ភ្នំពេញៈ សហគមន៍​ជនជាតិ​ដើមភាគ​តិច​ចំនួន​១៩៤ ​ក្នុង​ចំណោម​៤៥៥​សហគមន៍​ត្រូវ​បាន​ប្រកាស​ទទួល​ស្គាល់​អត្តសញ្ញាណ​ជា​ផ្លូវការ ​រហូតមក​ដល់​ពេល​បច្ចុប្បន្ន ​ដែល​ស្មើ​នឹង​ប្រមាណ​៤៣​ភាគ​រយ​ប៉ុណ្ណោះ។​ ចំណែក​ឯ​ការ​ចុះ​បញ្ជី​ដី​ជា​សមូហភាព​សហគមន៍​វិញ​មាន​តែ​ប្រមាណ​ជា៥២ភាគ​រយ​។ 

អ្នក​នាំ​ពាក្យ​ក្រសួង​អភិវឌ្ឍន៍​ជនបទ ​លោក​ពិត ករុណ​បាន​ឱ្យ​ដឹង​ថា​ ក្រសួងបានស្រង់ទិន្នន័យ​សហគមន៍​ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច ដែល​រហូត​មក​ដល់​ពេល​បច្ចុប្បន្ន​នេះមាន​ចំនួន​៤៥៥​សហគមន៍​នៅ​ទូទាំង​ប្រទេស។ ក្នុង​នោះ ​ក្រសួង​អភិវ​ឌ្ឍន៍​ជនបទ​បាន​ទទួល​ស្គាល់​អត្ត​សញ្ញាណបាន​ចំនួន​១៩៤​សហគមន៍​រួច​ហើយ។ 

លោក​បន្ត​ថា ​អត្ថ​ប្រយោជន៍ ​នៃ​ប្រ​កាស​ទទួលស្គាល់​អត្ត​សញ្ញា​ណជន​ជាតិដើម​ភាគតិច​នេះ​មាន​ដូចជា​ ​ការកំណត់ឱ្យ បាន​នូវ​គោលដៅ​ ទិសដៅ​ និង​គោលការណ៍​ជាក់​លាក់​សម្រាប់​អភិវឌ្ឍន៍​ និង​អភិរក្ស​ជន​ជាតិដើមភាគ​តិច។ លើស​ពី​នោះ ​ការ​ប្រកាស​ទទួលស្គាល់​នេះ​គឺ​ជា​ឯ​កសាផ្លូវ​ការ​សម្រាប់មួយ​សហគមន៍ជន​ជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​ដើម្បី​ដាក់​ស្នើ​សុំចុះ​បញ្ជី​ដី​សមូហភាព​ និង​ទទួល​បាន​ប័ណ្ណកម្ម​សិទ្ធ​ជា​ដើម។ 

លោកបញ្ជាក់ថា៖«សម្រាប់​អត្ថប្រយោជន៍​នៃ​ការ​កំណត់​អត្តសញ្ញាណ​ជន​ជាតិ​ដើម​ភាគតិច​នេះ​គឺ​ក៏​ដើម្បី​ចូល​រួម​ថែរ​ក្សា​ និង​ផ្សព្វ​ផ្សាយ​ឱ្យ​កាន់​តែ​ទូលំ​ទូលាយ​អំពី​ប្រពៃណី​ ទំនៀម​ទំលាប់​ សេដ្ឋ​កិច្ច​ សង្គម ​និងវប្បធម៌​របស់បង​ប្អូនជន​ជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​ផង​ដែរ»។

នា​ពេល​ថ្មីៗ​នេះ អត្ត​សញ្ញាណ​សហគមន៍ជន​ជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​កួយ​ចំនួន​២​សហគមន៍ ​នៅភូមិ​អណ្តាស ឃុំសាលា​វិស័យ ស្រុក​ប្រា​សាទ​បល្ល័ង្ក ​និង​ភូមិ​វាល​វែង ​ឃុំ​ឈូក ​ស្រុក​ប្រាសាទ​សំបូរ ​ខេត្ត​កំពង់ធំ​ត្រូវ​បាន​ក្រសួង​ប្រកាសទទួល​ស្គាល់។

