ភ្នំពេញ៖ ការ​ផ្សព្វផ្សាយ​មួយ​កាលពីថ្ងៃទី ៨ ខែធ្នូ ទាក់ទង​នឹង​ព័ត៌មាន​មិន​ពិត​អំពី​មេរោគហ៊ីវ​​ និង​ជំងឺអេដស៍​បាន​សាយភាយ​ពេញ​បណ្តាញ​សង្គម​បង្ក​ការភ័យខ្លាច​ និង​​ភាន់ច្រឡំ​ក្នុងចំណោម​សាធារណជន​។​

ការ​បង្ហោះ​កាលពីពេល​ថ្មីៗ​នេះ នៅលើ​គណនី​ហ្វេ​ស​ប៊ុ​ក «Hea Ra» បាន​អះអាងថា ករណី​មេរោគហ៊ីវ​ និង​ជំងឺអេដស៍​កំពុង​កើនឡើង​នៅ​កម្ពុជា ជាពិសេស​នៅ​ខេត្ត​ព្រះសីហនុ និង​ខេត្តតាកែវ ដែល​បង្ហាញថា មាន​អ្នក​ឆ្លង​ចំនួន ៧០,០០០​នាក់ ក្នុងនោះ ៧,០០០​នាក់​គេច​ពី​ការព្យាបាល​។​

ទោះជា​យ៉ាងណាក៏ដោយ ការអះអាង​គួរឱ្យ​ព្រួយបារម្ភ​នេះ​ត្រូវបាន​បដិសេធ​ដោយ​មន្ត្រី​សុខាភិបាល ដែល​សង្កត់ធ្ងន់​លើ​សារៈសំខាន់​នៃ​ព័ត៌មាន​ត្រឹមត្រូវ​ក្នុងការ​ប្រយុទ្ធ​ប្រឆាំងនឹង​ជំងឺ​នេះ​។​

មជ្ឈមណ្ឌល​ជាតិ​ប្រយុទ្ធ​នឹង​ជំងឺអេដស៍ សើ​ស្បែក និង​កាមរោគ (nchads) របស់​ក្រសួង​សុខាភិបាល​ សហការ​ជាមួយ​មន្ទីរ​សុខាភិបាល​ខេត្តតាកែវ ចាត់វិធានការ​យ៉ាង​ម៉ឺងម៉ាត់ ប្រឆាំងនឹង​ការផ្សព្វផ្សាយ​ព័ត៌មាន​មិន​ពិត​នេះ​។​

សេចក្តីបំភ្លឺ​ព័ត៌មាន​មួយ​ដែល​បានចេញ​ផ្សាយ​នៅ​ថ្ងៃទី ១១ ខែធ្នូ ​​បាន​គូសបញ្ជាក់ថា ព័ត៌មាន​ដែល​បាន​ចុះផ្សាយ​ខាងលើនេះ​មិន​ពិត ខ្វះ​មូលដ្ឋាន​ច្បាស់លាស់ និង​បាន​បង្កឱ្យមាន​ការភាន់ច្រឡំ​យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ​។ 

ជាងនេះទៅទៀត ខ្លឹមសារ​បំភាន់​នេះ បាន​ឈានទៅដល់​ការបង្កើត​វីដេអូ​ប្រតិកម្ម ដែល​បង្ហាញ​ពី​ការព្រួយបារម្ភ​ហួសហេតុ អំពី​ស្ថានភាព​មេរោគ​​ ​និង​ជំងឺអេដស៍​នៅក្នុង​ខេត្តតាកែវ​​។​

​សេចក្តីបំភ្លឺ​ព័ត៌មាន​បានឱ្យដឹង​ថា៖ «​ទោះបីជា​ម្ចាស់​គណនី​បានកែតម្រូវ​ខ្លឹមសារ​នៃ​ការ​បង្ហោះ​ជា​បន្តបន្ទាប់​ក៏ដោយ ក៏​នៅតែមានទំព័រ​ហ្វេ​ស​ប៊ុ​ក​ជាច្រើន បន្ត​ផ្សព្វផ្សាយ​និង​ចែករំលែក ព័ត៌មាន​មិន​ពិត​ខាងលើ ដោយ​​មិនបាន​ផ្ទៀងផ្ទាត់​ការ ពិត​ពី​អ្នកជំនាញ​គ្រប់គ្រង​ទិន្នន័យ​ដែលមាន​សមត្ថភាព ជា​អ្នកផ្តល់​សេវា​ក្នុង​ការបង្ការ ថែទាំ និង​ព្យាបាល​មេរោគ​ ​និង​ជំងឺអេដស៍»​។

