ភ្នំពេញៈ លោក ហ៊ុន ម៉ាណែត កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី ២៧ ខែ​កញ្ញា បាន​ចេញ​សារ​មួយ ឱ្យ​សាធារណជន​ពិចារណា ចំពោះ​អ្នកវិភាគ​ជាបុគ្គល​នយោបាយ​មួយ​ចំនួន ដែល​ពួកគេ​ធ្វើការ​វិភាគ​ដោយ​អត្ថាធិប្បាយ​​ក្នុង​ន័យ​អវិជ្ជមាន​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ការ​ជ្រើសរើស​រូប​លោក​ជា​បេក្ខជន​បន្ត​វេន​នាយក​រដ្ឋមន្រ្ដី​របស់​​គណៈ​បក្ស​ប្រជា​ជន​​កម្ពុជា​ឥតឈប់​ឈរ​។

លោក ហ៊ុន ម៉ាណែត បាន​សរសេរ​លើ​ហ្វេសប៊ុក​របស់​លោក​ថា ក្នុង​មួយ​រយៈ​នេះ​មាន​ការ​ធ្វើ​អត្ថាធិប្បាយ​ជា​ហូរហែ​ក្នុង​ន័យ​អវិជ្ជមាន​ ដោយ​បុគ្គល​នយោបាយ​មួយ​ចំនួន ​ពាក់ព័ន្ធ​​នឹង​ការ​ជ្រើសរើស​បេក្ខជន​បន្ត​វេន​របស់​គណបក្ស​ប្រជាជន​កម្ពុជា​ឥត​ឈប់ឈរ រួមទាំង​ក្នុង​អំឡុង​ពិធី​បុណ្យ​កាន់​​បិណ្ឌ​​ និង​ភ្ជុំបិណ្ឌ​ផង​ដែរ។ លោក​ថ្លែង​ថា​៖ «ខ្ញុំ​ទទួល​ស្គាល់​ថា នោះ​ជា​សិទ្ធិ​ក្នុង​ការ​បញ្ចេញ​ទស្សនៈ​របស់​ពួកគាត់​ ទោះ​បី​ជា​គាត់​ធ្វើ​ក្នុង​ក្របខ័ណ្ឌ​នៃ​យុទ្ធនាការ​អវិជ្ជមាន (negative campaign) ប្រឆាំង​រូប​ខ្ញុំ និង​គ្រួសារ​របស់​ខ្ញុំ​ក៏ដោយ​»។

លោក​បាន​យក​ឱកាស​ក្រោយ​ពិធី​បុណ្យ​ភ្ជុំបិណ្ឌ​នេះ​ បញ្ចេញ​ទស្សនៈ​ផ្ទាល់ខ្លួន​លើ​ប្រធានបទ​ ២ ជូន​សាធារណជន​ធ្វើការ​វិនិច្ឆ័យ ក្នុង​នោះ​ ទី១ ភាព​ខុស​គ្នា​រវាង​ការ​វិភាគ​បែប​វិទ្យាសាស្រ្ត និង​ការ​វិភាគ​បែប​ស៊ី​អារម្មណ៍។ ទី២ ការ​បន្ត​វេន​ក្នុង​វង្ស​ត្រកូល​អ្នក​នយោបាយ​។ ពាក្យ​ថា វិភាគ បើតាម​លោក​មើល​ឃើញ និង​ស្ដាប់ កាលពី​នៅ​រៀន មាន​អ្នក​វិភាគ​តែ ១ ​បែប​ទេ។ ឥឡូវ​មាន​អ្នក​វិភាគ​ ២ បែប គឺ​អ្នក​វិភាគ​ បែប​វិទ្យា​សាស្រ្ដ និង​អ្នក​វិភាគ​បែប​ស៊ី​អារម្មណ៍។

អ្នក​វិភាគ​បែប​វិទ្យាសាស្រ្ដ គឺ​បាន​ចាប់ផ្ដើម​ឡើង​ដោយ​ការ​ប្រមូល​ទិន្នន័យ ព័ត៌មាន​ឱ្យបាន​គ្រប់​ជ្រុង​ជ្រោយ ដើម្បី​ធ្វើការ​វិភាគ ប្រើ​វិធីសាស្រ្ដ បច្ចេកទេស​ដើម្បី​វិភាគ ដើម្បី​ទាញ​យក​ការ​សន្និដ្ឋាន ឬ​លទ្ធផល​ ដែល​នេះ​ហើយ​ជា​ការ​វិភាគ​មាន​ភាព​សុក្រឹត និង​គ្រប់​ជ្រុង​ជ្រោយ​។

