លោក នេត្រ ភក្ត្រា អ្នកនាំពាក្យក្រសួងបរិស្ថាន។ ហុង មិនា
ភ្នំពេញៈ អ្នកនាំពាក្យ គឺជាបុគ្គលសំខាន់ ១ រូបរបស់ស្ថាប័នរដ្ឋ ឬឯកជន ដែលត្រូវដើរតួនាទីសំខាន់ ក្នុងការពាំនាំនូវព័ត៌មាននានារបស់ស្ថាប័នទៅកាន់សាធារណជន។ ជាពិសេសនោះ អ្នកនាំពាក្យក៏ជាបុគ្គល ១ រូប ដែលត្រូវមានសមត្ថភាព ឆ្លាតវៃ ភាពច្បាស់លាស់ និងត្រឹមត្រូវ ដើម្បីរក្សាការពារ ផលប្រយោជន៍របស់ស្ថាប័នផងដែរ។
លោក នេត្រ ភក្ត្រា ដែលបច្ចុប្បន្នជាប្រធានផ្នែកកិច្ចការសាធារណៈ ហើយជាអ្នកនាំពាក្យសាលាក្តីខ្មែរក្រហម និងមានតួនាទីជារដ្ឋលេខាធិការ និងជាអ្នកនាំពាក្យក្រសួងបរិស្ថានផងនោះកំពុងបំពេញតួនាទីរបស់ខ្លួនជាអ្នកនាំពាក្យក្នុងស្ថាប័នទាំង ២ នេះក្នុងពេលតែមួយ។
លោក នេត្រ ភក្ត្រា បាននិយាយថា ការប្រឡូកក្នុងអាជីពជាអ្នកសារព័ត៌មានរយៈពេល ១០ ឆ្នាំបានធ្វើឱ្យលោកមានមូលដ្ឋានដ៏រឹងមាំក្នុងការបំពេញការងារជាអ្នកនាំពាក្យ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ លោកថា ជំនាញជាអ្នកសារព័ត៌មានក៏បានបង្កលក្ខណៈងាយស្រួលឱ្យលោកបំពេញតួនាទីក្នុងតំណែងជាអ្នកនាំពាក្យសម្រាប់ស្ថាប័នទាំង ២ នេះបានយ៉ាងល្អផងដែរ។
លោកបានបញ្ជាក់ថា៖ «នៅក្នុងបទពិសោធជាអ្នកសារព័ត៌មានក្នុងរយៈពេល ១០ ឆ្នាំបានធ្វើឱ្យខ្ញុំមានមូលដ្ឋានរឹងមាំ ទី១ យល់ដឹងអំពីសារព័ត៌មាន តើសារព័ត៌មានមានតួនាទីយ៉ាងម៉េច? ទី២ យល់ដឹងថាតើវាមានសារៈសំខាន់យ៉ាងម៉េចនៅក្នុងការផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មាន ថាតើការលំបាករបស់អ្នកសារព័ត៌មានយ៉ាងម៉េច? ជាពិសេសអ្នកសារព័ត៌មាន មិនអាចសរសេរព័ត៌មានបានទេបើសិនជាគាត់មិនមានប្រភពព័ត៌មាន»។
លោកបានបន្តថា៖ «នៅពេលប្រែក្លាយទៅជាមន្ត្រីនាំពាក្យដែលជាប្រភពព័ត៌មានរបស់អ្នកកាសែតនេះ គឺខ្ញុំបានបំពេញតួនាទីនេះទៅតាមតួនាទីភារកិច្ចដែលជាអ្នកផ្តល់ប្រភពព័ត៌មាន ហើយក៏ជាអ្នកដែលបានចូលរួមក្នុងការផ្សព្វផ្សាយនូវព័ត៌មានផ្សេងៗជូនដល់សាធារណជន»។
លោក នេត្រ ភក្ត្រា គឺជាអតីតនិស្សិតទទួលបានការបណ្តុះបណ្តាលពីដេប៉ាតឺម៉ង់សិក្សាភាសាបារាំងនៃសាកលវិទ្យាល័យភូមិន្ទភ្នំពេញ និងបានចូលប្រឡូកក្នុងវិស័យសារព័ត៌មានចាប់ពីតាំងពីឆ្នាំ ២០០០ ដល់ ២០១១។
ក្នុងពេលបំពេញការងារក្នុងវិស័យនេះលោកឆ្លងកាត់បទពិសោធជាអ្នកសារព័ត៌មានធម្មតា ដែលជាអ្នកសរសេរអត្ថបទព័ត៌មានផ្សព្វផ្សាយ សម្រាប់សាធារណជនរហូតដល់ក្លាយជានិពន្ធនាយកនៃស្ថាប័នកាសែតដ៏ធំមួយ ក្នុងស្រុកមុននឹងក្លាយខ្លួនជាអ្នកនាំពាក្យ។
លោក នេត្រ ភក្ត្រា បានបញ្ចប់អាជីពក្នុងតួនាទីជាអ្នកសារព័ត៌មានក្នុងតំណែងជានាយកគ្រប់គ្រងការីនិពន្ធជាភាសាខ្មែរនៃកាសែត ភ្នំពេញ ប៉ុស្តិ៍ ត្រឹមថ្ងៃទី ៣១ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០១១។
លោកបញ្ជាក់ថា៖ «ការផ្លាស់ប្តូរនៃអាជីពជាអ្នកសារព័ត៌មានមានន័យថា ពីអ្នកដែលប្រមូលប្រភពព័ត៌មានដើម្បីសរសេរព័ត៌មាន ជាអត្ថបទសម្រាប់សាធារណជនអានព័ត៌មាននេះ ប្រែក្លាយទៅជាអ្នកផ្តល់ព័ត៌មានទៅឱ្យអ្នកសារព័ត៌មានវិញ។ តាមពិតទៅនៅក្នុងតួនាទីភារកិច្ចនេះ យើងប្រើប្រាស់ជំនាញរបស់យើងតែមួយទេ គឺជំនាញសារព័ត៌មាននេះឯង»។
