.jpg)
សកម្មភាពកែច្នៃគ្រាប់ស្វាយចន្ទីនៅក្នុងសិប្បកម្មនៅខេត្តស្ទឹងត្រែង។ រូបថត សហការី
ស្ទឹងត្រែងៈHandcrafted Cashew nuts stung treng (HCST) គឺជាឈ្មោះសិប្បកម្មមួយនៅក្នុងខេត្តស្ទឹងត្រែង ដែលទិញគ្រាប់ស្វាយចន្ទីពីកសិករ ទៅកែច្នៃជាអាហារសម្រន់ដែលមានរសជាតិផ្សេងៗគ្នា ខណៈដែលបច្ចុប្បន្នកម្ពុជាមានផ្ទៃដីដាំស្វាយចន្ទីទំហំប្រមាណ ២៣០ ២០២ ហិកតា។
សិប្បកម្មមួយនេះត្រូវបានសាងសង់លើផ្ទៃដីទំហំ ៤ហិកតា នៅឃុំស្រែក្រសាំង ស្រុកសៀមបូក ខេត្តស្ទឹងត្រែង ហើយបានបើកដំណើរការរយៈពេល១ ឆ្នាំមកហើយ។ សិប្បកម្មនេះទៀតសោត មានសមត្ថភាពផលិតនូវផលិតផលសម្រេចបាន១៥ តោនក្នុង១ខែ។
នៅពីក្រោយការបង្កើតឡើងនូវសិប្បកម្មមួយនេះ ក៏មានចំណែកពីយុវតីវ័យក្មេង១រូប ដែលជាកូនរបស់ម្ចាស់សិប្បកម្មផងដែរគឺ កញ្ញា សឿន សុទ្ធនីតា ដែលទទួលខុសត្រូវលើការអភិវឌ្ឍអាជីវកម្ម។
បច្ចុប្បន្ន កញ្ញាមានវ័យ ២០ឆ្នាំ និងកំពុងសិក្សាឆ្នាំទី៣លើជំនាញធនាគារ និងហិរញ្ញវត្ថុ។ សិប្បកម្មនេះត្រូវបានបង្កើតឡើងរួមគ្នាជាមួយឪពុកម្ដាយរបស់កញ្ញា ក្នុងគោលបំណងប្រែក្លាយខ្លួនទៅជាអាជីវកម្មមួយ ដែលមានលទ្ធភាពជួយដោះស្រាយបញ្ហាប្រឈមផ្សេងៗ។
កញ្ញា សឿន សុទ្ធនីតា បានរៀបរាប់ថា ៖ «ខ្ញុំ និងឪពុកម្ដាយ ចង់ជួយកសិករ ឱ្យទទួលយកនូវធាតុចូលដែលមានគុណភាព និងមានការអនុវត្តកសិកម្មល្អដើម្បីសម្រេចបាននូវផលិតផលមានគុណភាព និងទិន្នផលជាប់លាប់ ហើយនាងខ្ញុំជឿជាក់ថា ការធ្វើដូច្នេះ គ្រាប់ស្វាយចន្ទីរបស់យើង និងទាក់ទាញចិត្តអតិថិជនគ្រប់វ័យនៅគ្រប់បរិបទ»។
គ្រប់បរិបទនៅទីនេះ គឺកញ្ញាចង់សំដៅលើគ្រប់ប្រទេសនៅទូទាំងពិភពលោក ដោយចង់ឱ្យផលិតផល ស្វាយចន្ទីរបស់នាង មានស្តង់ដាអន្តរជាតិ និងអាចលក់ចេញទៅគ្រប់ប្រទេសតែម្ដង ខណៈមកដល់ពេលនេះនាងបាននាំយកផលិតផលរបស់នាងទៅចូលរួមក្នុងពិព័រណ៍ធំៗនៅក្រៅប្រទេសផងដែរ។
យុវតីរូបនេះ បានឱ្យដឹងថា ៖ «ក្នុងរយៈពេល១២ខែ យើងបានបង្ហាញផលិតផលរបស់យើងនៅតាមពិធីតាំងពិព័រណ៍ពាណិជ្ជកម្មអន្តរជាតិដូចជា ប្រទេសជប៉ុន ហុងកុង កូរ៉េ និងប្រទេសអាល្លឺម៉ង់»។
ដ្បិតយ៉ាងនេះក្ដី អាជីវកម្មរបស់កញ្ញានិងគ្រួសារក៏ជួបប្រទះនូវបញ្ហាលំបាកមួយចំនួនផងដែរដូចជា បញ្ហាតម្លៃមិនទាន់អាចប្រកួតប្រជែងជាមួយទីផ្សារដែលមានស្រាប់ បញ្ហានៃភាពថ្មីថ្មោងនៃផលិតផលរបស់នាងនៅលើទីផ្សារ ព្រមទាំងបញ្ហាថ្លៃដើមខ្ពស់។