ចំណែក​អ្នក​វិភាគ​មួយ​ទៀត ហៅ​ថា​ វិភាគ​បែប​ស៊ីអារម្មណ៍ គឺ​ធ្វើ​ផ្ទុយពី​ការ​វិភាគ​បែប​វិទ្យាសាស្រ្ដ ដោយ​ចេញ​មក​ដំបូង កំណត់​យក​លទ្ធផល​ចុងក្រោយ ​ដែល​ពួកគេ​ចង់​បាន​ជាមុន​។ ​អ្នក​វិភាគ​បែប​នេះ បើ​ចង់​ថា​ រឿង​ណា​មួយ​ខុស គឺ​វិភាគ​មក​ថា​ខុស ទើប​ពួកគេ​ទៅ​រក​ព័ត៌មាន​យក​មក​ដើម្បី​ប្រាប់​ថា​ រឿង​នោះ​ខុស ប៉ុន្ដែ​សម្រាប់​ព័ត៌មាន​ដែល​មិន​ខុស​ ពួកគេ​នឹង​មិន​យក​មក​វិភាគ​ទេ គឺ​ទាត់ចោល​តែ​ម្ដង​។

លោក​បញ្ជាក់​ថា​៖ «ហើយ​បើ​ថា​ អា​ព័ត៌មាន​អត់​មាន​ដើម្បី​គាំទ្រ​ថា អាហ្នឹង​ខុស គេ​ប្រឌិត​ព័ត៌មាន​តែ​ម្ដង​ដើម្បី​យក​មក​គាំទ្រ​ហើយ​ព័ត៌មាន​​ផ្សេង​ទៀត​គេ​អត់​ទេ​។ វា​ខុសពី​ការ​វិភាគ​បែប​វិទ្យាសាស្រ្ដ គឺ​គេ​យក​ព័ត៌មាន​ទាំង​អស់ ដើម្បី​យក​​មក​វិភាគ។ អ៊ីចឹង​វា​ខុស​គ្នា​ត្រង់​ហ្នឹង»​។

លោក​ ម៉ាណែត បន្ត​ថា អ្នក​វិភាគ​បែប​ស៊ី​អារម្មណ៍ គឺ​យក​អារម្មណ៍​ខ្លួន​ឯង ដើម្បី​បញ្ចេញ​លទ្ធផល ហើយ​យក​ការ​ស្រាវជ្រាវ​ដើម្បី​បង្គ្រប់​កិច្ច។ ចំពោះ​អ្នក​វិភាគ​បែប​វិទ្យាសាស្រ្ដ គឺ​អត់​ដឹង​លទ្ធផល​យ៉ាង​ម៉េច​ទេ ប៉ុន្ដែ​អាច​មាន​ការ​សន្និដ្ឋាន​ខ្លះ តែ​បាន​យក​​ទិន្នន័យ​ផ្លូវការ​ទាំងអស់​យក​មក​វិភាគ។ លោក​លើក​ឧទាហរណ៍​ជាក់ស្ដែង​ថា​ រាល់ថ្ងៃ​ក្រុម​ទាំង​នោះ បាន​វាយប្រហារ​រូប​លោក​ថា ឥឡូវ​លោក​ដែល​ត្រូវ​បន្ត​វេន​ពី​ឪពុក​ជា​នាយករដ្ឋមន្រ្ដី គឺ​បន្ត​វេន​របៀប​ផ្ដាច់ការ ហើយ​អ្នក​វិភាគ​បាន​យក​រូបភាព​នៅ​កូរ៉េ​ខាង​ជើង មក​វិភាគ​។

តើ​នេះ​ជា​ការ​វិភាគ​​បែប​វិទ្យាសាស្រ្ដ ឬ​ការ​វិភាគ​បែប​ស៊ី​អារម្មណ៍ ស្រប​ពេល​ដែល​អ្នក​វិភាគ​ចេញ​មក​ថា ខុស​រួចទៅ​ហើយ​គឺ​ថា ​ផ្ដាច់ការ​រួច​ទៅ​ហើយ​។ គេ​ថា ការ​បន្ត​វេន ត​ពូជពង្ស​​វង្សត្រកូល​នេះ គឺមាន​តែប្រទេស​ផ្ដាច់ការ​ដូច​កូរ៉េ​ខាង​ជើង​ទេ ដែល​ធ្វើ​ហើយ​បាន​ទាត់ចោល​លទ្ធភាព​ទាំងអស់​។ លោក​បញ្ជាក់​ថា បើសិនជា​អ្នក​វិភាគ​បែប​វិទ្យាសាស្រ្ដ គ្រប់ជ្រុង​ជ្រោយ ដែល​ចេញ​លទ្ធផល​ គឺ​គេ​យក​ទាំង​ព័ត៌មាន​ដែល​កើត​មាន ទាំង​ឧទាហរណ៍​នៅ​កូរ៉េ​ខាង​ជើង តែ​មិន​យក​តែ​ប្រទេស​នេះ​មួយ​ទេ គឺ​ត្រូវ​យក​គ្រប់​ប្រទេស​ទាំង​អស់​ទៀត​មក​វិភាគ។