មុន​ពេលឈាន​ដល់​ការ​ប្រកាស​ទទួល​ស្គាល់ មាន​ការ​រៀប​ចំ​ការ​ងារ​ចំនួន​៥​ជំហាន។ ជំហានទី១គឺ​ការ​ធ្វើការ​ផ្សព្វ​ផ្សាយការ​យល់​ដឹង​នៅ​ក្នុង​ចំណោម​អាជ្ញាធរ​ថ្នាក់​ខេត្ត រួមមានមន្ទីរ​ជំនាញ​ពាក់ព័ន្ធ ថ្នាក់​ស្រុក ឃុំ ភូមិ និង សហគមន៍​ជនជាតិ​ដើមភាគ​តិច។ ទី២ សហគមន៍ជន​ជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​បង្ហាញ​ឆន្ទៈ ​ក្នុងការ​ចាប់​ផ្តើម ដំណើរ​ការកំណត់​អត្ត​សញ្ញាណ​សហគមន៍​ជន​ជាតិដើម​ភាគ​តិច​របស់​ខ្លួន។ ទី៣ ​ការ​ធ្វើ​ការផ្សព្វ​ផ្សាយ​ដល់​សហគមន៍​គោល​ដៅ។ ទី៤ សហគមន៍ជន​ជាតិដើម​ភាគ​តិច​បោះ​ឆ្នោត​ជ្រើស​រើស​តំណាង​គណៈកម្មការ​សហគមន៍ និង​ប្រកាស​ស្វ័យ​អត្តសញ្ញាណ​ខ្លួន​ជា«ជន​ជាតិដើម​ភាគតិច» និងទី៥ ​ការ​ដាក់​ពាក្យ ការ​វាយ​តម្លៃ និង​ទទួល​ស្គាល់​អត្តសញ្ញាណ​សហគមន៍​ជនជាតិ​ដើមភាគ​តិចរបស់​សហគមន៍​ជន​ជាតិ​ដើម​ភាគតិច។​

ទោះយ៉ាងណា ក្នុង​ចំណោម ១៩៤​សហគមន៍​នោះ មាន​តែ​បទបញ្ជា​ផ្ទៃក្នុង ស្តីពី​ការ​ប្រើប្រាស់ និង​គ្រប់គ្រង​ដី​ជា​សមូហភាព​សហគមន៍​ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​ចំនួន ១០១​សហគមន៍ ឬ ស្មើ​ប្រមាណជា​ ៥២​ភាគរយ ដែល​ត្រូវ​បាន​អនុម័ត។ 

នៅ​ថ្ងៃអបអរ​ទិវា​អន្តរជាតិ​ជនជាតិដើម​ភាគតិច​ពិភពលោក​លើក​ទី​៣០ និង​លើក​ទី​២០ នៅ​កម្ពុជា ថ្ងៃទី​៩ ខែសីហានេះ សហគមន៍ជន​ជាតិដើម​ភាគតិច​បាន​ក្តីបារម្ភ​ថា ភាព​យឺត​យ៉ាវ​នៅ​ក្នុងការ​ប្រកាស​ទទួល​ស្គាល់ និង​ចុះបញ្ជី​ដីស​មូហ​ភា​ព​នេះ​គឺ​ជាមូល​ហេតុ​មួយ ដែល​បង្ក​ឱ្យ​មាន​ជម្លោះដីធ្លី​នា​ពេល​កន្លង​មក។ 

អ្នក​ស្រី ផ្លឹក​ ភីរុំ តំណាង​បណ្តាញ​សហគមន៍​ជន​ជាតិ​ដើម​ភាគតិចព្នង​ក្នុង​ខេត្ត​មណ្ឌលគិរីមិន​ទាន់​កំណត់​បាន​នូវ​ចំនួន​សហគមន៍​ជន​ជាតិ​ដើមភាគតិចនៅ​ក្នុង​ខេត្តនេះ​នៅឡើយ​នោះទេ។ ទោះ​យ៉ាង​ណា ​លោក​ស្រី​បាន​លើក​ឡើង​ថា ការ​ប្រ​កាស​ទទួល​ស្គាល់​អត្ត​ស​ញ្ញាណ និងចុះ​បញ្ជីដីធ្លី​សមូហភាព​មាន​ការយឺត​យ៉ាវ​ ដែល​នេះ​បង្ក​ឱ្យ​មាន​ជម្លោះដី​ធ្លី​មួយ​ចំនួន​កើតមាន​ឡើង​ទាំង​ពី​អតី​កាល រហូត​មកដល់​នឹង​ពេល​បច្ចុប្បន្ន​នេះ។ 

