ជនណាដែលជីកកប់ ជីកគាស់ និងជីកលុង ឬចោះខួងផ្លូវដើម្បីដាក់ប្រព័ន្ធលូចូលក្នុងប្រព័ន្ធទឹកកខ្វក់ដោយគ្មានការអនុញ្ញាតត្រូវជាប់ពន្ធនាគារពី ១ ខែទៅ ១ឆ្នាំ និងពិន័យប្រាក់ពី ៤សែនទៅ ៤លានរៀល។ នេះបើតាមមាត្រា១០៤ នៃច្បាប់ស្ដីពីប្រព័ន្ធទឹកកខ្វក់ដែលត្រូវបានប្រកាសឲ្យប្រើកាលពីពេលថ្មីៗនេះ។
ច្បាប់ស្ដីពីទឹកកខ្វក់ត្រូវបានធ្វើឡើងដើម្បីធានាគុណភាព សុវត្ថិភាព និងនិរន្តរភាពនៃប្រព័ន្ធទឹកកខ្វក់ និងការការពារបរិស្ថាន ដែលរួមចំណែកធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងសុខភាពសាធារណៈ។ ច្បាប់នេះស្ថិតក្រោមសមត្ថកិច្ចរបស់ក្រសួងសាធារណការនិងដឹកជញ្ជូន។
យោងតាមច្បាប់នេះ រាល់ការសាងសង់អគារឬមណ្ឌលអាជីវកម្មនិងផលិតកម្ម ឬទីតាំងប្រហាក់ប្រហែលផ្សេងទៀត ត្រូវសាងសង់អាងប្រព្រឹត្តិកម្មទឹកកខ្វក់ បណ្តាញលូនិងសំណង់សិល្បការ្យទឹកកខ្វក់ផ្សេងទៀតឱ្យបានគ្រប់គ្រាន់ និងសមស្របតាមបទប្បញ្ញត្តិបច្ចេកទេសប្រព័ន្ធទឹកកខ្វក់ មុននឹង តភ្ជាប់ជាមួយបណ្តាញលូ។ នេះបើតាមមាត្រា ២៦នៃច្បាប់នេះ។
យោងតាមមាត្រា ៣៩ ការតភ្ជាប់បណ្តាញលូពីតំបន់សេដ្ឋកិច្ចពិសេស សួនឧស្សាហកម្ម ឬសួននវានុវត្តន៍ជាមួយបណ្តាញលូ ត្រូវមានការអនុញ្ញាតពីសមត្ថកិច្ចគ្រប់គ្រងប្រព័ន្ធទឹកកខ្វក់ ដោយត្រូវផ្ដោតលើតម្រូវការបច្ចេកទេស ពេលវេលា កម្រិតសារធាតុបំពុល និងលំហូរទឹកសំណល់ដែលហូរចូលក្នុងចំណុចតភ្ជាប់។
មាត្រា ១០៣ ចែងថា៖ «ជនណាដែលតភ្ជាប់លូពីតំបន់សេដ្ឋកិច្ចពិសេស សួនឧស្សាហកម្ម ឬសួននវានុវត្តន៍ ជាមួយបណ្ដាញលូ ដោយគ្មានការអនុញ្ញាត ដូចមានចែងក្នុងមាត្រា ៣៩នៃច្បាប់នេះត្រូវផ្ដន្ទាទោសដាក់ពន្ធនាគារពី១ខែ ទៅ១ឆ្នាំ និងពិន័យជាប្រាក់ពី ៤សែនរៀល ទៅ៤លានរៀល»។
យោងតាមមាត្រា ៤៨ និង ១០៥ ជនដែលបញ្ចេញទឹកកខ្វក់ក្រៅពីលំនៅឋាន ត្រូវសាងសង់អាងប្រមូលផ្ដុំរួម ឬប្រព័ន្ធប្រព្រឹត្តិកម្មទឹកកខ្វក់ដោយផ្ទាល់ខ្លួន ហើយត្រូវបញ្ចេញទឹកដែលបានធ្វើប្រព្រឹត្តិកម្មហើយចូលក្នុងប្រព័ន្ធលូទៅតាមកម្រិតកំណត់របស់មន្ត្រីមានសមត្ថកិច្ច។ ករណីរឹងទទឹងមិនសង់ប្រព័ន្ធប្រព្រឹត្តិកម្មទឹកកខ្វក់ នឹងត្រូវផ្ដន្ទាទោសពី១ខែ ទៅ១ឆ្នាំ និងពិន័យ ៤សែនរៀលទៅ ៤លានរៀល។
