កំពង់​ចាមៈ​​ផ្លែ​ដូង ក្រៅ​ពី​ទាញ​យក​ផល​ជា​ទឹក​ និង​សាច់​ហើយ​នោះ ​អ្នក​បរិភោគ​តែង​តែ​បោះចោ​ល​ទៅ​ជា​កាក​សំណល់​ ពោល​គឺ​មាន​មនុស្ស​តិច​ណាស់​ដែល​បាន​យក​សំណល់​របស់​ផ្លែ​ដូង​ឬ​សម្បក​ដូង​ទៅ​កែច្នៃ​ជា​របស់​ប្រើ​ប្រាស់ និង​វត្ថុ​ផ្សេងៗ​។​

​នៅ​ក្នុងស្រុក​ស្រី​សន្ធរ​ខេត្តកំ​ពង់ចាម​ឯណោះ បុ​រស​ម្នាក់​ ដោយ​សារ​មិន​ចង់​ទុក​ចោល​កាក​សំណល់​នៃ​ផ្លែ​ដូង ​ក៏បាន​កែ​ច្នៃ​វា​ឱ្យ​ទៅជា​​របស់​ប្រើ​ប្រាស់​ផ្សេងៗ​ដ៏​គួរ​ឱ្យ​ទាក់ទាញ​។​

​លោក ​ផុន ​ភាន់ វ័យ ៤៤ ​ឆ្នាំ រស់នៅ​​ភូមិទង​ត្រឡាច ​ឃុំ​ទងត្រ​ឡាច​ ស្រុក​ស្រី​សន្ធរ​ ខេត្ត​កំពង់ចាម​បាន​រៀបរា​ប់​ ថា លោក​បាន​ចំណាយពេ​ល​ជាមួ​យ​មុខរបរ​កែច្នៃ​មួយ​នេះ​អស់​ពេល​ជាង​២០​​ឆ្នាំម​កហើយបើ​ទោះបី​ជា​ជួប​ការលំបាក​យ៉ាង​ណា​ក៏​មិន​បោះ​បង់​ដែរ​ ដ្បិតអី​វា​​ជា​មុខរបរ​ដែល​លោក​ស្រឡាញ់ ​ហើយ​លោក​ក៏បាន​បង្រៀន​ដល់​កូន​ប្រុស​តែ​ម្នាក់​គត់​របស់​លោក​បន្ដ​ផង​ដែរ​។​

​មុន​ឈោង​​ចាប់​យក​របរ​កែច្នៃ​ផលិត​ផល​ទាំងនេះ​ លោក​ ផុន ភាន់ បា​នឱ្យដឹង​ថា ដើម​ឡើយ​លោក​បាន​ទៅ​រៀន​ជា​ជាង​កាត់​សក់​នៅ​ភ្នំពេញ​​ទេ​ តែ​គ្រាមួ​យ​មាន​មនុស្ស​ម្នាក់​ដែល​លោក​បាន​ចាត់​ទុក​ថា​ជា​បង​ប្រុស​បាន​នាំ​រូប​លោក​ទៅ​ដាក់​ឱ្យ​រៀន​នៅ​សាលា​រចនាឬ​សាក​លវិ​ទ្យាល័យ​​ភូមិន្ទ​វិចិត្រ​សិល្បៈ​ព្រោះ​គាត់​យល់​ថា​​វា​ល្អ​សម្រាប់​លោក​នៅ​ពេល​ខាង​មុខ​។​

​លោក ផុ​ន ភាន់ បាន​បន្តថា​៖ «​រៀន​យូរៗ​ទៅ​ខ្ញុំ​ក៏​ស្រឡាញ់​មុខរបរ​មួយ​នេះ​និង​ជាប់​និស្ស័យ​បន្ត​មក​និង​ម្យ៉ាង​វា​ត្រូវ​នឹង​និស្ស័យ​របស់​ខ្ញុំ​ដែល​ចូលចិ​ត្ត​កែច្នៃ​របស់​ដែល​ឥតប្រយោ​ជ​ន៍​ទៅ​ជា​របស់​ដែល​មា​ន​ប្រយោជន៍​»​។​

​អស់​ពេល​ជាង ​២០ ​​ឆ្នាំកន្ល​ងមក​, បុរស​អ្នក​ខេត្តកំ​ព​ង់ចាម​រូបនេះ​ថា លោក​បាន​ឆ្លងកាត់​​អស់ហើយ​ការ​លំបាក​ក្នុង​ជីវិត​ដែល​កើតមា​នឡើ​ង​ច្រើន​ខ្លាំង​ណាស់ និង​មាន​ពេល​ខ្លះ​ត្រូវ​កែច្នៃ​ផលិត​ផល​​ផ្សេងៗ​ផង​ត្រូវ​​ទៅធ្វើជា​​កូនជា​ង​សំណង់​ផង​ដោយសា​រតែ​ចំណូល​មិន​គ្រប់​គ្រាន់​សម្រាប់​ផ្គត់​ផ្គង់​គ្រួសារ​។​ម្យ៉ាង​ទៀត​​ចិត្ត​លោក​ផ្ទាល់​មិន​ចង់​បោះប​ង់​ហើយ​ថែម​ទាំ​ង​ចង់​រក​ចំណូល​បន្ថែម​ដើម្បី​មក​ទិញ​ត្រឡោ​ក​មក​កែច្នៃ​​របស់​ទាំង​នេះ​ដែរ​។​