លោក​ស្រី​អះអាង​ថា៖​«គ្រាន់​តែ​ចុះ​សម្គាល់​អត្តសញ្ញាណហ្នឹង​មាន​ការ​ពិបាក​បាត់​ទៅ​ហើយ។ មិន​ងាយ​នឹង​មាន​ការ​ប្រ​កាស ​ទទួល​ស្គាល់​ទេ ព្រោះពិបាក​រៀប​ចំ​ឯកសារ​។ ក្នុងការ​រៀប​ចំ​ហ្នឹង គឺ​យឺត​មែន​ទែន ​គឺ​ខ្វះ​ឯក​សារ​នេះ​ ខ្វះឯក​សារ​នោះ​»។

លោក​ស្រី​បាន​លើក​ឡើង​ថា ​ក្នុង​ដំណើរ​ការងារ​ទាំងនេះ ​ក៏​មិន​សូវ​មាន​មន្រ្តី​មូល​ដ្ឋាន​ចុះទៅ​ធ្វើការ​ណែ​នាំ​នោះ​ដែរ​។  លោក​ស្រី​ក៏​បាន​សំណូមពរ​ឱ្យ​អាជ្ញាធរ​ថ្នាក់​ជាតិ​ជួយ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​បន្ថែម ​ដើម្បី​ជួយ​សម្រួល​ការងារ​ប្រ​កាស​ទទួល​ស្គាល់​អត្ត​សញ្ញាណ​ជន​ជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​នេះ។ 

លោក ​ពិត ករុណ ថ្លែងដូច្នេះថា៖«អ្វីដែលសំខាន់​បំផុតនោះ​គឺ​ការស្ម័គ្រចិត្តរបស់​បងប្អូនជនជាតិដើមភាគតិច ដែល​គាត់​ស្ម័គ្រចិត្ត​ក្នុងការ​ធ្វើ​ស្វ័យ​ប្រកាស ​ថាខ្លួន​ជាជន​ជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច។ ប្រសិន​ណាមិន​មាន​ការ​ចូល​រួម​ពីបង​ប្អូន​ជន​ជាតិ​ដើម​ភាគតិចទេ ​ក្រសួង​ក៏មិន​អាច រៀប​ចំធ្វើ​ជាការ​ ប្រកាស​ទទួល​ស្គាល់​អត្ត​សញ្ញាណ​របស់​ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​បាន​ដែរ»។ 

លោក យន់ សារ៉ោម ​ប្រធានមន្ទីរ​អភិវឌ្ឍន៍ជន​បទ​ខេត្ត​មណ្ឌលគិរី​បាន​ឱ្យ​ដឹង​ថា សហគមន៍ជន​ជាតិដើមភាគ​តិច​ចំនួន​៣៤​ហើយ​នៅ​ក្នុង​ខេត្ត​មណ្ឌលគិរី​ ដែល​ត្រូវ​បាន​ក្រសួង​អភិវឌ្ឍន៍​ប្រកាស​ទទួល​ស្គាល់​អត្តសញ្ញាណ។ ប៉ុន្តែ​នៅ​មាន​សហគមន៍​ជា​ច្រើន​ផ្សេង​ទៀត​ ដែល​កំពុង​តែ​ស្ថិត​ក្នុង​ដំណាក់​កាល​រៀប​ចំឯក​សារ។ 

លោក​ថ្លែងថា៖«យើង​ត្រូវ​ការ​ប្រើ​ពេល​វេលា​យូរ និង​ចំណាយ​ថវិកា​ទំរាំនឹង​បាន​ការ​ប្រកាស​ទទួល​ស្គាល់​មួយៗ ​តែថវិកា​មាន​កំណត់។ យើង​ធ្វើ​តាម​និតីវិធី​ច្បាប់ ដែល​ក្នុង​មួយ​ដំណាក់ៗ​មាន​បីបួន​ប្រាំ​ជំហាន។ មិន​មានតែឯកសារ​មួយធ្វើ​ភ្លាម​បាន​ភ្លាម​ឯណា ឬ​ធ្វើ​ឱ្យរួច​តែ​ខ្លួន​នោះ​ទេ»។  

