ការ​ចាកចេញ​ពី​ប្រទេស​ក្រីក្រ​នៅ​ឆ្នាំ​២០២៩ របស់​កម្ពុជា​បង្ហាញ​ពី​សមិទ្ធផល​នៃ​ការ​អភិវឌ្ឍន៍ ប៉ុន្តែ​អាច​នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រជាជន​​ជាង​១៦​ម៉ឺន​នាក់​បាត់​បង់​ការងារ ហើយ​មនុស្ស​ជាង​​៤៣ម៉ឺន​នាក់​អាច​ប្រឈម​នឹង​ការ​ធ្លាក់​ក្នុង​ភាព​ក្រីក្រ ប្រសិន​បើ​គ្មាន​ដំណោះ​ស្រាយ​ជា​មូលដ្ឋាន​ត្រឹម​ត្រូវ។ នេះ​បើ​តាម​របាយការណ៍ UNDP។

អង្គការ​ UNDP និង​ក្រសួង​ផែន​ការ នៅ​ថ្ងៃ​ទី១១ ខែ​វិច្ឆិកា​នេះ បាន​រៀបចំ​កិច្ច​សន្ទនា​គោល​នយោបាយ​ក្រោម​ប្រធាន​បទ «ដំណើរ​ឆ្ពោះ​ទៅ​ការ​ចាក​ចេញ​របស់​កម្ពុជា​ពី​ចំណាត់​ក្រុម​ប្រទេស​អភិវឌ្ឍន៍​តិចតួច៖ ទស្សនវិស័យ​ពហុភាគី​សម្រាប់​អន្តរកាល​ដោយ​រលូន និង​យូរ​អង្វែង»។ 

កិច្ច​សន្ទនា​នេះ​​ពិភាក្សា​ពី​ទស្សនៈ​ពហុភាគី​អំពី​ផល​ប៉ះពាល់​សង្គម-សេដ្ឋកិច្ច នៃ​ការ​ចាក​ចេញ​របស់​កម្ពុជា​ពី​ចំណាត់​ក្រុម​ប្រទេស​អភិវឌ្ឍ​តិច​តួច និង​តម្រូវ​ការ​ចម្បង​សម្រាប់​អន្តរកាល​ដោយ​រលូន និង​យូរ​អង្វែង។

នៅ​ក្នុង​កម្មវិធី​កិច្ច​សន្ទនា​នេះ ក្រសួង​ផែនការ ​និង​ UNDP ​បាន​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​ឯកសារ​គោលនយោបាយ​សង្ខេប «ការ​ចាក​ចេញ​របស់​កម្ពុជា​ពី​ចំណាត់​ក្រុម​ប្រទេស​អភិវឌ្ឍ​តិចតួច៖ ការ​ត្រៀម​ខ្លួន​និង​សក្ដានុពល​នៃ​ផល​ប៉ះ​ពាល់​សេដ្ឋកិច្ច និង​សង្គម ផង​ដែរ។

ឯកសារ​គោលនយោបាយ​សង្ខេប​​បង្ហាញ​ពី​លទ្ធភាព​នៃ​ការ​បាត់បង់​ការ​គាំទ្រ​របស់​អន្តរជាតិ ដូចជា​ការ​លើក​លែង​ចំពោះ​កិច្ច​ព្រម​ព្រៀង​ស្តី​ពី​ទិដ្ឋភាព​ពាណិជ្ជកម្ម​ទាក់​ទង​នឹង​កម្មសិទ្ធិ​បញ្ញា (TRIPS) ក្រោម​ច្បាប់​របស់​អង្គការ​ពាណិជ្ជកម្ម​ពិភពលោក (WTO) ការ​បាត់បង់​ការ​អនុគ្រោះ​ទីផ្សារ និង​ការ​កាត់​បន្ថយ​ហិរញ្ញប្បទាន​សម្បទាន​ជាដើម។

សេចក្ដីប្រកាស​ព័ត៌មាន​រួម​បាន​បញ្ជាក់​ថា ការ​បាត់​បង់​ទាំង​នេះ​អាច​មាន​ផល​ប៉ះ​ពាល់​ទៅ​ដល់​វិស័យ​សុភាព​សាធារណៈ ការ​នាំចេញ​ពាណិជ្ជកម្ម​សំខាន់ៗ​ សម្លៀក​បំពាក់ អង្ករ និង​កង់​ និង​ផល​ប៉ះ​ពាល់​ដល់​កំណើន​សេដ្ឋកិច្ច​ជា​រួម។

ឯកសារ​គោល​នយោបាយ​សង្ខេប​បង្ហាញ​ថា៖ «អត្រា​កំណើន​ផលិតផល​ក្នុងស្រុក​សរុប​ អាច​ថយ​សន្ទុះ​ចន្លោះ​ពី​ ០,៥% ទៅ​ ១,៥% ជាមួយ​នឹង​ការ​បាត់​បង់​ការងារ​ប្រមាណ​ ១៦៥.០០០ ជាពិសេស​ក្នុង​ចំណោម​ស្ត្រី​ដែល​ធ្វើការ​ក្នុង​វិស័យ​កាត់ដេរ។ ជាលទ្ធផល ​ប្រជាជន​ចំនួន ​៤៣២.០០០ នាក់​អាច​ប្រឈម​នឹង​ការ​ធ្លាក់​ក្នុង​ភាព​ក្រីក្រ ប្រសិន​បើ​ដំណោះស្រាយ​ជាមូលដ្ឋាន​ដ៏​ត្រឹម​ត្រូវ​មិន​ត្រូវ​បាន​ដាក់​ចេញ​ឱ្យ​ឆាប់​តាម​ដែល​អាច​ធ្វើ​ទៅ​បាន»។