កាលពីកន្លងទៅ កម្ពុជាមិនទាន់មានច្បាប់ស្ដីពីការគ្រប់គ្រងតឹកកខ្វក់នោះទេ។ ក្រុមហ៊ុនមួយចំនួនត្រូវបានផាកពិន័យដោយក្រសួងបរិស្ថានតាមរយៈអនុក្រឹត្យ ដែលមានទឹកប្រាក់ចន្លោះពី ១ម៉ឺន ទៅ ជាង ៥០ម៉ឺនដុល្លារ ដោយសារតែបានបង្ហូរទឹកកខ្វក់ចូលក្នុងស្ទឹងដែលធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថាន។
លោក ខ្វៃ អាទិត្យា អ្នកនាំពាក្យក្រសួងបរិស្ថាន បានប្រាប់ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍នៅថ្ងៃទី២ ខែធ្នូនេះថា ច្បាប់ស្ដីពីប្រព័ន្ធទឹកកខ្វក់ មានវិសាលភាពទូលំទូលាយ រួមចំណែកដល់ការការពារសោភណភាពបរិស្ថាន គុណភាពទឹក និងសុខភាពសាធារណៈ។ លោកថា សំណល់ទាំងរឹងនិងរាវគឺជាក្ដីកង្វល់ពីព្រោះវាប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថាន និងសុខភាពសាធារណៈ។
លោកថា ក្រសួងរបស់លោកក៏បានដាក់ចេញយុទ្ធសាស្ត្រចក្រាវិស័យបរិស្ថាន ដើម្បីភាពស្អាតនៅកម្ពុជា ដែលរួមមានភាពស្អាតនៅលើដី ភាពស្អាតក្នុងទឹក និងភាពស្អាតលើមេឃ។ ភាពស្អាតទាំងនេះ ផ្ដោតសំខាន់ទៅលើការទប់ស្អាតថងប្លាស្ទិក ឬ សំរាមកុំឲ្យហូរចូលក្នុងប្រព័ន្ធលូ។
លោកបន្តថា សម្រាប់ភាពស្អាតក្នុងទឹកវិញ ក្រសួងតម្រូវឲ្យដាក់រោងចក្រសហគ្រាសច្រោះទឹក បន្ទាប់មកត្រូវឆ្លងកាត់ការត្រួតពិនិត្យម្ដងទៀត មុននឹងបញ្ចេញចូលទៅក្នុងប្រភពទឹកសាធារណៈ។
លោកថ្លែងថា៖ «រហូតមកទល់ពេលនេះ មានរោងចក្រចំនួន ១៩ ហើយដែលបានបំពាក់ឧបករណ៍សម្រាប់ត្រួតពិនិត្យស្វ័យប្រវត្តិនេះ ក្នុងចំណោមរោងចក្រ ១២២ ដែលត្រូវបានរកឃើញថា មានសក្ដានុពលជាប្រភពបំពុលនៅកម្ពុជា»។
លោកបន្តថា ក្រសួងបរិស្ថានចូលរួមគាំទ្រយ៉ាងពេញទំហឹងចំពោះការទប់ស្កាត់ការបំពុលប្រភពអាហាររបស់ប្រជាជន ពោលគឺត្រី តាមរយៈការការពារកុំឲ្យមានការបំពុលទឹកដោយសំរាម ឬ ដោយប្លាស្ទិក៕