កម្ពុជា​កំពុង​ស្វែង​យល់​អំពី​ជម្រើស​ថា​តើ​គួរ​នៅ​ប្រើ​សម្ភារៈ​ដែល​មាន​អាសបេស្តុស (Asbestos) ដែល​មាន​ហានិភ័យ​ខ្ពស់​ដល់​សុខភាព ឬ ត្រូវ​មាន​លក្ខខណ្ឌ​ប្រើប្រាស់ ឬ ក៏​ត្រូវ​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន​ដោយ​របៀប​ណា ខណៈ​ដែល​ប្រទេស​ជាច្រើន​បាន​ហាម​ឃាត់​ការ​ប្រើ​ប្រាស់​សារធាតុ​បែប​នេះ​ទាំង​ស្រុង។

ការ​ពិភាក្សា​លើ​សារធាតុ​គ្រោះ​ថ្នាក់​នេះ ត្រូវ​បាន​ធ្វើ​ឡើង​ដោយ​ក្រសួង​រៀបចំ​ដែនដី នគរូបនីយកម្ម និង​សំណង់ នៅ​ថ្ងៃ​ទី២៧ ខែមករា ក្នុង​សិក្ខា​សាលា​ពិគ្រោះ​យោបល់​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ហានិភ័យ​នៃ​ការ​ប្រើប្រាស់​សារធាតុ​អាសបេស្តុស​ក្នុង​វិស័យ​សំណង់ ក្នុង​គោល​បំណង​ផ្តល់​ជម្រើស​ជូន​ប្រជាជន​កម្ពុជា​លើ​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​ថា​គួរ​បន្ត​ប្រើ​ប្រាស់​សម្ភារៈ​មាន​អាសបេស្តុស ដោយ​ការ​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន ឬ​ត្រូវ​លុប​បំបាត់។

យោង​តាម​ក្រសួង​ដែនដី អាសបេស្តុស​មាន​វត្តមាន​នៅ​ក្នុង​សម្ភារ​សំណង់​សំខាន់ៗ​ ដូចជា សម្ភារ​ដំបូល ​អ៊ីសូឡង់ ​កម្រាល ផលិតផល​ការពារ​ភ្លើង​និង​ធន់​នឹង​កម្តៅ វាយនភ័ណ្ឌ និង​សម្ភារ​ផ្សេងៗ​ទៀត ក្នុង​ចំណោម​គ្រឿង​បង្គំ​សំណង់​ជាច្រើន​នៅ​កម្ពុជា។

ក្រសួង​បញ្ជាក់​ថា៖ «អាសបេស្តុស ​មាន​ផល​ប៉ះ​ពាល់​ធ្ងន់ធ្ងរ​ដល់​សុខភាព​សាធារណៈ ​ពិសេស​សុខភាព​ផ្លូវ​ដង្ហើម សួត ​ជាដើម ​នៅ​ពេល​ដែល​មាន​ការ​បំបែក​ទ្រង់​ទ្រាយ​ដូចជា​ការ​កាត់ ពុះ​ច្រៀក  រុះរើ ​ការ​ពុក​ផុយ»។

បច្ចុប្បន្ន​នេះ ប្រទេស​ជាច្រើន​បាន​ទប់​ស្កាត់​ការ​ប្រើ​ប្រាស់​សារធាតុ​នេះ​ទាំង​ស្រុង ដូចជា​ប្រទេស​អូស្ត្រាលី ប្រេស៊ីល កាណាដា អេហ្ស៊ីប ជប៉ុន កូរ៉េ ន័រវ៉េ សិង្ហបុរី ជាដើម។ ប៉ុន្តែ ក៏​មាន​ប្រទេស​មួយ​ចំនួន​កំពុង​បន្ត​ប្រើ​ប្រាស់​សារធាតុ​នេះ ​ដោយ​មាន​យន្តការ​ បទប្បញ្ញត្តិ និង​បទដ្ឋាន​ក្នុង​ការ​គ្រប់​គ្រង​ការ​ប្រើប្រាស់។ នេះ​បើ​តាម​ក្រសួង​ដែន​ដី។

