ការតាំងពិព័រណ៍នេះមានចំណងជើងថា «អែលតី» ជាភាសាជនជាតិភាគតិចកួយ មានន័យថា «យកដៃ» ជានិមិត្តរូបនៃស្មារតីនៃការសហការ និងការជួយគ្នាទៅវិញទៅមក រៀបចំឡើងនៅ F3 (Friends Future Factory, for Phnom Fem Fest)។ រូបថត សហការី
ភ្នំពេញ៖ នៅខេត្តព្រះវិហារ ស្ថិតនៅលើវាលស្មៅដ៏នៃសហគមន៍ជាំពេន វីរបុរសការពារព្រៃឈើបីនាក់គឺ តា ឈុំ តាលឹម និងតា ងង អង្គុយក្បែរស្ថានីយ៍ការពារព្រៃបឹងឈូក ចែករំលែករឿងរ៉ាវអំពីវីរភាពដ៏ក្លាហាន និងការប្តេជ្ញាចិត្តក្នុងការថែរក្សាទឹកដីដូនតារបស់ពួកគេ។
វីរបុរសទាំងនេះ ដែលបានលះបង់ដើម្បីការពារព្រៃឈើ ប្រភពទឹក និងបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌របស់ជនជាតិដើមភាគតិចគួយ បានបង្កប់នូវស្មារតីនៃភាពធន់ និងសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះធម្មជាតិ។
នៅពេលដែលការសន្ទនាចាប់ផ្តើម តា ឈុំ ដែលជាអ្នកការពារទឹកដីដ៏ខ្ជាប់ខ្ជួន ឆ្លុះបញ្ចាំងពីទំនាក់ទំនងដ៏ជ្រាលជ្រៅរបស់លោកទៅនឹងព្រៃឈើ។
លោក ឈុំ និយាយថា៖ «ខ្ញុំការពារព្រៃឈើសម្រាប់មនុស្សជំនាន់ក្រោយ» មុននឹងរៀបរាប់ពីបញ្ហាប្រឈមដែលលោកបានជួបពេល ផ្លាស់ទៅតំបន់សហគមន៍ ជាំពេន ក្នុងឆ្នាំ ២០១៨។
ការបង្កើតចន្លុះប្រពៃណីជនជាតិកួយ និងការប្រមូលជ័រដោយនិរន្តរភាព។ រូបថត សហការី
លោកបានរំឭកថា៖ «ការសម្រេចចិត្តផ្លាស់ប្តូរទីតាំងទីនេះគឺមានការគំរាមកំហែង ការបរបាញ់ខុសច្បាប់ និងការកាប់ឈើរីករាលដាល។ ដើម្បីប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងបទល្មើសទាំងនោះ យើងបានសហការជាមួយរដ្ឋាភិបាលខេត្ត និងមន្ទីរបរិស្ថានខេត្ត។ សព្វថ្ងៃនេះ បទល្មើសទាំងនោះបានថមថយជាងមុន»។
តា លីម ជាអ្នកការពារម្នាក់ទៀត សង្កត់ធ្ងន់លើសារៈសំខាន់នៃការយល់ដឹងអំពីអត្តសញ្ញាណ និងគោលបំណង។ តា លីម ណែនាំថា៖ «មុនពេលយើងសុំជំនួយពីទេវតា យើងត្រូវតែជួយខ្លួនឯងជាមុនសិន»។
តា លីម បានបញ្ជាក់ថា ការដឹងថា អ្នកជានរណា និងអ្វីដែលអ្នកចង់បានគឺចាំបាច់ ហើយការអន្តរាគមន៍របស់ទេវតានឹងធ្វើតាម។
សម្ដីរបស់លោកបានបន្លឺឡើងយ៉ាងខ្លាំងនៅពេលដែលលោកបានបង្ហាញការប្ដេជ្ញាចិត្តក្នុងការថែរក្សាវប្បធម៌ និងបេតិកភណ្ឌរបស់លោក។
សាក់យ័ន្តការពារសាក់លើដើមឈើសហគមន៍ជាំពេន។ រូបថត សហការី
លោកបញ្ជាក់ទៀតថា បើគ្មានដី និងព្រៃទេ កសិករក៏មិនដឹងថា ហេតុអ្វីមកទីនេះដែរ ដោយពន្យល់ថា ធនធានទាំងនេះជាធនធានចិញ្ចឹមពួកគាត់ ហើយមិនអាចទុកឱ្យបាត់បង់បានឡើយ។
