ដុរបានចន្លោះពី៥០ទៅ១០០ក្បាល ក្នុងមួយខែៗ។ រូបថត សហការី
ធ្លាប់ជាអ្នកចូលចិត្តដើររកកណ្ដុរប្រែងចាប់យកសាច់មកចម្អិនទទួលទានពីកុមារភាពលោក មុយ ចំរើន សព្វថ្ងៃបានក្លាយជាអ្នកចិញ្ចឹមកណ្ដុរប្រែងលក់ចែកចាយយ៉ាងកាក់កប តាមរយៈកសិដ្ឋាន សុវណ្ណ រចនា។
សត្វកណ្តុរប្រែងជាសត្វរស់នៅតាមបែបធម្មជាតិ ដែលប្រជាជនមួយចំនួននៅស្រុកស្រែចម្ការមានទម្លាប់បរិភោគ។ អ្នកដើររកកណ្ដុរប្រែងត្រូវដើររកចាប់និងជីករន្ធរបស់វានៅតាមវាលស្រែឬព្រៃរបោះ។ កណ្ដុរប្រែងមានមាឌធំៗរោមវែងក្រាស់ ហើយសាច់វាត្រូវបានអ្នកនិយមទទួលទានសរសើរថាមានរសជាតិឆ្ងាញ់។
ប្រភេទកណ្តុរប្រែងមិនសូវសម្បូរដូចកណ្តុរស្រែនោះទេ ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្នដោយសារសត្វនេះអំណោយផលក្នុងការចិញ្ចឹម កសិដ្ឋានកណ្ដុរប្រែងអាចផលិតបានទិន្នផលខ្ពស់ឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការទីផ្សារអ្នកបរិភោគសាច់សត្វមួយនេះ។
លោក ចំរើន ដែលជាអ្នករស់នៅ ភូមិសួនស្លា ឃុំក្ដុលតាហែន ស្រុកបវេល ខេត្តបាត់ដំបង បានចិញ្ចឹមកណ្ដុរប្រែងនេះជាច្រើនឆ្នាំមកហើយ ដោយចាប់ផ្ដើមពីចំណូលចិត្តផ្ទាល់ខ្លួន គួបផ្សំនឹងការស្រាវជ្រាវដកស្រង់ពិសោធន៍ជាច្រើនឆ្នាំពីប្រទេសជិតខាង។
លោកបានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍ថា៖ «មូលហេតុដែលខ្ញុំចិញ្ចឹមកណ្ដុរប្រែងនេះ ព្រោះកាលពីនៅក្មេង ខ្ញុំចូលចិត្តដើររកកណ្ដុរប្រែង យកមកហូបសាច់របស់វា។ ណាមួយខ្ញុំក៏ចូលចិត្តផ្នែក កសិកម្មទៀតនោះ ពេលឃើញគេចិញ្ចឹម ក៏មានចំណាប់អារម្មណ៍ចង់ចិញ្ចឹមតែម្ដង»។
កំឡុងពេលធ្វើការចំណាកស្រុកពីឆ្នាំ ២០០៥ ដល់ ២០២១ លោកបានចាប់អារម្មណ៍ឃើញកសិដ្ឋានកណ្ដុរប្រែងនៅប្រទេសថៃ និងបានឆ្លៀតពេលពីការងារសាកល្បងចិញ្ចឹមសត្វនេះតាមរយៈការរៀនសូត្រសង្កេតមើលប្រជាជននៅទីនោះផ្ទាល់។
លោក ចំរើន បានរំឭកប្រាប់ថា៖ «ពេលដែលខ្ញុំធ្វើជាជាងសំណង់នៅក្នុងប្រទេសថៃ ខ្ញុំឃើញប្រជាជនថៃ ចិញ្ចឹមកណ្ដុរប្រែងនេះ ពេលនោះខ្ញុំមានចំណាប់អារម្មណ៍ជាខ្លាំងក៏ចាប់ផ្ដើមសាកល្បង ចិញ្ចឹមនៅប្រទេសថៃ ដោយធ្វើសំណង់បណ្ដើរ និងចិញ្ចឹមកណ្ដុរបណ្ដើរ»។
កសិដ្ឋានរបស់លោកមានកណ្ដុរប្រមាណជា៥០០ទៅ៧០០ក្បាល។ រូបថត សហការី
លោកបានត្រឡប់ពីប្រទេសថៃមកស្រុកកំណើតវិញ ដោយនាំមកនូវជាមួយបទពិសោធន៍ដើម្បីបន្តចិញ្ចឹមកណ្ដុរប្រែងនៅប្រទេសកំណើត។
លោក ចំរើន បានឱ្យថា៖ «សម្រាប់ប្រភេទពូជកណ្ដុរវិញ យើងត្រូវយកពូជមកពីប្រទេសថៃ ព្រោះប្រទេសយើងមិនទាន់មានអ្នកចិញ្ចឹមនៅឡើយ»។
លោកបានរៀបចំធ្វើជាអាង ឬខ្នោះអណ្តូង និងរៀបចំប្រព័ន្ធទឹក ព្រមទាំងមានរៀបចំគម្របបិទ និងចាក់សាបឲ្យបានស្អាតដើម្បីឲ្យសត្វចិញ្ចឹមមានសុខភាពល្អ។ នៅក្នុងកសិដ្ឋានរបស់លោក សព្វថ្ងៃមានកណ្ដុរប្រមាណជា៥០០ទៅ៧០០ក្បាលនិងមានអាងចិញ្ចឹមប្រហែលជា១៥០អាង។
