មណ្ឌលគិរីៈ ក្រុម​ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​នៅ​ខេត្ត​មណ្ឌលគិរី​ ១ ២៥៥ នាក់ បាន​ទាមទារ​ឲ្យ​អាជ្ញាធរ​ជាតិ​ដោះស្រាយ​​វិវាទ​ដីធ្លី​ដកហូត​ត្រឡប់​មកវិញ​នូវ​ដី​​ទីតាំង​មន្ទីរ​ចំនួន​ ៣ ​និង​វិស័យ​ឯកជន​មួយ​ចំនួន​ដោយ​ថា​ជា​ទីតាំង​ដី​មជ្ឈមណ្ឌល​វប្បធម៌​ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​ភ្នំ​ដោះ​ក្រមុំ​។ ​នេះ​បើ​តាម​ញត្តិ​ ១ ​ច្បាប់​ដាក់​ទៅ​ក្រសួង​រៀបចំ​ដែនដី នគរូបនីយកម្ម និង​សំណង់​កាលពី​ថ្ងៃ​សុក្រ​។

នៅក្នុង​ញត្តិ​នោះ​បាន​រៀបរាប់​ថា​កាលពី​ថ្ងៃទី​ ១៦ ខែ​មករា ឆ្នាំ​ ២០០៤ ទីតាំង​ដី​ទំហំ​ជាង​ ១០២ ​ហិកតា​ក្នុង​តំបន់​ភ្នំ​ដោះក្រមុំ​ក្នុង​ភូមិ​ដោះក្រមុំ សង្កាត់​សុខដុម ក្រុង​សែនមនោរម្យ ខេត្ត​មណ្ឌលគិរី ត្រូវ​បាន​រាជរដ្ឋាភិបាល​សម្រេច​ទុក​ធ្វើ​ជា​កន្លែង​បូជា​ និង​មជ្ឈមណ្ឌល​វប្បធម៌​ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​។ ប៉ុន្តែ​ក្រោយ​មក​មាន​ជន​ចំណាកស្រុក​មក​ទន្ទ្រាន​យក​ដី​តំបន់​នេះ និង​បង្ក​ទំនាស់​ឥតឈប់ឈរ​។

ក្នុង​ញត្តិ​ដែល​ថា​នៅ​ថ្ងៃទី​ ១២ ខែ​ធ្នូ ឆ្នាំ​ ២០១៦ ក្រសួង​វប្បធម៌ និង​វិចិត្រសិល្បៈ​បាន​សហការ​ជាមួយ​អាជ្ញាធរខេត្ត និង​តំណាង​សហគមន៍​ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​ក្នុង​តំបន់​នោះ​បាន​កាត់​ដី​មួយ​ផ្នែក​ឲ្យ​អ្នក​ចំណាកស្រុក​ទាំងនោះ​ធ្វើឲ្យ​ផ្ទៃដី​មជ្ឈមណ្ឌល​វប្បធម៌​ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​នេះ​នៅ​សល់​ត្រឹម​តែ​ ៨៧,៨១ ​ហិកតា​។

ញត្តិ​នេះ​បន្ត​ថា​ទោះ​យ៉ាង​ណា​ការរំលោភ​យក​ដីធ្លី​តំបន់​នេះ​នៅ​តែ​កើត​ទៀត ហើយ​អាជ្ញាធរ​ខេត្ត​ចេះ​តែ​បន្ត​ធ្វើ​ប្រទានកម្ម​ឲ្យ​ទៅ​គេ​ជា​បន្តបន្ទាប់​ដោយ​​រំលោភ​លើ​សេចក្ដី​សម្រេច​របស់​រាជរដ្ឋាភិបាល និង​ក្រសួង​ជំនាញ​ដែល​ការពារ និង​អភិរក្ស​ទីតាំង​ដី​នេះ​ក្នុង​នោះ​ក៏​បាន​សម្រេច​កាត់​ដី​ឲ្យ​ខាង​មន្ទីរ​មុខងារ​សាធារណៈ មន្ទីរ​ឧស្សាហកម្ម និង​សិប្បកម្ម​,​មន្ទីរ​រ៉ែ​ និង​ថាមពល​ក្នុង​ទំហំ​ក្បាលដី​ ២៥ ​ម៉ែត្រ​ x៥០ ​ម៉ែត្រ​ក្នុង​មន្ទីរ​នីមួយៗ និង​កាត់​ដី​ ២,០៨ ​ហិកតា​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ទឹកស្អាត​។