លោក​បាន​ពន្យល់​ថា ​តាម​និតីវិធី ដំ​ណើរការ​ទាំង​នេះ​មាន​ពាក់ព័ន្ធ​ទៅ​នឹងក្រសួង​ចំនួន​៣។ ដំណើរការ​បង្កើត​លក្ខន្តិកៈ​ផ្ទៃក្នុង​សហគមន៍ជន​ជាតិដើមភាគ​តិច ​គឺត្រូវ​មានការ​សម្រប​សម្រួល និងទទួល​ស្គាល់​ពី​ក្រ​សួង​មហា​ផ្ទៃ នៅ​មុន​ពេល ក្រសួង​អភិវឌ្ឍន៍​ជន​បទ ប្រកាស​ទទួលស្គាល់​អត្តសញ្ញាណជន​ជាតិដើមភាគ​តិច។ ចំ​ណែក​ឯ ការ​ចុះ​បញ្ជី​ដីសមូហភាព​គឺត្រូវធ្វើ​ជាមួយ​នឹងក្រសួង​រៀប​ចំដែនដី នគរូបនីយកម្ម ​និង​សំណង់។ 

លោក​បន្ត​ថា ដំណើការ​នេះ​ មន្ទីរ​ត្រូវ​ធ្វើ​ជាមួយនឹង​ជនជាតិដើម​ភាគតិច​គ្រប់​ភូមិ និង​ឃុំទាំង​អស់ មិន​មែន​បណ្តោយ​ឱ្យពួកគាត់​ធ្វើ​តែ​ឯង​ដោយគ្មាន​ការ​ជួយ​ណែ​នាំ​នោះទេ​។ ប៉ុន្តែ​លោក​អះ​អាង​ថា​មានសហគមន៍​ខ្លះ​បាន​រៀប​ចំធ្វើ​ដោយ​ខ្លួន​ឯង ទៅ​តាម​ការ​ណែនាំ​របស់​អង្គការ​ក្រៅ​រដ្ឋាភិ​បាល​ដោយ​ខុសនិតីវិធី​ច្បាប់​ទៅ​វិញ ហើយ​ចោទ​ប្រ​កាន់​ថា មន្ទីរ ឬ​ក្រសួង​មិន​ទទួល​ស្គាល់។
លោក​បាន​កត់​សម្គាល់​ឃើញ​ថា ​ឧបសគ្គមួយ​ក្នុង​ចំណោម​ឧបសគ្គ​ផ្សេង​ទៀត គឺ​ដំណើរ​ការបោះ​ឆ្នោត​ជ្រើស​រើស​ថ្នាក់​ដឹក​នាំសហគមន៍ ​ដែល​សមាជិក​មិន​សូវ​មាន​ការ​ឯក​ភាព​គ្នា​ក្នុង​ការគាំទ្រ។ 

លោក​អះ​អាងដូច្នេះ​ថា៖«បើគាត់​យល់ ​គាត់​ត្រូវ​សហការ​ជា​មួយ​យើង។ គាត់​ធ្វើ​ខុស​និតីវិធី ​ហើយ​ចេះ​តែ​ដើរ​ស្រែក។ អ្នក​នៅ​ក្នុងសហគមន៍​ខ្លះ​លក់​ដីខ្ទិច​ខ្ទី​អស់ ​ហើយ​ចេះ​តែ​ដើរ​ចង្អុល​យក​ដី​ជា​ធនធាន​ធម្មជាតិ។ ជួន​កាល​មនុស្សពីរ​បីនា​ក់​ហ្នឹង​បង្ក​ការ​ខូច​ខាត​ដល់​សហគមន៍​ទាំង​មូល​ក៏​មាន​ដែរ»។ 

ជន​ជាតិ​ដើម​ភាគតិច​នៅកម្ពុជាមានចំនួន១,៤​ភាគរយ​​ ឬ ២៤ម៉ឺន​នាក់​នៃ​ចំនួន​ប្រជាជាតិ​សរុប ១៧ លាន​នាក់។ ពួកគាត់​រស់​នៅ​ក្នុង​ខេត្ត រតនគិរី​ មណ្ឌលគិរី ​ក្រចេះ ​ព្រះវិហារ ​កំពង់ធំ ​ស្ទឹងត្រែង​ ឧត្តរមានជ័យ ​ត្បូងឃ្មុំ ​ពោធិ៍សាត់ កំពង់ស្ពឺ ​កោះកុង​ បាត់​ដំបង ​ព្រះសីហនុ ​បន្ទាយមានជ័យ ​សៀមរាប ​និង​នៅតាម​តំបន់​មួយចំនួន​ទៀត។

ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​រួម​មាន កួយ ទំពួន គ្រឹង ចារាយ ព្នង ព្រៅ កាវ៉ែត ស្ទៀង ក្រោល មិល កាចក់ ព័រ ខោញ ជង សួយ ថ្មូន លុន ស្អូច រដែ ខិ រអង ស្ពុង ល្អីន សំរែ និង​ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​មួយ​ចំនួន​ផ្សេង​ទៀត៕