កសិដ្ឋានរបស់លោក ចំរើន មានចិញ្ចឹមប្រហែលជា១៥០អាង។រូបថត សហការី
យោងតាមម្ចាស់កសិដ្ឋានដែលមានបទពិសោធន៍ច្រើនឆ្នាំរូបនេះ សត្វកណ្ដុរប្រែងជាសត្វធន់នឹងជំងឺ និង ងាយស្រួលចិញ្ចឹមដោយគ្រាន់តែដាក់ចំណីឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ជាការស្រេច។
លោក ចំរើន អះអាងថា មុខរបរចិញ្ចឹមសត្វនេះមិនប៉ះពាល់ដល់ការងារប្រកបរបរប្រចាំថ្ងៃផ្សេងទៀតនោះទេ ព្រោះលោកមិនចាំបាច់មើលថែទាំសត្វគ្រប់ពេលវេលានោះទេ។
ម្ចាស់កសិដ្ឋានរូបនេះបានឱ្យដឹងថា៖ «ចំពោះការចិញ្ចឹមកណ្ដុរប្រែងនេះមិនមានការលំបាកអ្វីឡើយ គ្រាន់តែឲ្យចំណីទៀងទាត់ប៉ុណ្ណោះ ដោយយើងផ្ដល់ឲ្យវាស៊ីចំណីតែម្តងនោះទេគឺនៅពេលល្ងាច ដោយ ចំណីរបស់ពួកវាមានតែ ស្រូវ ដំឡូង ពោត សណ្ដែក ចំណីជ្រូក និងស្មៅ ហើយនៅពេលព្រឹកយើងអាចឲ្យជាប្រភេទស្មៅខ្ចីៗឲ្យវាស៊ី»។
មេកណ្ដុរប្រែង១ក្បាលអាចមានកូនបានចំនួន ៥ទៅ៦ក្បាល។ រូបថត សហការី
ការប្រមូលផលកណ្ដុរប្រែងអាចធ្វើបានចាប់ពីអាយុ ចន្លោះ២ខែកន្លះ ទៅ៣ខែ នៅពេលដែលវាមាន ទម្ងន់ចន្លោះពី ៤ ខាំ ទៅ ១គីឡូក្រាម អាស្រ័យលើការមើលថែនិងការដាក់ចំណី។
ចំពោះសាច់កណ្ដុរប្រែង លោក ចំរើន អាចលក់បានមួយគីឡូក្រាមតម្លៃពី ១០ដុល្លារ ទៅ ២០ដុល្លារ។ ក្នុងមួយខែៗ លោកអាចលក់កណ្ដុរបានចន្លោះពី៥០ទៅ១០០ក្បាល។
ជាមួយបទពិសោធន៍ខ្ពស់ ជោគជ័យនៃកសិដ្ឋានរបស់លោកបានទាក់ទាញការចាប់អារម្មណ៍ពីចិញ្ចឹមកណ្ដុរប្រែងនេះជាបន្តបន្ទាប់ តាមរយៈការទិញពូជពីលោកយកទៅចិញ្ចឹមបន្ត។លោកអាចលក់កូនកណ្ដុរមួយគូក្នុងតម្លៃ២៥ដុល្លារ និងការទិញជាឈុតមានមេពីរ និងឈ្មោលមួយ ក្នុងតម្លៃ៣៥ដុល្លារ។
លោក ចំរើន ក៏មានលក់កណ្ដុរប្រែងអាំង ដែលអាចផ្ញើទៅតាមបណ្ដាខេត្តក្រុងផងដែរ។ រូបថត សហការី
លោកបានឲ្យដឹងទៀតថា៖ «រាល់មេកណ្ដុរប្រែង១ក្បាលអាចមានកូនបានចំនួន ៥ទៅ៦ក្បាល»។
ក្រៅពីការលក់ចែកចាយកូនកណ្ដុរលោក ចំរើន ក៏រីករាយក្នុងការចែករំលែកបទពិសោធន៍នៅក្នុងការចិញ្ចឹមកណ្ដុរប្រែងនេះទៅកាន់ប្រជាកសិករទាំងឡាយដែលមានបំណងចង់ប្រកបរបរដូចគ្នា។ ទន្ទឹមនឹងនោះ លោកក៏ជួយស្វែងរកទីផ្សារជូនកសិករ និងទទួលទិញកណ្ដុរប្រែងវិញផងដែរ សម្រាប់អ្នកដែលបានទិញកណ្ដុរពីលោកយកទៅចិញ្ចឹម។
បន្ថែមពីការលក់ពូជ និងសាច់កណ្ដុរស្រស់ លោក ចំរើន ក៏មានលក់កណ្ដុរប្រែងអាំង ដែលអាចផ្ញើទៅតាមបណ្ដាខេត្តក្រុងផងដែរ។
ម្ចាស់កកសិដ្ឋានចិញ្ចឹមកណ្ដុរ សុវណ្ណ រចនា ដែលមានមូលដ្ឋាននៅខេត្តបាត់ដំបងរូបនេះបាននិយាយថា៖ «សម្រាប់គម្រោងទៅថ្ងៃអនាគត ខ្ញុំនឹងពង្រីកបន្ថែមជាក្យូសសម្រាប់ភ្ញៀវដែលអញ្ជើញមកទទួលទាននៅកសិដ្ឋានចិញ្ចឹមហើយសិក្សាឬក៏មកមើលផ្ទាល់»៕