អ្នកស្រី ផ្លឹក ភីរុំ តំណាង​ជនជាតិ​ភាគតិច​ទាំង​ ១ ២៥៥ នាក់​ដែល​បាន​ផ្ដិត​មេដៃ​ក្នុង​ញត្តិ​នោះ​បាន​ថ្លែង​ពី​ម្សិលមិញ​ថា ពួកគាត់​មិន​ឯកភាព​ចំពោះ​ការ​កាត់​ដី​ក្នុង​តំបន់​នោះ​ឲ្យ​អង្គភាព​ទាំង​នោះ​ទេ​។

អ្នកស្រី​ថា​៖ «​ថ្វីបើ​មន្ទីរ​ទាំង​ ៣ ​នោះ​ជា​របស់​រដ្ឋ ហើយ​ក្រុមហ៊ុន​ទឹកស្អាត​​នោះ​ទទួល​បាន​សិទ្ធិ​វិនិយោគ​ពី​រដ្ឋ​ក្ដី ប៉ុន្តែ​អាជ្ញាធរ​ខេត្ត​ពុំគួរ​កាត់​ដី​របស់​​មជ្ឈមណ្ឌល​វប្បធម៌​នេះ​ទៅ​ឲ្យ​ពួកគេ​ទេ ព្រោះ​វា​រំលោភ​ទៅ​លើ​សេចក្ដី​សម្រេច​របស់​រដ្ឋាភិបាល ដូច្នេះ​ទើប​យើង​ខ្ញុំ​ដាក់​ញត្តិ​សុំ​ឲ្យ​ឯកឧត្តម ជា សុផារ៉ា រដ្ឋមន្ត្រី​ក្រសួង​រៀបចំ​ដែនដី​ឲ្យ​ជួយ​​សម្របសម្រួល​ដក​ហូត​យក​ដី​ពី​អង្គភាព និង​ស្ថាប័ន​ទាំង​នេះ​មក​វិញ​»​។

បើ​តាម​អ្នកស្រី ភីរុំ ពួកគាត់​មិន​ទាមទារ​ទំហំ​ដី​ដើម​ជាង​ ១០២ ​ហិកតា​នោះ​ទេ តែ​សុំ​ឲ្យ​រក្សា​ទំហំ​ដី​ ៨៧,៨១ ​ហិក​តា និង​សុំ​ឲ្យ​បោះបង្គោល​ព្រំប្រទល់​ដី​ឲ្យ​ជាក់លាក់​កុំ​ឲ្យ​មាន​បំពាន​ទៀត​។

ជុំវិញ​ករណី​នេះ​លោក សេង ឡូត អ្នក​នាំពាក្យ​ក្រសួង​រៀបចំ​ដែនដី នគរូបនីយកម្ម និង​សំណង់​បាន​បដិសេធ​អធិប្បាយ​ដោយ​លោក​ថ្លែង​ថា​កំពុង​ «​ជាប់រវល់​» ​កាលពី​ម្សិលមិញ​។

ដោយឡែក​លោក សី ទូច ប្រធាន​​មន្ទីរ​វប្បធម៌ និង​វិចិត្រសិល្បៈ​ខេត្ត​​មណ្ឌលគិរី​ថ្លែង​ថា​ការទាមទារ​របស់​បងប្អូន​ជនជាតិ​នេះ​មាន​ចំណុច​ល្អ​ជាច្រើន​ដែល​ជួយ​ដល់​កិច្ចការងារ​អភិរក្ស​​ និង​អភិវឌ្ឍ​វិស័យ​វប្បធម៌​ជនជាតិ​ដើម​​នៅ​កម្ពុជា​ដែល​ក្រសួង​ និង​មន្ទីរ​វប្បធម៌​​កំពុង​បន្ត​លើកស្ទួយ​វប្បធម៌​ និង​ជីវភាព​​ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​នៅ​កម្ពុជា​។

