លោក ហ៊ុន សែន ជួបជាមួយប្រធានសភាកាតា ហាសាន់ ប៊ីន អាបឌុលឡា អាល ហ្កានី នៅរាជធានីដូហា កាលពីថ្ងៃទី១០ ធ្នូ។ SHS
លោក ហ៊ុន សែន ប្រធានព្រឹទ្ធសភាកម្ពុជា បានថ្លែងប្រាប់ទៅប្រធានសភាកាតា ហាសាន់ ប៊ីន អាបឌុលឡា អាល ហ្កានីម (Hassan bin Abdullah Al Ghanim) ថា កម្ពុជាពេញចិត្តចូលរួមក្នុងគំនិតផ្ដួចផ្ដើមបង្កើតកិច្ចប្រជុំសភាអាស៊ីមួយដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហាតំបន់ និងសកល។
ការលើកឡើងបែបនេះធ្វើឡើងនៅពេលដែលលោក ហាសាន់ ប៊ីន អាបឌុលឡា អាល ហ្កានីម បានថ្លែងថា សភាកាតាមិនទាន់មានទំនាក់ទំនងរឹងមាំជាមួយសភានៃប្រទេសនានានៅអាស៊ី ជាពិសេសតំបន់អាស៊ាន។
ថ្នាក់ដឹកនាំអង្គនីតិប្បញ្ញតិនៃប្រទេសទាំងពីរបានជួបពិភាក្សាការងារនៅរាជធានីដូហា ប្រទេសកាតា កាលពីថ្ងៃទី១០ ខែធ្នូ ក្នុងដំណើរទស្សនកិច្ចរយៈពេលមួយសប្ដាហ៍របស់លោក ហ៊ុន សែន ទៅកាន់ប្រទេសបួននៅតំបន់នេះ។
យោងតាមទំព័រហ្វេសប៊ុករបស់លោក ហ៊ុន សែន ភាគីកាតាចង់ឃើញមានកិច្ចប្រជុំកំពូលសភាដើម្បីពង្រឹងទំនាក់ទំនង និងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការឱ្យប្រសើរឡើង ហើយសង្ឃឹមថាលោកនឹងអាចធ្វើការជាមួយ លោក ហ៊ុន សែន លើកិច្ចការនេះ។
លោកលើកឡើងពីតួនាទីសំខាន់របស់កាតានៅក្នុងតំបន់ និងពិភពលោក ជាពិសេសការរួមចំណែកក្នុងការសម្របសម្រួលដើម្បីឱ្យមានដំណោះស្រាយបញ្ហាអន្តរជាតិដូចជា អ៊ុយក្រែន ប៉ាឡេស្ទីន និង អាហ្វានីស្ថាន ជាដើម។ លោកកោតសរសើរកម្ពុជា ដែលមានជំហរអព្យាក្រឹត្យចំពោះបញ្ហាប៉ាឡេស្ទីន។
លោក ហ៊ុន សែន បានលើកឡើងថា កម្ពុជាទើបតែបានធ្វើជាម្ចាស់ផ្ទះនៃកិច្ចប្រជុំកំពូលសភាអន្តរជាតិដើម្បីភាពអត់ឱន និងសន្តិភាព (IPTP) ហើយយន្តការនេះនៅតែបើកចំហដល់ប្រទេសផ្សេងទៀតចូលជាសមាជិក។
សម្រាប់ទំនាក់ទំនងទ្វេភាគីរវាងប្រទេសទាំងពីរ លោក ហ៊ុន សែន បានថ្លែងថា៖ «ប្រទេសយើងទាំងពីរត្រូវធ្វើការជាមួយគ្នាដើម្បីសម្រេចបានកិច្ចព្រមព្រៀងគាំពារវិនិយោគ និងពាណិជ្ជកម្ម។ ប្រទេសកាតាមានសន្តិសុខថាមពល ហើយកម្ពុជាមានសន្តិសុខស្បៀង»។
លោក ហ៊ុន សែន ក៏បានវិនិយោគិនកាតាមកកម្ពុជា និងចង់ឃើញការពិគ្រោះយោបល់ទ្វេភាគីរវាងក្រសួងការបរទេសទាំងពីរ។
លោក គិន ភា ប្រធានវិទ្យាស្ថានទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិនៃរាជបណ្ឌិត្យសភាកម្ពុជា បានថ្លែងថា ពិតណាស់ ទោះបីជាប្រទេសកាតា និងប្រទេសជិតខាងរបស់កាតា នៅមិនឆ្ងាយពីតំបន់អាស៊ាន ទំនាក់ទំនងថ្នាក់តំបន់ និងទ្វេភាគីជាមួយប្រទេសសមាជិកអាស៊ាននីមួយៗក៏មិនសូវជិតស្និទ្ធដែរ។
លោកថា ទំនាក់ទំនងកម្រិតតំបន់ និងទ្វេភាគី អាស្រ័យលើផលប្រយោជន៍ទាំងសេដ្ឋកិច្ច និងនយោបាយ។ ប្រទេសនៅតំបន់មជ្ឈិមបូព៌ាដែលសំបូរប្រេង មានទំនាក់ទំនងខ្លាំងជាមួយប្រទេសនៅអឺរ៉ុប ហើយមើលរំលងប្រទេសនៅអាស៊ីអគ្នេយ៍ ទាំងផ្នែកនយោបាយនិងពាណិជ្ជកម្ម។
លោកបន្តថា ភាពឆ្ងាយពីគ្នានេះក៏បានបន្ថែមដោយទិដ្ឋភាពសង្គមវប្បធម៌ និងសាសនាផងដែរ ដែលរារាំងប្រទេសឬតំបន់ទាំងពីរមិនឲ្យខិតកៀកគ្នា នៅលើទំនាក់ទំនងរវាងប្រជាជននិងប្រជាជន ទោះបីជាប្រទេសអាស៊ានមួយចំនួនគោរពសាសនាឥស្លាមដូចគ្នា។
លោកថ្លែងថា៖ «ភាពចាំបាច់ខាងនយោបាយ សេដ្ឋកិច្ចសង្គម វប្បធម៌ និងទំនាក់ទំនងរវាងប្រជាជននិងប្រជាជន មិនសូវមានភាពអាស្រ័យគ្នា។ ដូច្នេះហើយបានជា ទំនាក់ទំនងវាខ្សោយទៅតាមហ្នឹង»៕