លោកបានបន្ដថា៖ «នេះជាកន្លែងដែលដូនតារបស់ខ្ញុំរស់នៅ ធ្វើស្រែចម្ការ និងនេសាទ។ ទីតាំងនេះមិនសំខាន់ថាយើងជានរណា។ ខ្ញុំមិនអាចឲ្យអ្នកណាយកវាចេញពីខ្ញុំបានទេ»។
ជាផ្នែកមួយនៃការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់ពួកគេក្នុងការអភិរក្សបរិស្ថាន ជនជាតិគួយបានរៀបចំការតាំងពិព័រណ៍ដើម្បីលើកកម្ពស់ការយល់ដឹងអំពីសារៈសំខាន់នៃការការពារបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌របស់ពួកគេ និងព្រៃឈើ។
ការតាំងពិព័រណ៍នេះមានចំណងជើងថា «អែលតី» ជាភាសាជនជាតិភាគតិចកួយ មានន័យថា «យកដៃ» ជានិមិត្តរូបនៃស្មារតីនៃការសហការ និងការជួយគ្នាទៅវិញទៅមក។
ស្ដ្រីជនជាតិភាគតិចកួយ។ រូបថត សហការី
លោក Miguel Jeronimo ជាអ្នកថតរូបជនជាតិព័រទុយហ្គាល់នៅរាជធានីភ្នំពេញ បានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្ដិ៍ថា៖ «ខ្ញុំទើបតែបើកពិព័រណ៍ថ្មីកាលពីថ្ងៃសៅរ៍មុនក្នុង F3 (Friends Future Factory, for Phnom Fem Fest) ដើម្បីជួយស្ត្រីមកពីសហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចកួយ ដែលខ្ញុំសហការជាមួយខេត្តព្រះវិហារ និងខេត្តកំពង់ធំ ការលក់ស្នាដៃទាំងអស់សម្រាប់ការរៃអង្គាសថវិកាដើម្បីគាំទ្រដល់កិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងរបស់ពួកគេក្នុងការថែរក្សាព្រៃឈើ និងវប្បធម៌ដូនតារបស់ពួកគេ»។
តាមរយៈសិល្បៈ ផលិតផលប្រពៃណី និងរឿងរ៉ាវ ការតាំងពិព័រណ៍ស្វែងរកការអប់រំសាធារណៈជនអំពីទំនាក់ទំនងយ៉ាងស៊ីជម្រៅរបស់ជនជាតិ កួយ ចំពោះទឹកដី និងការខិតខំប្រឹងប្រែងជាបន្តបន្ទាប់របស់ពួកគេ។
អ្នកស្រី នូ ហ៊ាង ព្រឹទ្ធាចារ្យមកពីសហគមន៍កួយនិយាយថា៖ «ការតាំងពិព័រណ៍នេះពិតជាមានសារៈសំខាន់ក្នុងការបង្ហាញសហគមន៍ដើម្បីឱ្យអ្នកនៅក្រៅអាចស្វែងយល់បន្ថែមអំពីជនជាតិកួយ។ យើងចង់រក្សាវប្បធម៌ ភាសា ប្រពៃណីរបស់យើង ហើយជាពិសេសការពារព្រៃឈើរបស់យើង»។
ស្ដ្រីជនជាតិភាគតិចកួយ។ រូបថត សហការី
កញ្ញា ផូស សមាជិកស្ត្រីវ័យក្មេងនៃសហគមន៍កួយបានបន្ថែមថា៖ «ការតាំងពិព័រណ៍នេះជួយផ្សព្វផ្សាយឈ្មោះកួយឱ្យកាន់តែទូលំទូលាយ។ ស្ត្រីជនជាតិកួយមានតួនាទីសំខាន់ក្នុងការការពារព្រៃឈើ និងចូលរួមក្នុងការងារសហគមន៍»។
ប្រឈមមុខនឹងការគំរាមកំហែងកាន់តែខ្លាំងឡើងចំពោះដីរបស់ពួកគេ សហគមន៍កួយនៅតែបន្តឈរជើងយ៉ាងរឹងមាំ រួបរួមគ្នាក្នុងកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងដើម្បីការពារព្រៃឈើដែលទ្រទ្រង់ពួកគេ៕