លោក​ថា​៖ «​ខ្ញុំ​យល់​ថា​សំណើ​របស់​​ពួកគាត់​គឺ​ចង់​ឲ្យ​មាន​ការ​ដោះស្រាយ​ដោយ​មាន​ការយល់ព្រម​ជា​ឯកច្ឆន្ទ​ពី​គ្រប់​ភាគី​ពាក់ព័ន្ធ ដើម្បី​បញ្ចប់​វិវាទ​ដីធ្លី​នៅក្នុង​តំបន់​មជ្ឈមណ្ឌល​វប្បធម៌​ជនជាតិ​ដើម​ភ្នំ​ដោះក្រមុំ​នេះ​។ ខ្ញុំ​ឯកភាព​ទាំង​ស្រុង​លើ​ចំណុច​ដែល​ពួកគាត់​​ទាមទារ​ឲ្យ​មាន​ការ​ផ្ដើម​បោះបង្គោល​កំណត់​ព្រំប្រទល់​ដី​មជ្ឈមណ្ឌល​នេះ​...»​។

លោក សាន់ ដារិទ្ធិ ប្រធាន​មន្ទីរ​រ៉ែ និង​ថាមពល ខេត្ត​មណ្ឌលគិរី​បាន​ថ្លែង​កាលពី​ម្សិលមិញ​ដែរ​ថា កន្លងមក​មន្ទីរ​របស់​លោក​ពិតជា​បាន​ស្នើសុំ​ដី​ទំហំ​ ២៥ ​ម៉ែត្រ​ x៥០ ​ម៉ែត្រ​នៅ​ទីតាំង​ជើងភ្នំ​ដោះក្រមុំ​នោះ​មែន ដើម្បី​សាងសង់​ការិយាល័យ និង​មន្ទីរពិសោធន៍ ប៉ុន្តែ​មិន​ទាន់​ទទួល​បាន​ដី​នោះ​ទេ​។

លោក​ថា​៖ «​បើ​រដ្ឋបាល​សាលាខេត្ត​ [​មណ្ឌលគិរី​] ​ផ្ដល់​ឲ្យ​មន្ទីរ​យើង​នោះ​យើង​ទទួល​យក​ដើម្បី​អភិវឌ្ឍ​ការិយាល័យ មន្ទីរពិសោធន៍ តែ​បើ​ខេត្ត​មិន​ផ្ដល់​ឲ្យ​ទេ ខាង​មន្ទីរ​យើង​ក៏​មិន​ទាមទារ​ថា ត្រូវតែ​​បាន​នោះ​ដែរ​»​។

បើ​តាម​លោក ដារិទ្ធិ វិវាទ​ដីធ្លី​នោះ​កើតឡើង​ដោយសារ​ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​មួយ​ចំនួន​ក្នុង​តំបន់​នោះ​បាន​ចូល​កាប់​រាន​ដី​ធ្វើ​ចម្ការ ហើយ​លក់​បន្ត​ឲ្យ​ជន​ចំណាកស្រុក​។ បន្ទាប់ពី​អាជ្ញាធរ​ចាប់​រឹតបន្តឹង​មិន​ឲ្យ​កាប់​រាន​យក​ទៅ​​លក់​ឲ្យ​ក្រុម​ឈ្មួញ ពួកគេ​ក៏​តវ៉ា​ថា ដី​ក្នុង​តំបន់​នោះ​ជា​ទីកន្លែង​ធ្វើ​សក្ការបូជា និង​ជា​ចម្ការ​វិលជុំ​របស់​ពួកគេ​។