​បើតា​ម​​លោក ​ផុន ​ភាន់ មកទល់​ប​ច្ចុប្ប​ន្ន ជី​វភាព​ប្រចាំ​ថ្ងៃ​រប​ស់លោក​គឺ​ពឹង​ផ្អែក​ទាំង​ស្រុង​លើ​តែមុខ​របរ​មួយ​នេះប៉ុ​ណ្ណោះ​ ហើ​យ​​បើទោះបីជា​​លក់​ដាច់​ ឬ​មិន​ដាច់ ​ក៏​លោក​មិន​បោះ​បង់​វា​ចោល​ដែរ ​ដោយសា​រតែ​ចិត្ត​ស្រឡាញ់​មួយ​ប៉ុណ្ណោះ​។

​ទាន់​ទិន​ទៅ​នឹង​វត្ថុធាតុ​ដើម លោ​ក ផុន ភាន់​ បាន​ប្រាប់​ថា ​លោក​កែច្នៃ​របស់​ប្រើ​ប្រាស់ ​និង​សម្រាប់​តាំង​លម្អ​ទាំង​នេះ ពី​ត្រឡោក​ដូង ​គ្រាប់​ត្នោត​ ឫស្សី​និង​កម្ទេច​ឈើ​ដែល​គេ​ចោល​។ ក្នុង​មួយ​វត្ថុធា​តុដើម ​លោក​អាច​កែច្នៃ​បាន​ចន្លោះ​ពី​ ២០០​ ទៅ​ ៣០០​ ម៉ូដ ​នៃ​ផលិត​ផល ​ហើយ​លោក​ក៏​បើក​ទទួល​ការកែ​ច្នៃ​តាម​តម្រូវ​ការ​អតិថិជ​ន​ផង​ដែរ​ដូច​ជា ​​ឆ្លាក់​ឈ្មោះ​ឬ​រូប​ផ្សេងៗ​។​

​លោក​ផុន ​ភាន់ ​រៀប​រាប់​ឱ្យដឹ​ងពី​ផលិត​ផល​លោក​ថា​ សម្រាប់​ស្រមោច១​ មាន​តម្លៃ​១​ម៉ឺន​រៀល ​ត្រឡោក​កែច្នៃ​ធម្មតា​គ្មាន​ឆ្លាក់​១ ​មាន​តម្លៃ ៦​ ពាន់​រៀល ​រីឯ​ផលិត​ផល​អំពូល​តាំង​លម្អ​មាន​តម្លៃ​ចាប់ពី​១០​ដុល្លារ​ដល់ ​៥០ ​ដុល្លារ​ អាមេ​រិក​ ដោ​យ​វា​អាស្រ័យ​លើ​ចំនួន​អំពូល ​និង​ទំហំ​របស់​វា​។​ ក្រៅពី​ផលិតផ​ល​ទាំងនោះ​ក៏​លោក​នៅ​មាន​វត្ថុ​អនុ​ស្សាវ​រីយ៍​ផ្សេងៗ​ទៀត​ដូច​ជា អណ្ដើក​ច្នៃ​ពី​ត្រឡោក​ដូង​ ពី​ឫស្សី​និង​ប្រភេទ​​ថូ​ជាច្រើ​ន​មុខ​ថែម​ទៀត​។​

​ដោយ​ឡែ​ក​សម្រាប់​ការលក់​វិញម្ចាស់​សិប្បកម្ម​​លក្ខណៈ​​គ្រួសារ​រូបនេះ​បានឱ្យ​ដឹង​ថា៖«​មិន​ទៀងទា​ត់​នោះទេ​​ពោល​វា​គឺ​គ្រាន់​​អាចជួយ​​ដោះ​​ទាល់​ប៉ុណ្ណោះ​​ដ្បិ​តអី​ផលិត​ផល​ទាំង​នេះ​មិនសូ​វ​មាន​អ្នក​ស្គាល់​ច្រើន​ប៉ុន្មាន​នោះ​ទេ​បច្ចុប្ប​ន្ននេះ​​»​។​

​លោក ផុ​ន ​ភាន់ ​ក៏បាន​​ស្នើ​ដល់​ពលរដ្ឋ​គ្រប់​រូបជួយ​គាំទ្រ​ផលិត​ផល​ខ្មែរ​ ទទួល​ស្គាល់​ផលិតផ​ល​ខ្មែរ​ផងដែ​រ​៕