លោក​វេជ្ជបណ្ឌិត នុត សម្បត្តិ ប្រធាន​វិទ្យាស្ថាន​ជីវសាស្រ្ត វេជ្ជសាស្រ្ត​និង​កសិកម្ម នៅ​រាជបណ្ឌិត​សភា​កម្ពុជា បាន​ពន្យល់​ថា សារធាតុ​អាសបេស្តុស​ជា​សារធាតុ​ធម្មជាតិ​ដែល​គេ​យក​មក​ច្នៃ​ប្រើ​ក្នុង​សម្ភារ​សំណង់​ដូចជា ហ្វីប្រូស៊ីម៉ង់ ដែល​មាន​លក្ខណៈ​ជា​សរសៃ​កញ្ចក់​ល្អិត​ប្រើ​សម្រាប់​ម្នាងសិលា។ 

សារធាតុ​នេះ​ផ្គុំ​ឡើង​ពី​ស៊ីលីកុន និង អុកស៊ីសែន ដែល​ធន់​នឹង​កម្ដៅ មិន​ចម្លង​ចរន្ត​អគ្គិសនី ដែល​ភាគ​ច្រើន​ប្រើប្រាស់​ដើម្បី​ទប់​កម្ដៅ​នៅ​តាម​រោងចក្រ​ ឬ​ឃ្លាំង ឬ តាម​កប៉ាល់។

លោក​​បន្ត​ថា៖ «សារធាតុ​នេះ​បើ​ចូល​ក្នុង​សួត​ហើយ វា​អត់​ចេញ​មក​វិញ​ទេ ហើយ​បង្ក​ហានិភ័យ​ប្រែក្លាយ​ទៅ​ជា​មហារីក​សួត ហើយ​សារធាតុ​អាសបេស្តុត​មាន​ច្រើន​ប្រភេទ។ ដូច្នេះ កម្មករ​សំណង់ ដើម្បី​បញ្ចៀស​ហានិភ័យ​គេ​តម្រូវ​ឲ្យ​ពាក់​ម៉ាស់ ពាក់​ខោអាវ​ឲ្យ​ជិត ពាក់​ស្រោមដៃ ដើម្បី​ការពារ​កុំ​ឲ្យ​ហិត​ក្លិត​របស់​វា​ចូល​ទៅ​ក្នុង​សួត។ បើ​វា​ចូល​ក្នុង​សួត វា​ដក់​នៅ​ក្នុង​សួត ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ការ​រលាក​សួត ក្រិន​សួត ឬ មហារីក​សួត»។

លោក​បន្ត​ថា៖ «ក្រៅ​ពី​ចូល​តាម​រយៈ​ការ​ហិត​ក្លិត វា​ក៏​ចូល​ទៅ​តាម​អាហារ​ផង​ដែរ។ ទឹក​ដែល​ហូរ​តាម​បំពង់​ស៊ីម៉ង់​ហើយ​យើង​យក​មក​បរិភោគ​ក៏​អាច​ធ្វើ​ឲ្យ​ជាតិ​អាសបេស្តុស​ចូល​ក្នុង​ខ្លួន​ផង​ដែរ បើសិន​យើង​អត់​បាន​ច្រោះ ឬ​កែច្នៃ​ឲ្យបាន​ត្រឹម​ត្រូវ»។

ប្រទេស​អូស្ត្រាលី​កាល​ពី​កន្លង​ទៅ​បាន​​សហការ​ជាមួយ​កម្ពុជា​ និង​អង្គការ​ពាក់​ព័ន្ធ​ដើម្បី​រក​វិធី​លុប​បំបាត់​ការ​ប្រើប្រាស់​សារធាតុ​អាសបេស្តុស​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា៕​