ប៉ុន្តែយ៉ាងណាក្តី កញ្ញាបានផ្លាស់ប្ដូរនូវវិធីមួយដែលខ្លួនយល់ថា ចំណេញ គឺការប្ដូរទៅប្រើប្រាស់ថាមពល ព្រះអាទិត្យជំនួសឱ្យថាមពលអគ្គិសនី។ ការធ្វើបែបនេះមិនត្រឹមតែចំណេញថ្លៃដើម ប៉ុន្តែក៏ជួយទៅដល់បរិស្ថានជុំវិញសិប្បកម្មផងដែរ។
ដំណាំស្វាយចន្ទី ជាប្រភេទដំណាំដែលប្រើប្រាស់ទំហំដីចំនួន ២៣០ ២០២ ហិកតា នៃផ្ទៃដីដាំដុះ សរុបនៅកម្ពុជា។ ដំណាំនេះគឺស្ថិតនៅលេខរៀងទី៤ ក្នុងចំណោមដំណាំទាំង១៣មុខសំខាន់ៗ ដែលប្រើប្រាស់ដីអស់ច្រើនជាងគេ។ នេះបើតាមការចុះផ្សាយពីស្ថានភាពនៃការប្រើប្រាស់ដីរបស់កម្ពុជា ពីក្រសួងបរិស្ថាន។
និយាយជារួម មានកសិករច្រើនណាស់ដែលដាំដុះដំណាំស្វាយចន្ទី ហើយដំណាំនេះទៀតសោតត្រូវការទំហំដីធំក្នុងការដាំ។ កន្លងមក មិនខុសពីដំណាំផ្សេងៗ កសិករដែលដាំដំណាំនេះ តែងមានការត្អូញត្អែរអំពីកង្វះខាតនូវទីផ្សារ និងការទិញពីឈ្មួញក្នុងតម្លៃទាបជាដើម។
ទាំងនេះអាចមាននូវបញ្ហាជាច្រើនដែលរួមចំណែកដូចជា បញ្ហាកសិករខ្លួនឯង ដែលមិនទាន់មានបច្ចេកទេសដាំដុះត្រឹមត្រូវ ទើបជំរុញឱ្យទីផ្សារក៏ធ្លាក់ទៅតាមផលិតផលនោះដែរ ម្យ៉ាងទៀតអាចមកពីកង្វះនូវ រោងចក្រ ឬសិប្បកម្មកែច្នៃគ្រាប់ស្វាយចន្ទីដែលប្រមូលផលបាន ដូច្នេះវានាំឱ្យកសិករប្រមូលផល គរជើងគ្នាដោយលក់មិនចេញ។
ដោយឡែក ក្រៅពីការទិញយកគ្រាប់ស្វាយចន្ទីពីប្រជាកសិករក្នុងខេត្តស្ទឹងត្រែង សិប្បកម្ម HCST ក៏មានការបណ្ដុះបណ្ដាល សំដៅពង្រឹងបច្ចេកទេសដាំដុះ ដើម្បីទទួលបានគ្រាប់ ស្វាយចន្ទីដែលមានគុណភាព និងដែលល្អសម្រាប់រសជាតិបន្ទាប់ពីការកែច្នៃផងដែរ។
ជារឿយៗ ឪពុករបស់នាង តែងតែបង្រៀនប្រជាកសិករ ហើយយូរៗម្ដងមានអ្នកជំនាញផ្នែកដំាំដុះចុះទៅបណ្ដុះបណ្ដាលផ្ទាល់ពីការដាំនិងការថែទាំស្វាយចន្ទី ឱ្យទទួលបានផលច្រើន។
ក្រៅតែពីជួយរកទីផ្សារជូនកសិករនៅក្នុងតំបន់នេះ យុវតី សឿន សុទ្ធនីតា ក៏មានបំណងចង់ពង្រីក ការទិញគ្រាប់ស្វាយចន្ទីពីកសិករក្នុងខេត្តស្ទឹងត្រែងទាំងមូល ដើម្បីក្លាយជាអ្នកផ្គត់ផ្គង់ផ្ដាច់មុខប្រចាំ ខេត្តតែម្ដង។
ម្យ៉ាងទៀត កញ្ញាចង់កែប្រែដីចម្ការដែលដាំដំណាំស្វាយចន្ទីទាំងនោះ ឱ្យមានរបៀបរៀបរយ មានបរិស្ថានស្អាត ដែលទៅថ្ងៃខាងមុខនឹងអាចក្លាយទៅជាតំបន់កសិទេសចរណ៍ទៀតផង៕