លោក​បន្ត​ថា ឥឡូវ​បើ​អ្នក​វិភាគ​ដូច​គ្នា គេ​សួរ​សំណួរ​ថា តើ​ការ​ឱ្យ​កូន​ជា​បេក្ខជន​បន្ត​វេន​នេះ ខុស​ពី​លទ្ធិ​ប្រជាធិបតេយ្យ ឬ​យ៉ាងណា? បើ​អ្នក​ស្រាវជ្រាវ​បែប​វិទ្យាសាស្រ្ដ​ ហើយ​​យក​ការពិត​ជា​គោល​នឹង​ស្រាវជ្រាវ​គ្រប់​ជ្រុងជ្រោយ​ច្រើន​ប្រទេស​ជាង​ប្រទេស​កូរ៉េ​ខាង​ជើង​។

លោក គិន ភា ប្រធាន​វិទ្យាស្ថាន​ទំនាក់ទំនង​អន្តរជាតិ នៃ​រាជ​បណ្ឌិត្យ​សភា​កម្ពុជា​កត់​សម្គាល់​ឃើញ​ថា​ នៅ​ក្នុង​ចំណោម​មជ្ឈដ្ឋាន អ្នក​វិភាគ​មាន​ ២​ ក្រុម បែប​នេះ​មែន គឺ​ក្រុម​អ្នក​មាន​​គោលដៅ​នយោបាយ​ មាន​ន័យ​ថា ព្យាយាម​វិភាគ ដើម្បី​គោលដៅ​នយោបាយ​របស់​ខ្លួន​ ដូច្នេះ​មិនសូវ​វិភាគ​ផ្អែក​ទៅលើ​មូលដ្ឋាន​វិទ្យាសាស្រ្ដ​ ឬ​ភ័ស្ដុតាង​វិទ្យាសាស្រ្ដ ឬ​ការ​សិក្សា​ស្រាវជ្រាវ​ជាក់លាក់​ណាមួយ​នោះ​ទេ​។ លោក​ថ្លែង​ថា​៖«គឺ​គាត់​វិភាគ​ដោយ​ឈរ​លើ​មូលដ្ឋាន​រូប​អារម្មណ៍​របស់​គាត់​ ឬ​ក៏​គោលដៅ​នយោបាយ​របស់​គាត់ ដែល​មាន​ចេតនា​វាយ​ប្រហារ បុគ្គល ក្រុម បក្ស ឬ​ក៏​ស្ថាប័ន​ណាមួយ​ ដែល​គាត់​មាន​គំនិត​បុរេ​វិនិច្ឆ័យ​រួច​ទៅ​ហើយ​​។ គាត់​ព្យាយាម​រក​អំណះអំណាង រក​ហេតុផល​ផ្សេងៗ​ ដែល​គាត់​រៀបចំ​ឡើង​ដើម្បី​វាយ​ប្រហារ​ទៅលើ​គោលដៅ​ដែល​គាត់​គិត​ទុក​»។

ប៉ុន្ដែ​ការ​វិភាគ​មួយ​បែប​ទៀត គឺ​ចាំបាច់​ត្រូវ​ឈរ​លើ​មូលដ្ឋាន​វិទ្យាសាស្រ្ដ ឈរ​លើ​ភ័ស្ដុតាង​វិទ្យាសាស្រ្ដ និង​របក​គំហើញ​ដែល​គាត់​ស្រាវជ្រាវ ត្រឹមត្រូវ តាម​លក្ខណ​វិទ្យាសាស្រ្ដ ហើយ​ជា​ការ​បញ្ចេញ​យោបល់​មួយ​ដែល​ឈរ​ទៅលើ​ជំហរ​វិទ្យាសាស្រ្ដ មិនមែន​ជំហរ​នយោបាយ​ទេ​។ នេះ​គឺជា​ការ​វិភាគ​ដែល​មាន​លក្ខណៈ​វិជ្ជាជីវៈ។ លោក គិន ភា លើក​ឡើង​ថា ដោយសារ​តែ​លម្ហ​នៃ​សេរីភាព​ក្នុង​ការ​បញ្ចេញ​​មតិ​នៅ​កម្ពុជា​ ដូច្នេះ​មាន​ការ​ពិបាក​ក្នុង​​ការ​កំណត់ ​ថា​​តើ​អ្នកណា​ជា​អ្នក​វិភាគ​បែប​​វិទ្យាសាស្រ្ដ និង​អ្នកណា​ជាអ្នក​វិភាគ​បែប​គោលដៅ​នយោបាយ​នៅ​កម្ពុជា?