ព័ត៌មាន​មិន​ពិត​ដែល​កំពុង​ត្រូវបាន​បន្ត​ផ្សព្វផ្សាយ​នេះ ធ្វើឱ្យ​មានការ​ភាន់ច្រឡំ​ទាក់ទង​នឹង​ករណី​ជំងឺអេដស៍​នៅ​ខេត្តតាកែវ​។

លោក ទេព អស្នារិទ្ធ អ្នក​នាំពាក្យ​ក្រសួង​ព័ត៌មាន បាន​ឱ្យដឹងថា ការផ្សព្វផ្សាយ​តាម​បណ្តាញ​ទំនាក់ទំនង​សង្គម​មួយចំនួន​ដោយ​ខ្វះ​ក្រមសីលធម៌ បានធ្វើឱ្យ​ប៉ះពាល់​ដល់​ការជឿទុកចិត្ត​លើ​សារព័ត៌មាន ជះឥទ្ធិពល​អវិជ្ជមាន​លើ​ប្រព័ន្ធ​ផ្សព្វផ្សាយ​បែប​ប្រពៃណី និង​អ្នក​ដែល​អនុវត្ត​ការងារ​តាម​វិជ្ជាជីវៈ​សារព័ត៌មាន​ត្រឹមត្រូវ​។

លោកបាន​ប្រាប់​ភ្នំពេញ​ប៉ុស្ដិ៍ថា​៖ «​គ្រោះថ្នាក់​នៃ​ព័ត៌មាន​ក្លែងក្លាយ​អាច​បង្ក​ផលវិបាក និង​មហន្តរាយ​នានា​ក្នុង​ទំហំ​ដែល​មិនអាច​ស្មាន​ដល់»​។

លោកបន្ដថា​៖ «ការផ្សាយ​ព័ត៌មាន​មិន​ពិត​គឺជា​បញ្ហា​ប្រឈម​ដ៏​ធំ​មួយ ជាពិសេស​ដោយសារ​ការ​រីកសាយ​ភាយ​យ៉ាង​ឆាប់រហ័ស​នៃ​ព័ត៌មាន​ក្លែងបន្លំ ព័ត៌មាន​បំភ្លៃ និង​ព័ត៌មាន​ភាន់ច្រឡំ លើ​ប្រព័ន្ធ​អ៊ីនធឺណិត និង​បណ្តាញ​ទំនាក់ទំនង​សង្គម បាន​ជំរុញ​ការ​សាយភាយ​ព័ត៌មាន​ក្លែងក្លាយ​កាន់តែ​មាន​ឥទ្ធិពល ធ្វើឱ្យមាន​ហានិភ័យ​ខ្ពស់​ប្រកបដោយ​គ្រោះថ្នាក់​បំផុត ជះ​ផល​អវិជ្ជមាន​កាន់តែខ្លាំង​ឡើងដល់​ស្ថិរភាព សន្តិសុខ​សង្គម និង​សន្តិភាព ដែល​យើងទាំងអស់គ្នា​ខិតខំ​ការពារ​និង​ថែរក្សា»​។

លោក អស្នារិទ្ធ បាន​លើកឡើងថា ​អ្នកបង្កើត​មាតិកា​លើ​បណ្តាញ​សង្គម MMO មួយចំនួន មិន​ត្រូវ​ប្រព្រឹត្ត​ផ្ទុយ​នឹង​សីលធម៌​រស់នៅ​ក្នុងសង្គម និង​ក្រមសីលធម៌​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ការផ្សាយ ​​ព្រោះ​​តែ​មហិច្ឆតា​ក្នុងការ​ស្វែងរក​ផលប្រយោជន៍​ផ្ទាល់ខ្លួន ឬ​ស្វែងរក​ប្រជាប្រិយភាព​សម្រាប់​ខ្លួនឯង តែ​បែរជា​​​បំពាន​ក្រមសីលធម៌​ និង​សេចក្ដីថ្លៃថ្នូរនោះទេ។

លោកបាន​បញ្ជាក់ថា ការផ្សាយ​ទាំងនោះ​បានបំ​ភិត​បំភ័យ​ដល់​ប្រជាពលរដ្ឋ ដល់​អ្នក​ជំងឺ​​ដែល​កំពុង​ជួប​ការលំបាក​ស្រាប់​ទៅហើយ ហើយ​បង្ក​ភាពចលាចល​ និង​អស្ថិរភាព​ក្នុងការ​រស់នៅ ក៏ដូចជា​ប៉ះពាល់​ដល់​ឯកជន​ភាព ការគោរព​សិទ្ធិ និង​សេចក្តីថ្លៃថ្នូរ​របស់​អ្នកដទៃ និង​ថែមទាំង​អាច​បង្ក​ហានិភ័យ និង​ព្យសនកម្ម​នានា​ជាយថាហេតុ​ទៀតផង​។​

