ស្ត្រីវ័យចំណាស់ម្នាក់បង្ហាញចំណាប់អារម្មណ៍នៅក្នុងវេទិកាមនុស្សវ័យចាស់ថ្នាក់ជាតិ លើកទី៤ កាលពីថ្ងៃទី៦ ខែវិច្ឆិកា។ HelpAge Cambodia
កម្ពុជាអាចក្លាយជាប្រទេសមានមនុស្សចាស់ច្រើន មុនពេលប្រទេសនេះក្លាយជាប្រទេសមានប្រាក់ចំណូលខ្ពស់នៅឆ្នាំ២០៥០ ដែលទាមទារឲ្យមានគោលនយោបាយច្បាស់លាស់ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការរបស់ពួកគាត់ និងបញ្ហាសង្គមពាក់ព័ន្ធ។
អង្គការមនុស្សចាស់កម្ពុជា (HelpAge Cambodia) និងបណ្ដាញមនុស្សវ័យចាស់កម្ពុជា បានរៀបចំវេទិកាមនុស្សវ័យចាស់ថ្នាក់ជាតិ លើកទី៤ កាលពីថ្ងៃទី៦ ខែវិច្ឆិកា ដើម្បីពង្រឹងទំនាក់ទំនង និងកិច្ចការងាររបស់សមាគមមនុស្សចាស់នៅទូទាំងប្រទេស ដែលមានមនុស្សមានវ័យចំណាស់ ២៤៧នាក់ ចូលរួម តំណាងឲ្យមនុស្សចាស់នៅកម្ពុជា។
វេទិកានេះក៏រៀបចំឡើងដើម្បីបានស្វែងយល់និងពិភាក្សាលើវឌ្ឍនភាព និងទស្សនវិស័យរបស់ក្រសួង និងស្ថាប័នសំខាន់ៗ ដែលផ្តោតទៅលើវិស័យមនុស្សវ័យចាស់នៅកម្ពុជាដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងតម្រូវការអាទិភាពសំខាន់ៗរបស់ពួកគាត់។
យោងតាមរបាយការណ៍ជំរឿនឆ្នាំ២០១៩ កម្ពុជាមានប្រជាជនវ័យចាស់ប្រមាណជាង ១,៣លាននាក់ ឬស្នើនឹង ៨.៩ភាគរយ ហើយចំនួននេះត្រូវបានព្យាករថានឹងកើនឡើងដល់ ១,៩លាននាក់ ឬស្នើនឹង ១១ភាគរយនៅឆ្នាំ២០៣០។ ចំនួនមនុស្សចាស់នឹងកើនឡើងរហូតដល់ប្រមាណជាង ៥លាននាក់ឬស្នើនឹង២៣ភាគរយនៅឆ្នាំ២០៥០។
ជាទូទៅ ប្រទេសមួយត្រូវបានកំណត់ថាជាប្រទេសមានប្រជាជនវ័យចាស់ នៅពេលចំនួនមនុស្សមានអាយុចាប់ពី ៦០ឆ្នាំឡើងទៅមានចំនួនចាប់ពី២០ភាគរយនៃប្រជាជនសរុប។
បើតាមទិន្នន័យរបស់អង្គការ UNESCAP បង្ហាញថា ឆ្នាំ២០២៤ នេះកម្ពុជាមានមនុស្សចាស់កើនដល់ ១.៥សែននាក់ គឺ ១០ភាគរយនៃប្រជាជនបច្ចុប្បន្ន។
លោក ទុំ វីរ៉ា នាយកប្រតិបត្តិអង្គការមនុស្សចាស់កម្ពុជា បានលើកឡើងថា កម្ពុជាមាននិន្នាការនៃការកើនឡើងនៃប្រជាជនវ័យចាស់ដូចប្រទេសនៅក្នុងតំបន់ និងសាកលលោកនេះដែរ។
អង្គការមនុស្សចាស់កម្ពុជាថ្លែងថា៖ «កម្ពុជាអាចក្លាយជាប្រទេសដែលមានប្រជាជនវ័យចាស់ច្រើន ឬ Aged Society មុននឹងប្រទេសនេះក្លាយជាប្រទេសអ្នកមាន ដែលចាំបាច់ត្រូវមានគោលនយោបាយ កម្មវិធីគាំពារ និងការអនុវត្តប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពសម្រាប់ប្រជាជនវ័យចាស់ ក៏ដូចជាសម្រាប់យុវជន និងប្រជាជនដែលនឹងឈានចូលវ័យចាស់»។
យោងតាមរបាយការណ៍របស់ទីភ្នាក់ងារអង្គការសហប្រជាជាតិ UNDESA ចំនួនមនុស្សនៅទូទាំងពិភពលោកដែលមានអាយុចាប់ពី៦០ឆ្នាំឡើងទៅ មានប្រមាណ ១ពាន់លាននាក់ក្នុងឆ្នាំ២០១៩។ចំនួននេះនឹងកើនឡើងដល់ប្រមាណ ១.៤ ពាន់លាននាក់នៅឆ្នាំ ២០៣០ និងកើនឡើងរហូតដល់ទៅ ២.១ ពាន់លាននៅឆ្នាំ ២០៥០។
អង្គការមនុស្សចាស់កម្ពុជា បានថ្លែងថា៖ «នៅកម្ពុជា អត្រាកំណើនប្រជាជនវ័យចាស់ និងអត្រាថយចុះនៃប្រជាជនវ័យក្មេង អាចជះឥទ្ធិពលយ៉ាងច្រើនទៅដល់ប្រព័ន្ធគាំពារសង្គម រួមទាំងប្រព័ន្ធសន្តិសុខសង្គម និងប្រព័ន្ធជំនួយសង្គម ដែលនឹងនាំឲ្យមានផលវិបាក ព្រមទាំងឱនភាពផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច ជាមួយនឹងការថយចុះនូវផលិតភាព ឬពលកម្មការងារ និងចំណូល ខណៈដែលការចំណាយកាន់តែកើនឡើង ថែមទាំងអាចដាក់បន្ទុកកាន់តែធ្ងន់ទៅលើសង្គម និងគ្រួសារ»។
ក្រុមអ្នកចូលរួមក្នុងវេទិកាធ្លាប់បានលើកសំណើទៅរដ្ឋាភិបាលឲ្យផ្តល់ប្រាក់ឧត្ថមដល់មនុស្សវ័យចាស់គ្រប់ៗគ្នា, ផ្តល់សេវាសុខភាពដោយឥតគិតថ្លៃ, ផ្តល់ប័ណ្ណសមធម៌សម្រាប់គ្រប់មនុស្សវ័យចាស់ទូទៅ, ផ្តល់ដើមទុន ឬកម្មវិធីមុខរបរសម្រាប់មនុស្សចាស់ និងរៀបចំឲ្យមានកម្មវិធីថែទាំមនុស្សចាស់៕