ក្រោយពីទទួលបានតំណែងជាអ្នកនាំពាក្យ និងផ្លាស់ប្តូរទៅបម្រើការងារនៅសាលាក្តីខ្មែរក្រហមនៅខែមិថុនា ឆ្នាំ ២០១១ លោក នេត្រ ភក្ត្រា ក៏បានទទួលអាហារូបករណ៍ទៅសិក្សានៅប្រទេសបារាំង និងប្រទេសសិង្ហបុរីរយៈពេលខ្លី ដើម្បីពង្រឹងសមត្ថភាពផ្នែកប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ និងភាពជាអ្នកដឹកនាំក្នុងនាមជាអ្នកនាំពាក្យផងដែរ។
និយាយដោយមិនស្ទាក់ស្ទើរ លោក នេត្រ ភក្ត្រា ដែលកំពុងអង្គុយនៅកន្លែងធ្វើការនាទីស្តីការក្រសួងបរិស្ថាន បានលើកឡើងថា ក្នុងនាមជាអ្នកនាំពាក្យសម្រាប់ស្ថាប័នទាំង ២ ក្នុងពេលតែមួយ គឺពិតជាមានការលំបាក។ ប៉ុន្តែសម្រាប់លោកគឺមានការតាំងចិត្តខ្ពស់ក្នុងការបំពេញការងារទាំងនេះជាពិសេសគឺការបែងចែកពេលវេលាបានត្រឹមត្រូវ។
លោកបានបញ្ជាក់ថា៖ «ការងារទាំង ២ នេះ គឺជាអំរែកធ្ងន់ និងជាការងារមួយ ដែលមានការទទួលខុសត្រូវខ្ពស់ ព្រោះថា នៅសាលាក្តីខ្មែរក្រហម យើងផ្តោតពាក់ព័ន្ធនឹងវិស័យច្បាប់។ ចំណែកនៅក្រសួងបរិស្ថាន យើងនិយាយអំពីបញ្ហាវិទ្យាសាស្ត្រដែលការងារទាំង ២ នេះ គឺមានភាព ២ ផ្សេងគ្នា ដែលទាមទារនូវការអត់ធ្មត់ខ្លាំង»។
បើទោះជាការងារទាំងនេះមានផលវិបាក ប៉ុន្តែសម្រាប់លោក គឺបានបំពេញការងារក្នុងនាមជាអ្នកនាំពាក្យបានយ៉ាងល្អដោយយល់ថា តួនាទីអ្នកនាំពាក្យ គឺត្រូវតែមានទំនាក់ទំនងល្អ ជាមួយអ្នកសារព័ត៌មានគ្រប់ស្ថាប័ន ហើយមិនត្រូវចាត់ទុកអ្នកសារព័ត៌មានជាសត្រូវនោះទេ។
ដូច្នេះលោក នេត្រ ភក្ត្រា បានចែករំលែកបទពិសោធរបស់លោកយ៉ាងដូច្នេះថា ដើម្បីក្លាយជាអ្នកនាំពាក្យដ៏ល្អ បុគ្គលដែលចង់ក្លាយទៅជាអ្នកនាំពាក្យទាំងអស់ ត្រូវប្រកាន់ខ្ជាប់នូវគោលការណ៍សំខាន់ៗជាចម្បងហើយត្រូវពង្រឹងសមត្ថភាពឱ្យបានទូលាយ។
គោលការណ៍ទាំងនោះរួមមានការរៀបចំពេលវេលាឱ្យបានត្រឹមត្រូវការស្រាវជ្រាវ និងស្វែងយល់ព័ត៌មានឱ្យបានទូលំទូលាយការអត់ធ្មត់ ខណៈការអាន និងការស្តាប់ គឺជាកិច្ចការងារដ៏ចាំបាច់បំផុត សម្រាប់មន្ត្រីជាអ្នកនាំពាក្យ។
លោកបានបន្តថា ជាពិសេសនោះអ្នកនាំពាក្យត្រូវច្បាស់ថា ខ្លួនជាអ្នកនាំពាក្យរបស់ស្ថាប័ន ដែលត្រូវតែមានការឆ្លើយតបជាមួយសាធារណជន ហើយរឹតតែល្អ បើអ្នកនាំពាក្យត្រូវបានតែងតាំងចេញពីបុគ្គលដែលធ្លាប់ប្រឡូកក្នុងវិស័យសារព័ត៌មាន។
លោក នេត្រ ភក្ត្រា រំពឹងថា៖ «អ្នកដែលទទួលបានការតែងតាំងជាមន្ត្រីនាំពាក្យហើយគួរតែមានពាក្យនាំហើយសហការជាមួយប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ។ យើងចាត់ទុកថា ក្រសួងស្ថាប័នរបស់យើង និងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយគឺជាដៃគូដែលត្រូវការគ្នាទៅវិញទៅមក។ យើងត្រូវការប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ ដើម្បីបញ្ជូនព័ត៌មានពីក្រសួងស្ថាប័នរបស់យើង ទៅកាន់ប្រជាពលរដ្ឋ ហើយប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយដើរតួនាទីមួយធានានូវសិទ្ធិទទួលបានព័ត៌មានរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ»៕