​ព័ត៌មាន​ក្លែង​ក្លាយ​នេះ​មាន​ឥទ្ធិពលណាស់​។ កម្ពុជា​បាន​បោះជំហាន​គួរឱ្យកត់សម្គាល់​ក្នុងការ​ប្រយុទ្ធ​ប្រឆាំងនឹង​មេរោគ​អេដស៍​/​ជំងឺអេដស៍ ដោយ​សម្រេចបាន ៨៩ភាគរយ​ នៃ​គោលដៅ​ពិភពលោក ៩៥-៩៥-៩៥ នៅ​ឆ្នាំ ២០២៣​​។​

សេចក្តីបំភ្លឺ ​បាន​បង្ហាញ​ថា៖ «៩៥ភាគរយ​​នៃ​អ្នក​ដែល​មិនបាន​ដឹងខ្លួន​ថា ​ផ្ទុកមេរោគ​អេដស៍​បានដឹង​ពី​ស្ថានភាព​នៃ​មេរោគ​អេដស៍​របស់ខ្លួន ហើយ​ ៩៥ភាគរយ​នៃ​បានដឹងខ្លួន​ថា ​ផ្ទុកមេរោគ​អេដស៍​បានទទួល ការព្យាបាល​ដោយ​ឱសថ​ប្រឆាំង​មេរោគ​អេដស៍ ខណៈ ៩៥ ភាគរយ​​នៃ​អ្នក​ដែល​បានទទួល​ការព្យាបាល​មាន​បន្ទុក មេរោគ​អេដស៍​ក្នុង​ឈាម​ត្រូវបាន​បង្ក្រាប (Viral Suppressed)​»។

មជ្ឈមណ្ឌល​ជាតិ​បាន​ទទួលស្គាល់ថា ទោះបីជា​ទទួលបាន​ជោគជ័យ​ក៏ដោយ ក៏​មេរោគ​អេដស៍​មិនទាន់​ត្រូវបានកម្ចាត់​​ចេញពី​ប្រទេស​កម្ពុជា​នៅឡើយ​ទេ​។​

​របាយការណ៍​នេះ​បានឱ្យដឹង​ថា៖ «ក្នុង​ឆ្នាំ​២០២៣ យើង​មាន​អ្នករស់នៅ​ជាមួយ មេរោគ​អេដស៍ ចំនួន ៧៦ ០០០​នាក់ ក្នុងនោះ ៦៩ ៤១៣ នាក់ កំពុង​ទទួល​ការព្យាបាល​ដោយ​ឱសថ ប្រឆាំង​មេរោគ​អេដស៍​គិត​ត្រឹម​ត្រីមាស​ទី ៣ ឆ្នាំ​២០២៤​»។

ដូចនេះ មាន​អ្នករស់នៅ​ជាមួយ​មេរោគ​អេដស៍ ប្រមាណ​ជា ៧០០០ នាក់​ដែល​មិនទាន់​ដឹងខ្លួន​ថា​ផ្ទុកមេរោគ​អេដស៍ ហើយ​មិនទាន់​ទទួលបាន​សេវាព្យាបាល​។

នៅ​ឆ្នាំ ២០២៣ មាន​អ្នក​ឆ្លង​ថ្មី​នៃ​មេរោគ​អេដស៍​ចំនួន ១២ ០០០ នាក់ ក្នុងនោះ ៨៦% គឺ​ស្ថិត​ក្នុងចំណោម​ប្រជា​ជាន​ចំណុច និង​ដៃគូ​រួមភេទ​របស់​ពួកគាត់​។

ក្រុម​ប្រជាជន​ចំណុច ត្រូវបាន​ចាត់ទុកថា ជា​ក្រុម​ដែលមាន​ការប្រឈមមុខ​ខ្ពស់​នឹង​ការឆ្លង​មេរោគ​អេដស៍ រួមមាន ក្រុម​ស្ត្រី​បម្រើសេវា​កំសាន្ត ក្រុម​បុរស​រួមភេទ​ជាមួយ​បុរស ក្រុម​អ្នក​បំ​លែង​ភេទ​ជា​ស្ត្រី ក្រុម​អ្នកប្រើប្រាស់ និង​អ្នក​ចាក់​គ្រឿងញៀន​។