លោក​ថ្លែង​ថា​៖ «អ្នក​វិភាគ​មួយ​ចំនួន​តាំង​ខ្លួនឯង​ជា​អ្នក​វិភាគ ជា​អ្នក​ស្រាវជ្រាវ​ឯករាជ្យ ក៏​ប៉ុន្ដែ​ជំហរ​របស់​គាត់ គឺ​គាត់​មាន​គោលដៅ​នយោបាយ​មួយ​ជាក់លាក់​ក្នុង​ការ​វាយ​ប្រហារ​ បុគ្គល​ឬ​ក៏​ក្រុម​ណាមួយ​ស្រេច​ទៅ​ហើយ​»។ លោក​យល់​ថា អ្នក​វិភាគ​ទាំងឡាយ​គួរតែ​ប្រកាន់​នូវ​គោលការណ៍​វិទ្យាសាស្រ្ដ គោលការណ៍​អព្យាក្រឹត មិន​លម្អៀង ហើយ​ផ្អែក​ទៅ​លើ ភ័ស្ដុតាង​វិទ្យាសាស្រ្ដ ដើម្បី​គាំទ្រ​ការ​វិភាគ ឬ​អំណះអំណាង​របស់​ខ្លួន​ចៀសវាង​ការ​កំណត់​គោលដៅ​នយោបាយ​។

ប្រធាន​វិទ្យាស្ថាន​ប្រជាធិបតេយ្យ​កម្ពុជា​លោក ប៉ា ចន្ទរឿន លើក​ឡើង​ថា​ ជា​លក្ខណៈ​សត្យានុម័ត លោក ហ៊ុន ម៉ាណែត ត្រូវបាន​លោក​នាយករដ្ឋ​មន្រ្ដី ហ៊ុន សែន និង​គណបក្ស​ប្រជាជន​កម្ពុជា ជ្រើស​តាំង​ជា​បេក្ខភាព​នាយក​រដ្ឋមន្រ្ដី​នាពេល​អនាគត​។ ដូច្នេះ​ការ​រិះគន់​ ឬ​ការ​វាយ​ប្រហារ​ទៅលើ​រូប​លោក ឬ​ដំណើរការ​ឆ្ពោះ​​ទៅរក​ការ​កាន់​អំណាច​របស់​លោក​នេះ គឺជា​រឿង​ធម្មតា​ទៅ​ហើយ ក្នុង​នាម​ជា​ថ្នាក់​ដឹកនាំ​កំពូល​ម្នាក់ កុំឱ្យ​តែ​ការ​រិះគន់​នោះ​លើស​កម្រិត​នីតិវិធី​ច្បាប់​។

លោក​បាន​ថ្លែង​ថា​៖ «ពីព្រោះ​ក្នុង​នាម​ជា​អ្នក​ដឹកនាំ​កំពូល​មួយ​រូប មិនមែន​ប្រជា​ពលរដ្ឋ​ទាំង​ ១៦ លាន​នាក់​សុទ្ធតែ​ស្រឡាញ់​ពេញចិត្ត​ទាំង​អស់​នោះ​ទេ គឺ​មាន​​អ្នក​ស្រឡាញ់ មាន​អ្នក​ស្អប់ ដូច្នេះ​ហើយ​ការ​រិះគន់ ឬ​ការ​វាយ​ប្រហារ​ពី​សំណាក់​ប្រជាពលរដ្ឋ​ធម្មតា​ក្ដី ពី​សំណាក់​អ្នក​វិភាគ​តាម​បណ្ដាញ​ផ្សព្វផ្សាយ​ក្ដី វា​ជា​រឿង​ធម្មតា ពីព្រោះ​គាត់​ជា​បុគ្គល​សាធារណៈ ដែល​នៅ​ក្នុង​សេរីភាព​នៃ​កា​របញ្ចេញ​មតិ ជាពិសេស​ក្នុង​មាត្រាទី​១៩ នៃ​រដ្ឋធម្មនុញ្ញ​បាន​ចែង​ថា បុគ្គល​សាធារណៈ​គឺជា​កម្មវត្ថុ​នៃ​ការ​រិះគន់»។