លោកស្រី អាលីហ្សា ឆាកឃឺ អ្នក​តំណាង​ UNDP ​ប្រចាំ​ប្រទេស​កម្ពុជា បាន​ថ្លែង​ថា ការ​ចាក​ចេញ​ពី​ចំណាត់​ក្រុម​ប្រទេស​អភិវឌ្ឍ​តិចតួច គឺ​ជា​សមិទ្ធផល​ដ៏​សំខាន់​នៃ​ដំណើរ​អភិវឌ្ឍ​ប្រទេស​របស់​កម្ពុជា ដែល​នាំ​មក​នូវ​បញ្ហា​ប្រឈម​ និង​ឱកាស​ជាមួយ​គ្នា។​ លោកស្រី​ថា អន្តរកាល​នេះ​នឹង​បើក​ផ្លូវ​ថ្មី​សម្រាប់​កំណើន​ដ៏​រឹងមាំ​និង​ភាព​ធន់​ផង​ដែរ។

លោកស្រី​ថ្លែង​ដូច្នេះ​ថា៖ «ការ​ចាក​ចេញ​ពី​ចំណាត់​ក្រុម​ប្រទេស​អភិវឌ្ឍន៍​តិចតួច គឺ​ជា​កិច្ច​ខិតខំ​ប្រឹង​ប្រែង​រួម​ដែល​លើស​ពី​វិស័យ​ពាណិជ្ជកម្ម ដែល​ទាមទារ​ឱ្យ​មាន​ការ​ចូលរួម​ពី​ដៃ​គូ​អភិវឌ្ឍន៍​និង​តួអង្គ​ពាក់​ព័ន្ធ​ទាំង​អស់ ដើម្បី​ទាញ​យក​ឱកាស និង​សាង​កេរ្តិ៍ឈ្មោះ​ប្រទេស​ឱ្យ​កាន់​តែ​កើន​ឡើង។

លោកស្រី​បន្ត​ថា៖ «UNDP ប្ដេជ្ញា​ចិត្ត​រួម​ដំណើរ​ជាមួយ​នឹង​ប្រទេស​កម្ពុជា​ក្នុង​អំឡុង​ពេល​អន្តរកាល​របស់​ខ្លួន តាម​រយៈ​ការ​គាំទ្រ​ការ​ពន្លឿន​ការ​អភិវឌ្ឍ​មនុស្ស ការ​លើក​កម្ពស់​ការ​ប្រកួត​ប្រជែង​និង​ការ​ធ្វើ​ពិពិធកម្ម​សេដ្ឋកិច្ច ការ​លើក​កម្ពស់​សេដ្ឋកិច្ច​បៃតង​សម្រាប់​កំណើន​ប្រកប​ដោយ​ភាព​ធន់ និង​ការ​ផ្លាស់​ប្តូរ​ពី​ការ​ទទួល​ជំនួយ​ហិរញ្ញប្បទាន​ទៅ​ជា​ការ​កៀរគរ​ហិរញ្ញប្បទាន​អភិវឌ្ឍន៍ ដែល​បាន​ចែង​នៅ​ក្នុង​ឯកសារ​កម្មវិធី​ប្រចាំ​ប្រទេស​របស់​ UNDP (២០២៤-២០២៨)»។
 
លោក ​ប៊ិន ត្រឈៃ រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួង​ផែនការ​ បាន​ថ្លែង​ថា ដើម្បី​ធានា​បាន​ថា ការ​ចាក​ចេញ​របស់​កម្ពុជា​ពី LDC ​មិន​ក្លាយ​ជា​ឧបសគ្គ​ដល់​វឌ្ឍនភាព​នៃ​ការ​អភិវឌ្ឍ​សង្គម​សេដ្ឋកិច្ច ​និង​បរិស្ថាន ក្រសួង​ផែនការ នឹង​សហការ​ជាមួយ​ក្រសួង​ស្ថាប័ន​ពាក់ព័ន្ធ ​វិស័យឯកជន ដៃ​គូ​អភិវឌ្ឍន៍ និង​សង្គម​ស៊ីវិល​ដើម្បី​រៀបចំ​យុទ្ធសាស្ត្រ​អន្តរកាល​ដោយ​រលូន សម្រាប់​អនុវត្ត​អំឡុង​ពេល​ក្រោយ​ការ​ចាក​ចេញ។  

យុទ្ធសាស្ត្រ​​នេះ​ត្រូវ​បន្ស៊ី​ជាមួយ​នឹង​ចក្ខុវិស័យ និង​យុទ្ធសាស្ត្រ​បញ្ចកោណ-ដំណាក់​កាលទី១ របស់​រាជរដ្ឋាភិបាល។

ក្រុម​ប្រឹក្សា​សេដ្ឋកិច្ច​និង​សង្គម​នៃ​អង្គការ​សហ​ប្រជាជាតិ (ECOSOC) ​នៅ​ឆ្នាំ​ ២០២១ និង ២០២៤​នេះ បាន​អនុម័ត​លើ​អនុសាសន៍​របស់​គណៈ​កម្មាធិការ​សម្រាប់​គោល​នយោបាយ​អភិវឌ្ឍន៍ (CDP)  សម្រាប់​ប្រទេស​កម្ពុជា ដើម្បី​ចាក​ចេញ​ពី​ចំណាត់​ថ្នាក់​ក្រុម​ប្រទេស​អភិវឌ្ឍន៍​តិចតួច។

ប៉ុន្តែ ការ​ចាក​ចេញ​នេះ​ត្រូវ​ការ​ពេលវេលា​អន្តរកាល ​៥​ឆ្នាំ​ ហើយ​កម្ពុជា​នឹង​ចាក​ចេញ​ពី​ចំណាត់​ថ្នាក់​នេះ​នៅ​ឆ្នាំ​២០២៩៕