លោក ពៅ សុធារ៉ា ប្រធាន​មន្ទីរ​ឧស្សាហកម្ម​ និង​សិប្បកម្ម​ខេត្ត​មណ្ឌលគិរី​បាន​ប្រាប់​ភ្នំពេញ​ប៉ុស្តិ៍​ថា កាលពី​ឆ្នាំ​ ២០១២ រដ្ឋបាល​ខេត្ត​មណ្ឌលគិរី​បាន​ផ្ដល់​ដី​ទំហំ​ ២៥ ​ម៉ែត្រ​ x៥០ ​ម៉ែត្រ​ដល់​មន្ទីរ​របស់​លោក​ដើម្បី​សង់​អគាររដ្ឋ​ពីព្រោះ​ពេល​មន្ទីរ​នេះ​បំបែក​ចេញ​ពី​មន្ទីរ​ឧស្សាហកម្ម រ៉ែ និង​ថាមពល​នោះ​គឺ​មន្ត្រី​ពុំ​មាន​អគារ​ធ្វើការ​។

លោក សុធារ៉ា បញ្ជាក់​ថា​៖ «​ដី​តំបន់ភ្នំ​ដោះ​ក្រមុំ​ជា​ដី​រដ្ឋ ហើយ​ខាង​មន្ទីរ​យើង​សុំ​ដី​នោះ​មក​សង់​អគារ​រដ្ឋបាល​របស់​រដ្ឋ​គឺ​មន្ទីរ​ឧស្សាហកម្ម​ និង សិប្បកម្ម ហើយ​យើង​បាន​ចុះ​វា​ចូល​ក្នុ្នង​បញ្ជី​សារពើ​ភណ្ឌ​របស់​រដ្ឋ​ថែម​ទៀត​»​។

យ៉ាងណា​ក្ដី​លោក​ថា ប្រសិន​បើ​អាជ្ញាធរ​ជាតិ​ដោះស្រាយ​វិវាទ​ដីធ្លី​ដកហូត​ទីតាំង​ដី​នេះ​ទៅវិញ ខាង​មន្ទីរ​របស់​លោក​មិន​ជំទាស់​ទេ ប៉ុន្តែ​សុំ​ឲ្យ​រក​ទីតាំង​ថ្មី​។ ​រីឯ​ខាង​ក្រុមហ៊ុន​ទឹកស្អាត​​លោក​ សុធារ៉ា បាន​បញ្ជាក់​ថា​ពួកគេ​​ឯកភាព​ឲ្យ​កាត់​ផ្ទៃដី​ខ្លះ ប៉ុន្តែ​នឹង​មិន​ព្រម​ទេ​បើ​ដកហូត​ដី​ទាំងស្រុង​នោះ​។

កាលពី​ម្សិលមិញ​លោក យក់ ប៊ុនណា រដ្ឋលេខាធិការ​ក្រសួង​មុខងារ សាធារណៈ​មិន​បាន​អធិប្បាយ​ឲ្យ​លម្អិត​ជុំវិញ​ការទាមទារ​សុំ​ឲ្យ​មាន​ការដកហូត​ទីតាំង​ដី​មន្ទីរ​មុខងារ សាធារណៈ ខេត្ត​មណ្ឌលគិរី​នោះ​ទេ ដោយសារ​សំណើ​នោះ​កំពុង​ស្ថិត​ក្រោម​ដែន​យុត្តាធិការ​របស់​អាជ្ញាធរ​ជាតិដោះស្រាយ​វិវាទ​ដីធ្លី​នៅ​ឡើយ​។

លោក​ថា​៖ «​ពេលនេះ​ខ្ញុំ​មិន​ដឹង​ថា​តើ​សំណើ​របស់​បងប្អូន​ប្រជាសហគមន៍​ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​ទាំង​នោះ​ផ្អែក​ទៅ​លើ​មូលដ្ឋាន ឬ​យន្តការ​ច្បាប់​គតិយុត្ត​អ្វី​ខ្លះ​នោះ​ទេ​? ប៉ុន្តែ​ការដកហូត​ ឬ​មួយ​យ៉ាង​ណា​នោះ​គឺ​អាស្រ័យ​លើ​ដំណោះស្រាយ​របស់​អាជ្ញាធរ​ជាតិ​ដោះស្រាយ​វិវាទ​ដីធ្លី​ជា​អ្នក​សម្រេច ដូច្នេះ​ខ្ញុំ​មិន​មាន​ការអធិប្បាយ​អ្វីឲ្យ​លើស​ពី​នេះ​នោះ​ទេ​»៕