លោក ម៉ាណែត លើក​ឡើង​ថា បើសិនជា អ្នក​វិភាគ​ផ្អែក​ទៅ​លើ​កត្តា​វិទ្យាសាស្រ្ដ ឬ​មួយ​វិទ្យាសាស្រ្ដ​សង្គម គឺ​ធ្វើ​ការ​ស្រាវជ្រាវ​គ្រប់​ជ្រុង​ជ្រោយ នឹង​ឃើញ​ថា​ នៅ​លើ​ពិភពលោក​នេះ មិនមែន​ជារឿង​ចម្លែក​ទេ ដែល​កូនចៅ​អ្នក​នយោបាយ​បាន​ទទួល​យក​អាជីព​អ្នក​នយោបាយ ហើយ​ពេល​ខ្លះ​ក្លាយ​ទៅជា​ប្រធានាធិបតី នាយក​រដ្ឋមន្រ្ដី ឬ​ជា​សមាជិក​សភា ឬ​កាន់​តួនាទី​នៅក្នុង​រដ្ឋ​។

លោក​​ចោទ​សួរ​ថា​​៖ «​ឥឡូវ​វា​មាន​អី​ខុស​ដែល​មនុស្ស​នៅ​ក្នុង​វង្ស​ត្រកូល​អ្នក​នយោបាយ​ចាប់​អាជីព​ជា​អ្នក​នយោបាយ​។ មាន​អ្វី​ខុស​សម្រាប់​​មនុស្ស​នៅ​ក្នុង​គ្រួសារ​អ្នក​រកស៊ី អ្នក​ធុរកិច្ច​ចាប់​អាជីព​ជា​អ្នក​ធុរកិច្ច។ តើ​វា​មាន​អ្វីខុស​អ្នក​មាន​​ឪពុក​ម្ដាយ​ជា​ទាហាន ជា​ប៉ូលិស ដែល​កូន​ចង់​ធ្វើជា​ទាហាន ចង់​ធ្វើ​ជា​ប៉ូលិស មាន​អី​ខុស​ឥឡូវ​។ យើង​ចូល​តាម​នីតិវិធី ចូល​តាម​គោលការណ៍ ហើយ​ខ្ញុំ​ដែល​ទទួល​ជា​បេក្ខជន ជា​បេក្ខភាព បន្ត​វេន​ទៅ​ថ្ងៃ​មុខ​គឺ​គ្មាន​អី​ខុស​ពី​គោលការណ៍ ដែល​បាន​អនុវត្ត​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​យើង​ទេ»​។

លោក​លើក​ឡើង​ថា ទី១ ជា​គោលការណ៍​ផ្ទៃ​ក្នុង​របស់​បក្ស ការ​ជ្រើសរើស​លោក​​ជា​បេក្ខភាព​នាយក​រដ្ឋមន្រ្ដី គឺ​មាន​ការ​គាំទ្រ​ពី​អង្គ​សន្និបាត​គណៈកម្មាធិការ​​កណ្ដាល​ពីថ្ងៃទី​ ២៤ ខែ​ធ្នូ ឆ្នាំ​ ២០២១។ ទី២ ផ្អែក​ទៅលើ​គោលការណ៍​ប្រជាធិបតេយ្យ ដែល​តែងតាំង ជ្រើស​តាំង​លោក​​ជា​បេក្ខភាព​នាយក​រដ្ឋមន្រ្ដី មិនមែន​ជ្រើសតាំង ជា​នាយក​រដ្ឋមន្រ្ដី​ទេ។ លោក​បញ្ជាក់​​ថា​៖«​បេក្ខភាព​មាន​ន័យ​ថា មាន​សិទ្ធិ​ត្រឹម​ឈរ​ឈ្មោះ​ឱ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​បោះឆ្នោត​ រឿង​តែ​ប៉ុណ្ណឹង អត់​មាន​អី​ខុស​ទេ​ អនុលោម​តាម​នេះ គឺ​គ្មាន​អ្វី​ដែល​ខុស​ពី​គោលការណ៍​ប្រជាធិបតេយ្យ​ទេ​។ ​ចង់​អ្នក​ឯង​ថា​ផ្ដាច់ការ​អី រឿង​សំខាន់​គឺ​ប្រជាពលរដ្ឋ​តើ​»៕