ខេត្តតាកែវ គិត​ត្រឹម​ថ្ងៃទី​៣០ ខែកញ្ញា ឆ្នាំ​២០២៤ អ្នក​ដែល​កំពុង​រស់នៅ​ជាមួយ​មេរោគ​អេដស៍ កំពុង​ទទួល​ការបង្ការ​ថែទាំ និង​ការព្យាបាល​ដោយ​ឱសថ​ប្រឆាំងនឹង​មេរោគ​អេដស៍​មាន​សរុប​ចំនួន ២៨១៤ នាក់ ក្នុងនោះ​ស្ត្រី​មាន​ចំនួន ១ ៥៣៥ នាក់​។

គួរកត់សម្គាល់​ថា មាន​អ្នកជំងឺ​ត្រឹមតែ ១៤ នាក់ ប៉ុណ្ណោះ​ដែល​បាន​ចាក ចេញពី​សេវា​ជា​បណ្តោះអាសន្ន និង​កំពុង​កិច្ចខិតខំ​ប្រឹងប្រែង​តាមដាន ទំនាក់ទំនង​ដើម្បី​នាំ​ពួកគាត់​វិលត្រឡប់មក​សេវា​ថែទាំ និង​ព្យាបាល​វិញ​។ ​

មន្ត្រី​សុខាភិបាល​សាធារណៈ​​អំពាវនាវ​ឱ្យមាន​កិច្ចខិតខំ​ប្រឹងប្រែង​រួមគ្នា​ដើម្បី​ធានាថា ​ព័ត៌មាន​ត្រឹម​ត្រូវមាន​នៅក្នុង​ទិដ្ឋភាព​ឌីជីថល​។​

​មជ្ឈមណ្ឌល​ជាតិ​ប្រយុទ្ធ​នឹង​ជំងឺអេដស៍ សើ​ស្បែក និង​កាមរោគ នៃ​ក្រសួងសុខាភិបាល ច្រានចោល​យ៉ាង​ដាច់អហង្ការ​ចំពោះ​ការផ្សព្វផ្សាយ​ព័ត៌មាន​មិន​ពិត ដែល​ខ្វះ​មូលដ្ឋាន​ដែល​អាច​ជឿទុកចិត្ត​បាន​។​

ជាងនេះទៅទៀត មជ្ឈមណ្ឌល​អំពាវនាវ​ដល់​បុគ្គល ជាពិសេស​អ្នក​ដែលមាន​ហានិភ័យ​ខ្ពស់​នៃ​ការឆ្លង​មេរោគ​អេដស៍ និង​យុវជន ឱ្យ​ប្រកាន់យក​នូវ​ផ្នត់គំនិត​វិជ្ជមាន​ក្នុងការ​ទប់ស្កាត់​ការចម្លង​មេរោគ​អេដស៍ ដើម្បី​ការពារ​ខ្លួន ក្រុមគ្រួសារ និង​សហគមន៍​របស់​ពួកគេ​។​

សេចក្ដីបំភ្លឺ​បាន​បញ្ជាក់ថា​៖ «​យើង​អាច​ភ្លេច​អេដស៍ តែ​អេដស៍​ពុំ​ភ្លេច​យើង​ឡើយ និង​បើ​បាន​ប្រព្រឹត្ត​ឬ​សង្ស័យថា​ខ្លួន​បាន​ប្រឈម ​នឹង​ការឆ្លង​មេរោគ​អេដស៍ ចូល​ប្រញាប់​រួសរាន់​ទៅ​ស្វែងរក​សេវា​ផ្តល់​ប្រឹក្សា និង​ធ្វើតេស្ត​ឈាម​រក​មេរោគ​អេដស៍ ដោយ​ស្ម័គ្រចិត្ត​ និង​រក្សា​ការសម្ងាត់​ដើម្បី​ឆាប់​បានដឹង​ពី​ស្ថានភាព​ផ្ទុកមេរោគ​អេដស៍​ដែល​អាច​ប្រើប្រាស់ ក្នុងការសម្រេចចិត្ត ទៅ​ទទួល​សេវា​ថែទាំ និង​ព្យាបាល​បន្តបាន​ទាន់ពេលវេលា»​។​

យុទ្ធនាការ​លើកកម្ពស់​ការយល់ដឹង និង​យុទ្ធសាស្ត្រ​បង្ការ​មាន​គោលបំណង​ផ្តល់​សិទ្ធិអំណាច​ដល់​បុគ្គល ជាពិសេស​អ្នក​ដែល​ស្ថិតក្នុង​ក្រុម​​មាន​ហានិភ័យ​ខ្ពស់ ដើម្បី​គ្រប់គ្រង​សុខភាព​របស់​ពួកគេ និង​ស្វែងរក​ការគាំទ្រ​ចាំបាច់​៕